มือนยามเช้า บรรยากาศอันเร้
นียนของหญิงสาว ก่อนจะลุกขึ้น
วดเร็วและออกไปโดยไม่มีความรู้สึก
ูเหมือนจะไม่ยั้งมือในก
ใหลในความปรารถนา เขา
ก็ลืมตาขึ้น เธอแค่แกล้งหลับอย
ณหลงผู้บริหาร” หลงเย่าเถิงไม่รู้ว่าได้ยินคำพูดของเธอหรือไม
แล้ว เธอเข้าทำงานที่บริษัทหลง ในวันแรกที่เธอไปงานเ
ป็นเรื่องที่ซ้ำซา
บริหารและเลขาฯ ส่วนตัว
ักคำ แต่เธอก็รู้ดีว่าพวกเขา
จือ ผู้ช่วยพิเศษของหลงเย่าเถิง ซ่งจือนั่งตัวตรง ใส่แว่น
เขาหันกลับมามองเธอแล
๋าที่เว่ยเหยียนถืออยู่ เข
มกันมาหลายปีและ
ย่างเป็นธรรมชาติและน
มไว้ให้เว่ยเหยียน พร้อมกับพูดด้วยเสียงที่ชัดเจ
ารและดูมันเป็นเวล
งเสียใจ จึงพูดเบาๆ “เลขาฯ เว่ย หากคุณมีความต้องการอื่นๆ ก็ส
่องมือระบายอารมณ์ สำหรับเครื่องมือแค่มีความรู้สึ
ว่ยเหยียนกลับมามีสติและพูดด้วย
เย็นชา ซ่งจือร
ือนรู้ล่วงหน้าว่าหลงเ
ถิงมอบทรัพย์สินสามแห่งให้เธอ รวมถึงบ้านพักที่เธออยู่ในขณะนี
่านมา แม้ว่าเธอจะแต่งงานกับใครสักคน เงินเหล่
ละไม่ยอมแพ้ แม้แต่ซ่งจือก็รู้สึกอิ
ากหลงเย่าเถิง คงจะตื่นเต้นดีใจ แต่เว่ยเหยียนกลับไม่ม
อกสารและเซ็นชื
มาจากกระเป๋าและส่งให้ซ่งจือ พร้อมกับพูดอ
ิง การลาออกจากบริษัทหลงก็เป็นเรื่องปกติ เ
ี้ไม่ใช่เลขาฯ เว่ยแล้วค่ะ
ุกขึ้นแ
อขึ้นลูบหน้าท้องที่ยังคงเรียบอ
ณ์นี้ เธอมีความลับที่สำคัญม