วันถ

ียงแหลมของพิมลภาดังลั่นไ

ัวหน้าตาแตกตื่นเมื่อได้ยิ

ยู่ในครัว คุณหนูมีอะไ

ตรียมชุดด้วย” พ

รู้ใช่ไหมว่าต้องเตรียมเสื้อผ้าให้ฉันยังไง” พิมลภาจิ

ญข้าวรับค

ูให้หน่อยสิ อยู่ในต

ิดลิ้นชักออก หยิบชุดชั

็อย่าแอบมอง” พ

่รู้ด้วยซ้ำว่าลู

ธอชินกับคำพูดเสียดแท

ันก่อนธนัตถ์ค้างที่นี่ เธอจึงให้ขวัญข้าวเอาเสื้อผ้าของธนัตถ์

ยู่ หนูวางไว้แล

ะโยนแกออกไปจากบ้าน

ที่บ้านพร้อมกับคุณห

บหน้าไปถึง

ขาต้องการแล้วครับคุณแม่”

็นหลายครั้งแล้ว แม่ชอบ” ลอออรนึกชอบใจกิริยามารยาท

วเลยนะครับ แต่ผมว่าเธอก็ไม

ี่ยวดองอะไรกับเราหรอกนะ เราเองก็อย่าไปยุ่งเด็ดขาด

ไร หน้าที่ของเขาคือการประคับประคองธุร

กูลวรรณพงศ์ แขกเหรื่อในชุดราตรีหรูและสูทสีเข้มยืนดื่มสังสรรค์ พูดคุยกันด้วยใบหน้ายิ้

ทสีเทาเข้มยืนเคียงข้างพิมลภา วรรณพงศ์ เจ้าสาวในชุดแต่งง

นะคะ” เสียงของแขกผู้มีเกียรติหลาย

มชุดเดรสเรียบ ๆ สีเบจ ไม่มีเครื่องประดับใด ๆ ยืนถือถาดแก้วน้ำด้วยท่าทีสงบเสงี่ยม ใบหน้าเรียว

ละเป็นคนเดียวที่พิมลภาให้อยู่ข้างกายเพราะท

ั่งเจ้าบ่าวให้หมด แล้วอย่ามาเ

ียงวางอำนาจ หลังลงม

กหน้ารับทัน

นจากไป เสียงของพิม

ยในงานจะชายตามองแกนะ อย่าลืมสถานะของตัวเองด้วย หัด

ู่ใกล้ธนัตถ์หรือผู้ชายคนไหนเลย เธอรู้ดีว่าเธ

สิ่งที่พิมลภา

ื่องเล็กหรือใหญ่ ขวัญข้าวสามารถทำตามใจได้ทุกอ

สธไม่ได้ว่าอยากให้ขวัญข้าว

..มันรู้ แต่มันแกล้งไร้เดียงสา” พิมลภาพึมพ

ป็น “เจ้าของหัวใจ” ของธนัตถ์เลย เขายังคงเย็นชา สุภาพ และห่างเหินกับเธอเหมือนเดิม เขาพูดกับเธอเพราะมารยาท ไม่ใช่ด

ระหว่างท้อง ธนัตถ์ก็ไม่ได้เอาใจใส่พิมลภาเท

มลภาก็คือขวัญข้าวสาวใช้คนสนิทที่เธอให้ติดสอยห