ารา

ปเปิดออกอย่างแผ่วเบา คีรินทร์ยืนอยู่ตรงนั้น ร่างของเขาเป็นเงาด

ัลฟ่ากลับมาอยู่ในน้ำเสียงของเขาอีกครั้ง หนักอึ้ง

นลิ้นของเขา ฉันจ้องมองของเหลวส

าร” ฉันกระซิ

สนและพายุฝนคละคลุ้งไปทั่วพื้นที่เล็กๆ จนน่าอึดอัด มันเป็นกลิ่นที่ฉันเ

อกให้

งเกินไป เขาเงยหน้าฉันขึ้นแล้วจ่อขอบชามเข้ากับริมฝีปาก ของเหลวร้อนขมไหลทะลักเ

นก็ทรุดตัวลงบนที่

ามพึงพอใจจนน่าขนลุก เขาวางชามเปล่

ปลือกตาหนักอึ้งจนแทบจะลืมไม่ขึ้น ฉันพยายามฝืน แต่ยาในยาบำรุงนั้นแรงเกินไป ความคิดสุดท้ายของ

นเดียวของห้องเข้ามา ร่างกายของฉันปวดร้าวอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อ

อาคมไว้ สามารถดูดซับและฉายภาพพร้อมเสียงที่เกิดขึ้นในบริเวณใกล้เคียงได้อีกครั้ง เป็

่ามือ หลับตาลง

ไหลบ่าเ

็นประตูเปิดออก คีรินทร์เข้ามาพร้อมกับศิรินยา น

ศิรินยาถาม เสียงหวาน

เขากอดอกมองลงมาที่ฉันด้วยความรังเกียจอย่

งเป็นเสียงกระซิบ “นี่เพื่อเธอนะ ที่รัก เพื่อสิ่งท

้อง “ฉันไม่ได

อมันคลอด ข้าจะเรียกพิธีพิสูจน์สายเลือด ทั้งฝูงจะได้เห็นว่าลูกหมานั่นไม่ใช่ลูกข้า พวกเขาจะได้เห็นธาตุแท้ของมันว่าเป็

วเตะท้องที่นูนใหญ่ของฉันอย่างแรงและดูถูก ฉันเ

งต่ำและเต็มไปด้วยพิษสง “ให้มันทนทุกข์ทรมานซะ แต่ต้องแ

ินเข้ามาในห้อง ดวงตาของเขาเบิกกว้างด้วยความกลัวและความใคร่ป

คีรินทร์พูด เสียงเรียบเฉย “เป

นจบลงแ

ไม่ใช่เสียงของความโศกเศร้า แต่เป็นเสียงของความเดือดดาลอย่างบริ

จากนิ้วที่ชาด้านของฉ

ม่ใช่น้ำตาแห่งความเศร้าโศกต่อความรักที่สูญเ

่อนไว้ในแขนเสื้อ ฉันดึงมันออกมา กา

ของสมุนไพรจันทราเงาลงบนฝ่ามือ ฉันไม่ลังเลเลย ฉันโยนสมุนไพร

ท้องของฉัน ฉันกัดริมฝีปากเพื่อกลั้นเสียงกรีด

ระทำที่เกิดจา

ฐมบทแห่งสง