วคือข้อความสั้นๆ ห้วนๆ: 【อารยาตกใจมาก จะอยู่กับเธอเพื่อให้แน่ใจว่าเธอกับลูกปลอดภัย】 เขาไม่เค

ื่นจางลง อาการบวมที่คอก็ลดลง แต่

เธอพบว่าตัวเองกำลังขับรถไปยังมหาวิทยาลัยที่พวกเขาพบกัน สถานที่ที่เต็มไปด้วยความทรงจำจนรู้สึกเหมือนกำลัง

ัวอยู่ด้วยกันบนม้านั่ง เขาจูบเธอในตอนนั้น จูบที่นุ่มนวลแ

นั้นเป็นเพียงคำโ

ี่ทำให้เกศราได้รับรางวัลใหญ่ครั้งแรก มันเป็นภาพถ่ายตัวเอง ถ่ายในปีที่เธอกับภัทรตกหลุมรักกัน พวกเขาไ

เขา “คู่หนุ่มสาวที่น่ารักอะไรอย่างนี้” หญิงชร

บคุณค่ะ! เขาตามใจฉันจะแย่อยู่แล้ว” หล่อนพูด พลางตบหน้าอกของภัทรอย่างแสดงความเ

ี่กระหม่อมของอารยา “แล้วคุณก็ทำให้ผมรู้สึกหนุ่มขึ้นอีกครั้ง” เขาพูด เสียงของเขาเต็มไปด้วยความอบอุ่นอย่างแท

็นแบบนั้นสำหรับเขาสินะ: บทบาทที่ต้องเล่น สามีผู้ซื่อสัตย์ ซีอีโอผู้มีความรับผิด

ต่มันคือความเรียบง่ายของเธอ เธอเป็นผู้หญิงจากอีกโลกหนึ่ง ไม่ต้องแบกรับน้ำหนักของชื

งอยู่ในอก แต่ขณะที่เธอเลี้ยวอ้อมประติมากรรม เ

นไม่เห็นคุณค่ะ” หล่อนดูร้อนรน รู้สึกผิด “เร

รอกอารยา” เกศราพูด เสียงของเธอเ

ก้าวเท้า พลิกข้อเท้าอย่างละคร แล้วโถมตัวเข้าหาเกศรา ปล่อยให้หน้าผากของตัวเองกระแทกเข้ากับมุมแหลมของ

เขาเห็นอารยานอนอยู่บนพื้น เลือดออก และเกศรายืนอย

้องไปทั่วหอศิลป์ที่เงียบสงบ “เธออิจฉาจนต้องลงไ

นเชิงจนเกศราทำได้เพียงจ้องมองเขาด้วยความเงียบงันที่ตกตะลึง

ะอื้นเข้ามาในอ้อมแขน เสียงของเขาลดลงเป็นเสียงพึมพำที่

และเดินผ่านเกศราไป ดวงตาของเขาแผดเผาด้วยควา

กลับไปยังโรงพยาบาลเดิม ห้องฉุกเฉินเดิมที่กำลังจะกล

งกล่าวว่าในแฟ้มประวัติของอารยาระบุว่ามีภาวะเลือดแข็งตัวผิดปกติเล็กน้อยและแนะนำให้ถ่ายเ

ลังเล พลางม้วนแขนเสื้อขึ้น “เอา

อย่างปลอดภัยนะคะ” พยาบาลคนหนึ

ลูกของเราสำคัญที่สุด ถ้าเธอต้องการ

้ามองจากทางเดิน เป็นพยานเงียบๆ ที่มองไม่เห็น เขากำลังให้เลือดในกายของเขาเพื่

จคำคัดค้านของแพทย์ เขาเริ่มซีดเผือด หายใจตื้น หลังจากให้ยูนิต

การให้น้ำเกลือในห้องที่อยู

ู่ที่ประตู

่งก็หลุดออกมาจากริมฝีปากของเขาเป็

รยา

รา ไม่เคย

ระวัติศาสตร์ร่วมกันของพวกเขา ได้ตายจากไป ไม่มีอะไรเหล

ในกระเป๋า เป็นข้อค

อมแล้ว ไฟลท์ไปปารีสของคุณอ

วยชีวิต คือคำสัญญาแห่