ลี่เยว่นั่งพิงหมอนใบใหญ่ ร่าง

ดินไปที่หน้ากระจกเก่าๆ พลา

บอ้วนดูเปราะบางกว่าก่อนป่วย แต่สิ่งที่เปลี่ยนไปมากที่สุด คือแววตาของนาง แววตาที่มิได้อ่อนแอตามร่างก

มองผ้าม่านสีซีดของตำหนักเย็น ปราสาทแห่งความ

ไม่มีเงินทองจากตำหนักใหญ่อีกต่อไป นางไม่มีสถานะเป็นที่โปรดปรานของพระสวาม

ยกสาวใช้คนสนิทที่กำล

ตำหนักเย็นนี้มีเส

ศร้า “ตำหนักนี้ถูกปล่อยร้างมานานเจ้าค่ะ นอกจ

ั้น เรามีเ

มาที่นี่ บ่าวกับคนอื่นพยายามเก็บรวบรวมเงินมาให้ได้มาก

ก่อนที่เมื่อนางลืมตาขึ้นมาอีกครั้

งได้อีกแล้ว” นางกล่าวช้าๆ นึก

แต่นี้ไป ข้าจะมิใช่สตรีอ่อนแอที่รอความเมต

โปรดสั่งการ

ด้ว่าในตำหนักเย็น

้า “บ่าวสำรวจไ

สวนเล็กๆ ด้านหลัง มีเรือนครัวที่ยังใช้งา

๋ลี่เยว่ขมวด

ำหนักเย็นมีพื้น

ป็นที่รกร้างและ

งๆ นี่อาจเป็นโชคชะตาท

้น เราจะเริ

“คุ

สบียง และเพื่อสร้างเส้นทางของข้าเอง” ไป๋ลี่

งอ่อนแออยู่” หงเหมย

านต้องพั

่าวเสียงแผ่ว แต่แววตาของนา

่อนแอ แต่นางก็ตัดสินใจแล้ว ว่าจะเริ่ม

ู” หงเหมยรีบเดิ

ียงหนักแน่น “เราจะอยู่รอดในตำหนักนี้ได้ ก็ต่อเ

หญิงสาวเรียบร้อย อ่อนโยน และขี้อาย แม้จะมีความรู้เรื่องสมุนไพร แต่ก

ออกแรงมากนะเจ้าคะ ตอนนี้ร่

้” ไป๋ลี่เย

มลงมือเสียตอนนี้ ข้

้างเส้นทางของตัวเอง ข้าจะมีชีวิตอยู่ต่อไปได้อย่าง

เจ้าจะช่วย

พคะ” หงเหมยรีบตอบทันที ดวง

ราต้องรอ

กเราทำอย่างไร เจ้าคะ”

ับตาคิดก่อนเอ่ย

พร พวกเราต้องปลูกและดูแลมันให้ดี เพราะ

มาก่อน แต่การอ่านตำราและความรู้จากบิดาเรื

รเป็นสิ่งที่มีค่าในทุกยุคสมัย หากพวกนางสามารถปลูกสมุนไพรที

ยาจะรับของจากพวกเราได้หร

“แน่นอน ถ้าหากสมุนไ

ยงแต่พวกนางจะมีเงินใช้ ยังสามารถซื้อข้าวของจำเป็น แ

ยไปนำกล่องไม้เก่าๆ ท

ีเงินจำนวนหนึ่งซึ่งเป็นเงินที

หงเหมยมองด้ว

คิดจะเก็บมันไว้ใช้ยามจำเป็น แต่ตอนนี้เ

เมล็ดพันธุ์สมุนไพรและอุปกรณ์ทำสวน อีกส่วน

าต้องไม่ให้ผู้ใด

ชีวาขึ้นอีกครั้ง พื้นที่ด้านหลังตำหนักร้างเคยเป็นสวนมาก่

ริ่มจากทำความสะอาดสวน

หัวไชเท้า และถั่วงอก ส่วนสมุนไพรที่มีค่ากว่า เช่น โสม ปี่เสี่ยะ และไป๋จื่อ ก็ถูกปลูกแยกไว้

ุกอย่าง นางมิได้เป็นเพียงพระชายาผู้สูงศักดิ์ที่นั่ง