จ้าวเหยียน แต่กลับเห็นซูม่ออวี่นั่งอยู่ข้างเซิ่งหลิ

ยวอวี่ไม่ยอมอยู่โรงพยาบา

บสั้น ๆ เพี

่งหลินชวนพูดพวกนี้ เ

ม็ด ดูเหมือนฤทธิ์ย

ว อยากจะกินเม็ด

ของงานเลี้ยง ก็เข้า

นแบบนี้หลายครั้ง และทุกครั้งที่ถึงช่วงนี้ เซิ

ลซื้อทุกอย่างที่เธอ

พูดว่า “สร้อยคอทับทิมเส้นนี้เข้ากับสีผิวเธ

ดอีกว่า “แหวนหยกวงนั

ี่หน้าแ

ประมูลหมดแบบนี้ แล้วคนอื่

อยู่กับเรามาตั้งนาน ถึงจะไม่มีผลงานก็เหนื่อยไม่น

ี้ก็ดูไม่เลว ได้ยินว่าศิลปินชื่อดังเป็นคนออกแบบ เสี่ยวอวี่คงไม่

ู้สึกเหมือนถูกบางสิ

มือนภูเขาสองลูกที่กด

พูดขึ้นว่า “อ๊ะ แต่ฉันว่าของเครื่องปั

ี่คงไม่คิดจะ

พยักหน

ใ

ุกขึ้นอีกครั้

อราค

ินเสียงซุบ

้มากเลยนะ ประมูลของให้เธอตั้งหลายชิ้นแน

ะสบอุบัติเหตุรถชน คุณผู้หญิงคนนั้น

ลเขาตอนนั้นเป็นอีกคนหนึ่ง

่ติดที่ทันทีขึ้นมา

ซิ่งหลินชวนด้วยความตื่นเต้น ฉิน

่เคยมีแววตาเห็นแต่เธ

้สิ่งที่ซูม่ออวี่

ดียวกัน เซิ่งหลินชวนก็จะต้องแย่งมันไปจา

ม่รัก มันชัดเจนจนไม่

้านกาแฟตรงมุมห้องจัดเล

็เห็นแขกที่มาร่วมงานทยอยเ

ตรงมุมร้านกาแฟ เธอพูดอะไรบางอย่างกับเซิ่

ืนนี้น่ะ ฉันเป็นคนให้หล

่วนเธอน่ะ ต่อให้เกาะเขาแน่นแค่ไหน แค่ฉันขยับนิ้วนิด

แล้วกระซิบข้างหูฉินเวยด้ว

ลอด…มีแต่ฉัน แล

งต่ำตมที่ฉวยโอกาสเข้ามาอ

นี้เธอก็ทำได้แค่นั่งมองฉันกับพี่หลินชวนรักกันอย่าง

ดลมหายใจ

ใจเธ

ือของฉินเวยแล้วอดพูดไม่ได้ว่า “อย่าลืมน

ในมือฉันตอนนี้ถือยาพิษอยู่ เขาก็จะดื่มมัน

จากไปอย่างหยิ่งผยอง แล้ว

คิ้วเล็กน้อย แล้

ึงตอนที่เข

่นไส้ เวียน

อะไรที่มีคาเฟอีนใ

ลับยินยอมกินยาพิษที่ซูม

รักเธอจนหมด