ะตูดังขึ้นใน

างในสามพี่น้อง แทบจะกร

กนเรียก เสียงสดใสเต

กล้งทำเป็นอ่านหนังสือ แต่สายตาของฉันจับจ้อ

ามาเป็นอย่างที่ฉั

ก

านะนักเรียนทุนของเธอ ผมของเธอถูกรวบเป็นหางม้าเรียบๆ และใบห

สาวผู้ยากจนและกตัญญูที

เหี้ยมและทะเยอทะยานที่

อิร์ธ!” เธอพูด น้ำเสีย

ธอ รอยยิ้มของเขากว้างและจริงใ

ตาที่ยังไม่ไหลริน เธอชูวัตถุเล็กๆ ที่ส่องประกายขึ้นมา “ฉันชนะแล้วค่ะ! กา

ที่สมบูรณ์แบบของคว

ฉันขณะที่พี่ชายทั้ง

ขาเคยกระซิบกับฉันตล

ป้องเธอเ

เธอก็คือควา

สำคัญไปกว่า

หล่านั้นกำลังถู

รพูด ตบไหล่เธอ “พวกเรา

ือเธอด้วยความเคารพที่เขามักจะสงวนไว้สำหร

“ฉันคงทำไม่ได้ถ้าไม่ได้รับการสนับสนุนจากพวกพี่ๆ มูลนิ

้ำตาหยดหนึ่งที่สมบูรณ์แ

งเขาต่ำและปลอบโยน เขาดึงเธอเข้ามากอดอย่

งคุ้นเคยจน

ชมเชยฉัน มันเป็นเพียงการฝ

งฉันเป็นเพียงของที่ยืมมา

ตา แล้วหันมาหาฉัน รอยยิ้มของเธอหวา

ธอเป็นคนแรกที่รู้ เธ

มาและยื่นเห

ียญนี้กับเธอ เพื

ี่เหรียญในมือของเธ

รรมเทคโนโลยีแห่งชา

ี้ดี ฉันเคยส่งโครงง

ยญรางวัลไปยังใบประกาศนียบ

' - AI ทำนายผลเพื่อก

กแบบ:

อกแบบไม

กแบบค

ละจิตวิญญาณมานานกว่าหนึ่งปี ฉันเพิ่งจะโชว์ข้อเสนอฉบับสุดท้ายให้

็นคนเอาไป

พับของหนังสือ กำโทรศัพท์แ

ำเสียงของฉันเงียบสงัดอย่

ล่นลงในห้องเ

แก้วในทันใด มันกระทบพื้นหินอ่อนดังแ

ญที่แตกหัก ใบหน้

ยงสั่นเครือด้วยความเจ็บปวด “ฉันแค่อยากจะแบ่งปันความสุ

ธอและดึงเธอให้ห่างจากรางวัลที่แตกหักบนพื้น

งจ้องมาที่ฉัน “พวกเราซื้อให้เ

็นไรนะ เรารู้ว่าเธอทำงานหนักแค่ไหน

ี่เต็มไปด้วย

้วมาที่นี่เพื่อแบ่งปันข่าวดี

ตาที่คลอด้วยน้ำตาแห่งความกตัญญู รอยยิ้มแห่งชัยชนะเล็กๆ ปราก

นเป็นคนแปลกหน้

งราวความรักที่สม

ค่กำลังอิจฉา พวก

ยโครงงานของฉันไป

ามรู้ทางเทคนิคที่จะส่งมันใหม่ในชื่อของเธอ พวกเขาขโมยผล

ขาลดต่ำลงเป็นโทนข่มขู่ที่เขาใช

วเข้าม

บรูคลิน ฉันสาบานเล

ันคงจะสะอื้นและขอร้องให้ยกโทษใ

ดที่ฉันไม่ได้ก่อ เพี

ั้นได้ ฉันจำควา

ายไป

สายตาที่โกรธเกรี้ยวข

จของพวกเขาชัดเจน ฉันไม่เคย ไม่เคย

ร์ธ การแสดงของเธอหลุดไปชั่วข

ปกติอย่างรวดเร็ว เส

“ฉันไม่น่ามาเลย ฉันเป็นแค่เด็กจนๆ ที่ได้ทุน ฉันไม่ใช่...

ารแสดงที

างนั้นสิ!”

รๆ นะแก้ว” เอิร์ธเ

งเธอ แล้วก็แข็งกร้าวขึ้นอีก

ันเป็นความเจ็บปวดที

ฉันได้รับรางวัลการออกแบบที่สำคัญคร

ค” เจตพูด จูบฉันใต้แสง

ของพวกเขากลายเ