องขอ

พักในโรงพยาบาลของฉันด้วยซ้ำ สิ่งที่ฉันได้รับม

นนี้พี่จะอยู่กับ

รบาดเจ็บของฉัน เขาไ

ร์ร่วมกันของเรา: พิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ของฝูง ห้องโถงใหญ่เป็นที่เก็บม้วนคัมภีร์สายเลือด

พวกเขาอย

กคัก ตีหน้าอกของเบนอย่างหยอกล้อ เขาจับมือเธอและจูบมัน มองเธอด้วยความรักที่ฉันไม

ดใหญ่ หัวใจของฉันเต้นเป็

บนพูดกับเธอ เสียงของเขาเต็มไปด้วยความอบอุ่นอย่างแท้จริงที่บิดเบือนบางอย

ของฉันกับเขา ถูกลดทอนให

ป ฉันเลี้ยวหัวมุมตู้โชว์และวิ่งชนเ

นือเรา—แผ่นหนึ่งที่แสดงภาพการรบโบราณ—หล

รง ฉันเซหลบทางทันทีที่แผ่นป้ายกระแทกพื้นตรงที่ฉันเคยยืนอยู่ แต่มันไม่ใช่การ

อ เขาเห็นฉันยืนอยู่ห่างออกไปไม่กี่ฟุต และใบหน้

อเคไหม เขาชี้มาที่ฉันด้วยนิ้วที่สั่นเทา และเป็นครั

ับให้ฉันคุกเข่าลงกับพื้น ถูกตรึงอยู่ภายใต้น้ำหนักที่มองไม่เห็นและบด

เขาคำรามใส่ฉัน ดวงตาของเขาแผดเผาด้วยความเกลียดชังที่แผดเผาจิตวิญ

ไปที่โรงพยาบ

ือดเทพีจันทรา” หนึ่งในนั้นพูด ซึ่งเป็นสายเลือดห

ย็นเยียบแผ่ซ่

“ผมมี” เขาพูด พลางม้วนแขนเสื

ได้ การให้เลือดของท่าน พลังชีวิตของท

ด เสียงของเขาแห

หน้าของเขา ขณะที่ร่างที่ทรงพลังของเขาเริ่มสั่นเทาด้วยความอ่อนแอ ฉันเฝ

มอรีบเข้าไปทำให้เขาคงที่ เขาพึมพำคำเดียว ชื่

าร

ที่ฉันมีให้เขาก็ดับลง มันไม่ใช่ความตาย

-