แรงแค้นจิตรกร : รักที่ได้รับการไถ่ถอน

ี่สามของฉัน หรือที่จริ

่ชุดประกอบฉากในละครโศกนาฏกรรมเรื่องหนึ่ง

แต่ในมือของเขากลับกำลังกุมแขนของไอริน พรหม

กฉันขึ้นรถของเขา แล้วขับพาไปยังที่เปลี่ยวห่างไกลผู้คน ที่นั่น เขาจับฉันมัดไว้กับต้นไม้ และไอรินที่ไม่ได้มีท่าทีซีดเซียวอีกต่อไป

ายฉันในงานแต่งงานของเรา และเดมอนก็เอาแต่ปลอบประโลมเธอในขณะที่ฉันเลือดไหลไม่หยุด หกเดือนต่อมา เธอ “บังเอิญ” ทำน้ำร้อนลวกฉันกับเพื่อนสนิ

งนี้ไม่ได้ ฉันกัดริมฝีปากตัวเอง พยายามฝืนให้ตื่น พ่อแม่ของฉัน ธุรกิจ

างๆ ลำคอของฉันแหบแห้ง แต่ฉันต้องโทรออก ฉันก

องแต่งงาน ทรัพย์สินทั้งหมดของครอบครัวฉันจะถูกโอนไปยังบัญ

ที

ี่สามของฉัน หรือที่จริ

่ชุดประกอบฉากในละครโศกนาฏกรรมเรื่องหนึ่ง

างๆ มือของเขาซึ่งควรจะกุมมือฉันไว้ กลับก

สียงหอบ ใบหน้าของเธอซีดเผือด “ทุ

ฉันคือคนที่เ

คร่งขรึมด้วยความรู้สึกที่คุ้นเคย ซึ่งผ

้องพาเธอออกไปจากที่นี่ก่

จะได้ทันพูดอะไร เขาก็พาไอรินเดินออกจากแท่นพิธีไปแล

ไปเฉยๆ เขากลับมาพร้อมกับรถที่จอดเทียบข้

เขาสั่ง

และดึงฉันเข้าไปนั่งในที่นั่งข้างคนขับ เนื้อผ้าไหมของช

มืองไว้เบื้องหลัง ถนนกลายเป็นทางดินที่ล้อมรอบด

เดมอน” ฉันถ

ขาพูดเสียงเย็นชา “และเธอก็ต้อ

งฉัน แล้วดึงฉันออกจากรถ ในม

ืนนะ อลิน

ันเข้าด้วยกัน ดึงเชือกให้แน่นรอบลำต้น เปลือกไม้

ใบหน้าของเธอไม่ได้ซีดเผือดหรือตื่นตระหนกอีกต่

หน้าฉันฉาดใหญ่ ความเจ็บ

“แต่ตอนนี้ข้อมือฉันเจ็บแล้วสิ ฉั

้อน “เดมอนคะ ที่รัก มือฉันเจ็บแล้

าที่เต็มไปด้วยความห่วงใยอย่างสุดซึ้ง

ำหรับคุณแล้ว อะ

เคยรัก ผู้ชายที่เคยสัญญาว่าจะปกป้องฉัน ฉันไม่เห็น

ให้ไอรินอารมณ์เสีย

เขาก

ครั้งเล่า สิบครั้ง หัวของฉันสะบัดไปมาตา

หายใจหอบเล็กน้อย ด

ยสวยงามของฉันเปรอะเปื้อนไปด้วยด

ายไปหมดสิ้น ดวงตาของฉัน

มปากของฉันเบาๆ ด้วยนิ้วโป้งของเขา ท่าทางที่อ

าพูดเสียงกระซิบแผ่วเบา “พ่อของเขาเป็นอาจารย์ข

จะกลับมารับเธอทีหลัง รอ

วางเธอลงบนเบาะข้างคนขับอย่างนุ่มนวล ขณะที่พวกเขาขับรถออกไป ไอร

มคลื่นไส้และความโกรธแค้นก็ซัดเข้ามาในตัวฉั

ของฉันย

กระชากผ้าคลุมหน้าและข่วนใบหน้าฉันด้วยเล็บยาวๆ ของเธอ เดมอนรีบวิ่งไปอยู่ข้างๆ เธอ กอดปลอบและกระซิบให้กำลังใจในขณะที่ฉันเลือดไ

งๆ พลอย เพื่อนสนิทของฉัน ผลักฉันออกไปและรับน้ำร้อนส่วนใหญ่ไปเต็มๆ ที่แขน ไอรินโดนน้ำร้อนกระเด็นใส่เล็กน้อยและร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด เดมอน

มือข้างที่ฉันใช้สำหรับวาดภาพ มือที่เคยทำให้ฉันเป็นหนึ่งในศิลปินรุ

ันบอกเขาว่าฉัน

ม่และฉัน น้ำตาไหลอาบแก้

สียงสะอื้น “มันจะไม่เก

อถือของเขา และฉันก็รู้ ฉันรู้ว่ามันเป็นเรื่องโกหกท

ูก ท้องฟ้าเปิดออก และสายฝนที่หนาวเย็นก็เทกระหน่ำลงมา ทำให้ชุดที่ขาดวิ่นขอ

เริ่มมืดลงที่ขอบ

จะมาตายตร

็บปวดที่เฉียบพลันช่วยกระตุ้นร่างกาย

นในสภาพนี้... ความคิดที่ว่าเดมอนจะทำอะไรก

วิตอยู่ แต่ความหนาวเย็นนั้นไร้ความปรานี ความเจ

งฉัน

ยบพลัน ไม่ใช่จากความหนาวเย็น แต่จากเข็มที

านเป็นสีขาว กลิ่นยาฆ่า

แต่ร่างกายของฉ

กรัก ลูกต

รีบวิ่งมาที่ข้างเตียง ใบหน้าของ

น พลางกุมมือฉันไว้ “ถ้าลูกเป็นอะไรไป แ

อเบาๆ ลำคอข

ดเสียงแหบ “โท

พยายามกลืนน้ำลาย แต่ลำคอของฉันรู

งสาร เธอรีบยื่นโทรศัพท์ของ

น้าจออย่างทุลักทุเล แต่ความตั้งใจของฉันแน่วแน่

และสงบนิ่งของผู้ชายคนหนึ่งจะตอบกลับมา

รั

ค่ะ” ฉันพูดเสียงแหบ

เงียบไป

“ทรัพย์สินทั้งหมดของครอบครัวฉันจะถูกโอนไปยังบัญชีข

ะมั่นคง เป็นความปลอบโยนที่แปลกประหลาดท่ามกลางความโกลาหลในชีวิ

พูด “ฉันต้องการให้คุ

มจ