ดาวน์โหลดแอป
ประวัติการอ่าน

บทที่ 5 หายไปไหนแล้ว

จำนวนคำ:1512    |    อัปเดตเมื่อ:15/08/2025

่ย (13.00-14.59น.) นางจะชวนพี่ชายขึ้นเขาเผื่อมีโชคจะได้มีเงินพาท่าน

้ของดีติดไม้ติดมือกลับบ้านอย่างแน่นอน ลู่เพ่ยกับ

งานหนักเช่นนี้ แต่เมื่อนึกถึงขาของผู

กัน ลู่จื้อเลยชวนพี่ชายเดินเข้าไปในป่าชั้นกลาง ป่าชั้นกลางนั้นไม่ค่อ

ิดจะเข้า หากถูกมันทำร้ายเข้า มี

บผักป่าเท่านั้น เมื่อเดินไปอีกนิด พุ่มไม้ข้างทางก็สั่นไหว ลู่จื้อเลยหย

จื้อยกไก่ป่าขึ้น พร้อ

บมันได้อ

ร้าใส่มันยัง

ย นางจะเก่

ะกร้าแล้วเดินตามหา

ก็จะเข้าเขตป่าชั้นในแล้ว”

กยังไม่เจอข้าสัญญาว่าเราจะกลับบ้านกัน

ชาวบ้านพูดถึงกันมากกว่า อาวุธก

สัตว์ใหญ่จึงยอมตามใจน้องสาว ตัวเขาก็มีความหว

ได้กระต่าย ได้ไก่ป่าเพิ่ม แถมยังเจอรังไก

เดินมาไกล หิวก็หิว นางเลยกำลังจ

เจอของที่ตามหาแล้ว ฮ่า ฮ่า ฮ่า

เราะขึ้นมาทำไม ตัวเขายังไม่เห็นของดีที่นางว่า

า เดี๋ยวข้าเ

่เพ่ยที่มองน้องสาวขุดต้นไม้ก็ต้

ที่นั่งยอง ๆ ดูน้องสาวขุด ตอน

กใจ ช่วยข้าเร็วๆ เข้า ระวังด้วย อย่าให้รากมันขาด ต

ล้วขึ้นเข

งชั่วยาม ลืมไปเลยว่าก่อนห

ที่

ปี ถึง

00 ปี

300 ป

500 ป

มใบ ใบจะเพิ่ม

จากนั้นนำผักป่ากับเห็ดที

่งเข้าไว้นะ หากใครรู้เข้าต้องมาแย่งเราไ

ะเป็นเพราะตะวันเริ่มตกดินแล้ว ตอนนี้ทั้งสอ

ย เตรียมด่าเต็มที่ แต่พอเห็นสภาพลูกทั

่อยเจ้าค่ะ” ลู่จื้อทิ้

นั้นก็รีบหาข้าวให

บ ช่วยรินน้ำส่งให้สองพี่น้องอย่างใส่ใจ ด้วยสงสารส

รูจึงเก็บชามไปล้าง ลู่เพ่ยกับลู่

แห้งเถิดไม่ต้องขายหรอก ท่านพ่อยังต้องบำรุงร่างกาย” ลู

ท่านพ่อได้หาหมอแน่เจ้าค่ะ” ลู่จื้

ด้ก็ลมแทบจับ ต้องรีบนั่งทันที พร้อ

เขาทั้งสองได้ไปเจอมา เพราะ

ค่ะ แต่จะเอาไปแค่สามหัวก็พอที่เหลือข้า

หรูและลู่เพ่ยไม่

พอจบคำโสมตรงหน้าก็หายไปเลย

ล้ว” ลู่เพ่ยที่

องมันหายไปไหน

มองหน้ากัน เจ้าม

นตอนแรก แล้วตอนนี้กลับเงียบไปแ

จึงลุกไปในห้องที่บิดานอนอยู่แล้

นเป็นไปได้ไงที่สิ่งของจะหา

img

สารบัญ

บทที่ 1 ถ้าต้องตาย ก็ตายให้หมด บทที่ 2 มีชีวิตอีกครั้ง บทที่ 3 เจ้าจับปลาได้อย่างไร บทที่ 4 เอาปลาไปขาย บทที่ 5 หายไปไหนแล้ว บทที่ 6 เข้าเมืองขายสมุนไพร
บทที่ 7 มิติของลู่จื้อ
บทที่ 8 อาจารย์ข้าคือซุนหงอคง
บทที่ 9 จางเสียนกับกู้เหลี่ยงมาหา
บทที่ 10 ได้ซื้อที่ดินแล้ว
บทที่ 11 หวังว่าจะจำในสิ่งที่เขียนไว้ได้
บทที่ 12 ขาบิดาหายดีแล้ว
บทที่ 13 บ้านท่านตาท่านยาย
บทที่ 14 ปลูกผักในมิติจิต
บทที่ 15 ผักของข้าไม่เหมือนที่อื่น
บทที่ 16 เซียวซีซวน
บทที่ 17 มาเยือนถึงเรือน
บทที่ 18 ย้ายเข้าเรือนหลังใหม่
บทที่ 19 เจ้าแสดงได้ ข้าก็แสดงได้
บทที่ 20 ซื้อทาส
บทที่ 21 เมืองเฉียนไห่ได้เว้นภาษีสองปี
บทที่ 22 คู่ค้าให้มา
บทที่ 23 ให้สหายโดนเสียบ้าง
บทที่ 24 รองผู้ว่าการนครหลวง
บทที่ 25 ทำเหมือนเขาไม่มีตัวตน
บทที่ 26 หรือเจ้าอยากรับนางไปเป็นอนุ
บทที่ 27 สอบผ่านถงเซิงกันแล้ว
บทที่ 28 แคว้นฉีช่างเล็กนัก
บทที่ 29 มาขอข้าวกิน
บทที่ 30 เปลืองน้ำหมึก
บทที่ 31 อารุ่ยชอบเจ้ารึ
บทที่ 32 ได้เข้าไปโดยบังเอิญ
บทที่ 33 ทำน้ำแข็ง
บทที่ 34 ไยเจ้าไม่พกไว้กับตัว
บทที่ 35 ข้าจะพาเจ้าไปดูเอง
บทที่ 36 ถึงเมืองหลวงแล้ว
บทที่ 37 หอเลี่ยงซู
บทที่ 38 ลงโทษเด็กดื้อ
บทที่ 39 ถึงคราวซวยก็ซวยทั้งวัน
บทที่ 40 นายท่านแห่งมิติจิต
บทที่ 41 เจ้าปิดหน้าทำไม
img
  /  1
img
ดาวน์โหลดแอป
icon APP STORE
icon GOOGLE PLAY