ากกระดูกก้นกบไปถึงหลังส่วนล่างของ

ร่างกายเธอเกร็ง

กตัวเธอ ย้อมชุดนอนสีขาวที่เพิ

เย่ว์แสดงออกถึงรอยยิ้มแห่งความพอใจ "เธอเ

ียงดัง ทำให้ซ่งจิ่นอ

ิปสติกสีสด เห็นหยู่ม่อนอนอยู่ในกองเลือด เ

ูกพยาบาลพา

ที่ร้องไห้เสียงดังไว้ในอ้

่ หนูกลัว" หยู่ม่อตาเบิกกว้าง ไม่

มื่อสักครู่ไม่ใช่ภาพ

างเตียงด้วยตาแดงก่ำ "ลูกคนใหม่ยังมีได้อีก" หยู่ม่อหล

กไปอย

าร "ขอโทษนะ ที่ฉันดูแลเธอและลูกไม่ดี" "อาการของหลิงอีแย่ลงเรื่อ

ายตานิ่งเฉยพลันต

รธ "คุณให้ฉันดูแลเด็กที่กล้าผลักฉันจากชั้นสอ

ณไม่รู้สึกว่าพูดอะ

่วเย่ว์เป็นแค่เด็กสามขวบ เ

ม่ใช่เพร

ซื้ออาหารเย็น เธอพักผ่อนให้ดี และคิดทบทวนความ

ดของหลิงอีและลูกสาว กลางดึก ห

อนอยู่บนเตียงพยาบา

งหายใจที่ไม่เหมาะ

ยงไปจนถึงทางห

คุณกำลังทำอะไร?" เสียงที่ไม่เหมาะสม

"ทำไมคุณตื่นขึ้นมา ฉันได้ยินเสียงแปลกๆ

ซ้ เธอแค่อยากดื่มน้ำ

ีเวลามาเฝ้าเธอท

พยาบาลเพียงสองวัน แล้วทำ

เธอจะออกจากโรงพ

หยู่ม่อนอนสบายบนโซฟาพร้อมพอกหน้าด้วยค

ียงเย็นชา "ถอดช

ด้วยความไม่พอใจ "หยู่ม่อ คุณต้องการอะไรแน่?" "ฉันซื้อชุดนอนให้คุณตั้งมากมาย ทำไม

าหลิงอีก็ไม่ได

นอวี่ "ถึงเป็นของที่ฉันไม่ต้องการ ก็ไม่ใช่หน้าที่เธอจะมายุ่ง" หลิงอีน้ำตารื้น เสียงสะอ

วฉีกชุดนอนผ้าไห

มเย็นก็แผ่ซ่

องไว้แน่น มือ

มของเขาคลุมเธอไว้ "พอแล้ว

รอ?" "เธอแอบใส่ชุดนอนของฉันในบ้าน การกระทำแบบนี้มันไ