ข้ารหัส มันมาจากอมรา เพื่อนร่วมห้องสมัยมหาวิทยาลัยของเธอ ซึ่งต

ล้ว ชีวิตใหม่ขอ

นร่างกายได้รับการปลดปล่อย เธอไม่ใช่แค่เหยื่ออีกต

นอาหารมิชลินสตาร์ แต่นี่จะเป็นปารีสของเธอ สตูดิโอถ่ายภาพเล็กๆ ในย่านเลอ มาเร่ส์ ชีวิตท

้อถอนชีวิตของเธอ เธอเคลื่อนไหวไปทั่วเพนต์เฮาส์

องในคลาสทำเครื่องประดับที่เขาแอบไปเรียนหลังจากที่พวกเขาเรียนจบ เธอจำรอยบาดและรอยไหม้บนมือของเขาได้ จำได้ว่าเธอดุเขาที่ทำอะไ

ี่เย็นเยียบและส่องประกาย พวกมันไม่ใช่สัญลักษณ์ของอนาคต

เป็นรูปถ่ายจากอารยา เธอกำลังโพสท่าอยู่หน้ากล้อง รอยยิ้มเยาะอย่าง

ี่รัก! มันเป็นสิ่งที่สวยท

้ทั้งนั้น】 ข้อความตอบกล

ม่สมบูรณ์แบบเล็กน้อยซึ่งครั้งหนึ่งเธอเคยคิดว่ามันช่างน่ารักน่าเอ็นดู จากนั้นเ

าทีโรแมนติกที่ยิ่งใหญ่ของเขา เป็นเพียงคำโกหกที่เขาฝ

เธอเฝ้ามองใบหน้าของพวกเขาที่ถูกบันทึกไว้ในห้วงเวลาแห่งความสุขจอมปลอมค่อยๆ ม้วนงอ ดำเป็นตอตะโก และกลายเป็นเถ้าถ่าน

ฮัมเพลงที่เธอไม่รู้จัก เขาสังเกตเห็นพื้นที่ว่างบน

กศ?” เขาถาม คิ้วขมวด

่ค่ะ” เธอโกหกอย่างรา

ดอกไม้อ่อนๆ ที่ไม่ใช่ของเธอ เธอเห็นเส้นผมยาวสีเข้มเส้นหนึ่งบนปกเสื้อโค้ทแคชเมียร์ของเขา หลักฐานมีอยู่ทุกหนทุกแ

อมา แขนของเขาวาดโอบรอบเอวเธอ “งานปาร์ตี้ สำหรับว

รอคอยท่ามกลางสายฝน งานปาร์ตี้นี้ไม่ใช่เพื่อเธอ มันเพื่อเขา เป็นการแสด

ยนะคะ” เธอพูด เสีย

มงานในชุดเดรสสีดำเรียบง่าย ซึ่งตัดกับชุดราตรีระยิบระยับของหญิงสาวคนอื่นๆ อย่างสิ้นเชิง เธอรู้สึกเหมือนเป็นผู้สังเกตการณ์ในงานประหารชีวิตของตัวเอง

อก็เห็

ี่แทบจะลอกเลียนแบบชุดที่เกศราเคยใส่ไปงานกาล

ราไป “คืนนี้คุณสวยจังเลยที่รัก” หญิงคนนั้นพูด ขณะที่สายตาของเธอ

นตัวแข็งทื่อ พวกเขาคิดว่าอารยาคือเธอ ตัวแทนที่โจ่งแจ้

้จักอย่างยิ่งใหญ่ “ทุกท่านครับ” เขาประกาศ เสียงดังกระหึ่มด้วยความ

ดคนใดก็ตามที่แสดงความสนใจ แววตาที่ฉายแววหึงหวงอย่างดิบเถื่อนและต้องการเป็นเจ้าของ เขากำลังสวมบทบาทสามีท

ับคำชมเกี่ยวกับ "งานปาร์ตี้ที่น่ารัก" แต่ส

ณะกรรมการพิพิธภัณฑ์ กำลังกระซ

ี้?” คนหนึ่งพูด “พาเมียน้อยม

ัปดาห์ที่แล้ว ที่คลินิกรักษาผู้มีบุตรยากของหมอเอแวนส์

นธุ์ที่พิเศษและแพงที่สุดในเมือง คนที่

ื่องชู้สาวที่เพิ่งเกิดขึ้น นี่คือการหลอกลวงที่วางแผนมาอย่างยาวนานและคำนวณมาอย่างดี ชีวิตสองหน้าที่ดำ