หัวใจของหยุนม่านชิงพลันเ

ชทายาททรงสิ้นพระชนม์ไปแล้วถึงหกปี ทว่าฮ่องเต้กลับยังมิได้พระราชทานบรรดาศักดิ์องค

และมีแววอันโดดเด่น หาใช่เพียงมีพรสวรรค์อันล้ำเลิศเท่านั้น หากแต่ยั

ามาตั้งแต่เกิด แล้วก็ไม

จากหยุนโหรวเจียและทุกคนในจวนท่านโหวแล้ว ยัง

ขึ้นมากทีเดียว ด้วยเหตุนี้ นางจึงตัดสินใจในทันทีว่าจะช

บือนหน้าหนี ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงแหบแ

สธที่กระชับรวบร

ุนม่านชิงตั้งใจแล

หากแต่ยังถูกผสมยาพิษชนิดอื่นเข้าไปด้วย ร่างกายของเขาอ่อนเปล

ปฏิเสธของเขาไม่ นางช้อ

่อยครั้ง จึงมีพละกำลังอย่างเหลือล้น มิฉะนั้น ด้วยรูปร่า

ผัสกัน เสียงครางที่ยากจะข่มเอา

ับแดงก่ำ เขาหันหน้าหนีด้วยความอับอาย ในระหว่

่นนั้นกับสตรีแปลกหน้าเพร

ี่พอจะเดาความคิดของเขาออกก็ได้ส่งเสียงหึออกมา ก่อนจะพูดว่า “ย

หนึ่งชั่วยามนี้ เส้นเอ็นจะต้องฉีกขาดเ

อาการอยู่ในมือ มีเพียงเข็มเง

็นผล หากในระหว่างนี้ มู่ถิงจือควบคุ

ว อ่างอาบน้ำที่อยู่ในห้องยังมีน้ำเย็นเหลืออยู่ ซึ่งสาม

งไปกับร่างกายของนาง บวกกับลมหายใจอันร้อนผ่าวที่ถู

นมาจนถึงอ่างอาบน้ำได้อย่างทุลักทุเลแล้ว จากนั้นหยุนม่านช

การสัมผัสแบบสุ่มสี่สุ่มห้าจึงเหมือนกับการจุดชนวนให้กั

างตะโกนโวยวายออกมาด้วยน้ำเสียงแหบแห้งที่แฝงไป

ถูกจังหวะการหอบหายใจที่รุนแรงจา

องเขาออกอย่างว่องไว ก่อนจะคลำหาเข็มขัดของเขา “ที่นี่ไม่มียาถอนพิษ ทำได้แค่ฝังเข็

ล้ว หลังจากเปลื้องผ้าจนเหลือเพียงกางเกงชั้นใน นางก

ถิงจือไปเอาเรี่ยวแรงมาจากไหน อยู่ดีๆ เ

่ว หยุนม่านชิงที่ไม่ทันได้ตั้งตัวถ

กลับยังคงไม่กล้าลืมตาเหมือนเก่า ทุกสัมผัสล้วนแต

้ายจะสงบลงชั่วขณะ เขาฉวยโอกาสคว้ามือนางไว้ แล้วก็ดั

ชิงไม่กล

อบจะพอดี อีกฝั่งหนึ่งของอาภรณ์ชั้นบางๆ นางสัมผัสได้ถึง

สูญเสียการควบคุมไปชั่วขณะ สัญชาตญาณบอกให้เขาโน้ม

่นไหวเล็กน้อย หมายจะซุกไซ้เข้าไปใก

ามารถส่งต่อกันได้ ขืนปล่อยให้เป็นเช่นนี้ต

ยู่ในมือออกมา จากนั้นก็จิ้มลงที่จุ

างอยู่ในท่าโอบกอดกันในอ่างอาบน้ำ ลมหายใจของทั้ง

อยๆ ดังเข้ามาเรื่อยๆ ทำลายบรรยากาศ

ู่ที่เรือนด้านหน้า ไม่รู้ว่ากุญแจคลังอย

่นมฉินจะพรวดพราดเข้ามา จึงพูดขึ้นทันทีว่า “เข้าใจแล

ชอบมาพากล ครั้นมองผ่านฉากกั้นไปก็เห็นสถานการณ์ภายในได้ไม่ชัดน

นม่านชิงพยายามจะแก้ต่างว่า “อี

้ผู้ใดช่วยอาบน้ำให้เลย ฉะนั้นแม่นมฉินจึงมิได้สงสัยอ

ออกมา จากนั้นจึงค่อยๆ

ารเสียดสีกันจนเกิดความรู้สึกเสียวซ่านขึ้นมาโดยพลัน

ทั้งเตือนว่า “อย่างมากสุดอีกหนึ่งชั่วยามข้าก็กลับ

ปาก ดวงตาของมู่ถิงจือก็ฉายแววประหลาดออกมา เขาพ

ยู่ต่ออีก นางลุกขึ้นยืนเ

ิงจือยังอยู่ที่นี่ นางจึงหยิบผ้าเช็ดหน้าม

ศษ เมื่อมู่ถิงจือได้ยินเสียงเสื้อผ้าเสียดสีกันแผ่วเบา

่ตรงจุดฝังเข็มคอยยับยั้งความกร

โหรวเจียเคยใส่ออกมาจากตู้เสื้อผ้าอย่างลวกๆ ห

ษที่อยู่ในอ่างอาบน้ำค่อยๆ ยกมือขึ้นมาถอ