ลูกนอนนานเกินไปแล้ว แ

กตอนนี้เธออยู่โรงพยาบาลแล้วแม่มาจากไหน เธอเป็นเด็

ุญธรรมอีกด้วย ลู่จื้อสับสนจนหัวแทบจะระเบิด ร่างกายก็ปวดร้าวจน

หน่อย หากท่านเป็นอันใดน้

ดขึ้นมา ยิ่งทำให้ลู่จื้

่มันเรื่องบ้าอะไร ใครแอบอ้างเป็นญาติฉัน แล

ธออยากจะส่งสัญญาณให้พวกเขารู้ว่าเธอรั

ไปอีกรอบ เพราะมันปวดหัวแทบจะระเบิดออกมา เมื่อสงบสติแล้วประมวลผลจึงรู้

น เมืองเฉียงไห่ ห่างจากเมืองหลวงนับพันลี้ (1

บคร

เปียว

เซิน ท

สียน บุ

หง สะใ

มิน บุต

หรู สะ

ู บุตรส

ตรชายจางเสีย

บุตรีจางเสี

บุตรชายจางเสี

ย บุตรชายจางห

ื้อ บุตรีจา

มเจ็บป่วยบ่อย เมื่อก่อนพ่อของนางยังขึ้นเขาล่าสัตว์หาเงิน

ือบจะพิการทำให้ไม่สามารถขึ้นเขาล่าสัตว์หรือทำนาได้อีก จึงทำให้ป้

ท่านปู่ท่านย่าไม่ยินยอม สะใภ้ใหญ่เลยขู่จะขอแยกบ้านเอง แล้วจะมีบ้านไหน

เพียงสามสิบตำลึงเงิน บ้านรองได้รับมาสิบตำลึง ที่นา

งแต่อยู่ค่อนข้างห่างไกลจากบ้านอื่น (พ่อแม่ของท่านย่ามีท

ภ้ยอมยกให้เพราะที่มันติดภูเขา เ

ทรุดโทรมเป็นอย่างมากหากพายุเข้าคงหอบบ้านไปได้ทั้งหลังแน่ ส

มแม่น้ำ พบเจอกับจางเยว่ลูกของลุงใหญ่ จางเยว่ที่หน้าตาและน

ที่ลุกหนีนั้น จางเยว่ก็เข้ามาผลักจนนางตกลงไปในแม่น้ำ ลู่เพ่

หนาวเหน็บ นางจับไข้ถึงสามวัน แม้จะตามหมอมารักษา แต่หมอเท้าเปล่าใน

ำลังยื้อชีวิตลู่จื้อยังไม่มีเวลาไปสอบถาม จางเยว่จึงหมดความร

วจนเข้าใจแล้ว ก็ต้องยอมรับความจริงให้ได้ ส่ว

องวัน ร่างกายนางก็ตอบสนองได้แล้ว แต่ย

ในทุกวันมารดาจะป้อนน้ำแกงให้จึงทำให้ร่างกายนี้ไม่ได้ย่ำแย่นัก ล

ียงไม้ไผ่ที่นางนอนอยู่ เก้าอี้ที่เอ่อ... มีสามขา ใช่มันมีสามขา และมีหีบเก่าๆ

ะอยู่แบบนี้ไม่ได้แล้ว ถ้าวันดีคืนดีนอนอยู

ามความทรงจำของร่างเดิม ตอนนี้เสียงสั่นน้ำตาค

บกรับทุกอย่าง ไหนจะดูแลท่านพ่อ แล้วมาคอยดูว่านางจะฟื

ำ” กว่าจะพูดได้ เสียงก็เ

้ต้มน้ำไหม แล้วแก้วจะบาดปากหรือเปล่า เอาวะค่อยๆ ปรับไป) นางดื่มน้ำไปถึงส

งยาให้ลู่จื้อพร้อมสายตาคาดหวังให้น้องกินลงไปเร็วๆ (ที่เขา

ำมาป้อนให้นางจึงพอจะล