องขอ

ฤหาสน์ตอนเที่ยงวัน ดวงอาทิตย์อยู

จะเรียบเฉยด้วยอำนาจ ตอนนี้กลับตึงเครียดด้ว

เกือบจะเป็นคำสั่งอัลฟ่าเต็มรูปแบบ มันเป็นพลังที่หมาป่าที่อ่อนแอกว่าไม่สามารถต้านทานได้ เป็

ียบ “เรากำลังคุยกันเรื่องตำราโบราณ จิ

ป็นเวอร์ชั่นย่อส่วนของคีริน บิดเบี้ยวด้วยความรังเกียจ “แม

ไปเล็กน้อย “คีตะ พอได

ก่อนจะหันหลังและกระ

เป็นความรักที่ลึกซึ้งและเสแสร้ง “เขาก็

ายากและน้ำมันเวทมนตร์ ห้องเต็มไปด้วยของเหล่านั้น—ของขวัญสำหรับ “วันกลั

ห้าม ต่อสู้กับคิเมร่าเพื่อเอาดอกสุริยกานต์ที่เธอเห็นนั่นมา เห็นแผลเป็นนี่

่วางอยู่ท่ามกลางสมุนไพร มันเปิดอยู่ เผยให้เห็นต่างหูมูนสโตนคู่หนึ่ง มัน

้ฉันที” ฉันพูด เสีย

จะตามสายตาของฉันไปยังกล่อง ความรู้สึกผ

ฉันตัดบท “เอาไ

เขาขบแน่น เพื่อเบี่ยงเบนความสนใจของฉัน เ

กลับมานุ่มนวลอีกครั้ง “เมื่อปีที่

ะเพณีของอัลฟ่าที่มอบให้ลูน่า เป็นสัญลักษณ์ของความซื่อสัตย์ชั่วนิรันดร์ ไพลินส่องประกาย แต่ฉันไม่ได้มองที่หิน ฉ

หรือเปล่า คีริน?” ฉัน

“แน่นอนสิ เธอคือคู่แท้ของฉัน

นบอกว่าด่วนมาก” เสียงของนักรบในฝูง ตื่นตร

นตัวระหว่างเขากับนักรบของเขา แต่พันธะระหว่างคู่แท้ แม้จะแตกสลายไป

กเลี่ยงสายตาฉัน “เรื่องของ

ันหน้าหนี ริมฝีปากของเขาสัมผ

วงขึ้นมา ฉันเดินผ่านบ้านที่เงียบสงบ ออกไปทางประต

ลุกโชน ฉันมองดูเปลวไฟเลียโลหะเงิน ไพลินที่สวยง

-