ดังขึ้นพร้อมก

เธอเงยหน้าขึ้นและสบตากับอคิน มันเป็นสายตาที่เต็มไปด้วย

เก้าอี้ขึ้นมาแล้วขว้างใส่จอโปรเจกเตอร์

ร้องไห้โฮอย่างเสแสร้

ำ เสียงของเขาเจือด้วยพิษสงขณะที่จ้องม

เขาต่ำเป็นคำขู่ ขณะที่เขาเดินผ่านขวัญข้าว ดว

ากไป

าของในกระเป๋าถือและนิ้วของเธอก็สั

ดรฟ์อ

อวิ่งออกจากห้อง มุ่งหน้าไปยังห้องควบคุม

ดังขึ้น เป็นเบ

เสียงที่ถูกดัดแปลงพูด

หมุนคว้าง “อ

ไฟล์วิดีโอต้นฉบับมาที่ดาดฟ้าของไซ

ถูก

งขึ้นอีกครั้งทัน

ของเขาสงบนิ่งจนน่าขนลุก “พ่อแม่ขอ

งของเธอแตกพร่าด้วยความคลุ้มคลั่ง “พว

าม “เธอทำตัวเองทั้งนั้นตอนที่ตัดสินใจจะทำให้

วาง

่เหนือกว่าทุกอย่าง ค

ที่ยังสร้างไม่เสร็จทิ่มแทงท้องฟ้

ยู่บนเครนก่อสร้างที่ขึ้นสนิม ห้อยต่องแต่

งเข้าไปหาพวกเขา แต่บอดี้การ

ห้เชือกส่งเสียงเอี๊ยดอ๊าดแ

“ได้โปรดเถอะค่ะคุณอคิน ปล่อยพวกเขาไปเถอะ! ฉันจะทำทุกอย่า

เขาพูด พลา

ันที่ฮาร์เปอร์แอบใส่ให้เธ

ด้โปรดเถอะค่ะคุณอคิน พวกท่า

ยี้มันใต้ฝ่าเท้า “อย่ากล้าเรียกพวกเขาว่าครอบครัวขอ

ร้อมกับลูกน้อง ทิ้งเธอไว้คน

องเครน นิ้วของเธอคลำหาคันโยกอย่างงก

่าๆ ที่เปื่อยยุ่ยแก

หัวใจเต้นร

่จะหลอกหลอนเธอไปตลอดชี

งดัง

ือ

ร่วงหล่นลงไป

ม สมองของเธอว่างเปล่าโดยสิ้นเชิ

ธอก็ม

ีแดงเข้มแผ่ขยายบน

เธอ เสียงแห่งความเจ็บปวดทรมาน

ความคิดนั้นเป็นเหมือนค้อนที่ทุบ

ธอดังขึ้นอีก

ความเจ็บปวดแหลมคมแ

ินดังผ่านโทรศัพท์ เย็นชาและแฝง

สคาวเลือดคละคล

มาคาบลิ้นไปแล้วเ

ธอ ความเจ็บปวดในร่างกายและจิตวิญญาณหลอ

เธอแหบแห้งและกลวงโบ๋ “ฉัน

วดคิ้ว เสียงลมดังม

ึก อากาศเผาไ

ธอพูดซ้ำ เสียงดังขึ้นเล็กน้อย

ันเหรอ ดี ถ้ามันเจ็บปวดมากนักก็กระโดดลงไปจากดา

เธอก

็ปล่อยวาง เธอทิ้งตัวลงจา