งชาร์เลท

ต๊ะเหมือนคำพิพากษาประหารชีวิต ความเงียบในเพนต์เฮาส์เป็นสิ่งมีชีวิตที่กดทับและทำให้ฉันหายใจไม่ออก ฉันติดกับ ไม่มีพันธมิตร ไม่มีท

งฉัน พวกเขาพูดถึงเขาราวกับว่าเขาเป็นเนื้องอกที่ต้องตัดทิ้ง เป็นปัญหาที่ต้องลบ

ล็อกมาจากข้างนอก ฉันกล

ิบระยับที่ไม่แยแส ฉันไม่ได้นอน ฉันนั่งอยู่ในความมืด มองดูไฟหน้ารถ

ใครจะมาได้ยินฉัน? หรือพูดให้ถูกคือ ใครจะสนใจ? พนักงานในบ้านภั

งฉัน การทรยศของพวกเขาเป็นบาดแผลสดใหม่ที่เหวอะหวะ พวกเขาเลือกเงินแล

้นมา เป็นถ่านที่คุโชนจางๆ ในค

ด็กกำพร้า

ย แจ้งว่าพ่อแม่ผู้ให้กำเนิดของฉันตามหาฉันอยู่ พวกเขายังเด็กมากตอนที่ฉันเกิด ถูกบังคับให้ท

จะตอบกลับ ฉันคือคนของตระกูลจิรโชติ ฉันมีครอบครัว หรืออย่างน้อยฉันก็เคยคิด

ตระกูลธีรวงศ์เป็นตระกูลเก่าแก่ เป็นราชวงศ์ระดับโลกที่มีอิทธิพลในด้านการขนส่ง การเงิน และการเมือง พวกเขาขึ้นชื่อเรื่อ

รเดิมพันที่บ้าคลั่งและสิ้นหวั

งการโท

เครียด เขาดูเหมือนไม่ได้นอนเหมือนกัน เขายกถาดที่มีน้ำผลไม

บพร่าด้วยอารมณ์ “ผม...ผมร

ัน “คุณกำลังขอให้ฉันยอมให้แม่ของคุณกับอสรพิษที่คุณพาเข้ามาใน

ายแววในดวงตา “มันไม่ใช่การฆ่า มันคือ..

ีของราคาห

บานได้ หลังจากเรื่องทั้งหมดนี้จบลง เรามาเริ่มกั

่ออก ราวกับว่าลูกชายของเราเป็นเพียงต้นแบบที่ต

ู้กับเขาด้วยอารมณ์ได้ เขาไม่รู้สึกร

ัวเองให้สงบอย่างผิดธรร

ด้”

รยอมจำนนอย่างกะทันห

่นคง “ถ้ามันเป็นสิ่งที่ต้องทำเ

้งจนเกือบจะน่าขบขัน เขาอยากจะเชื่อว่าฉันจ

ื่อนไขข้อหน

นที ดวงตาของเขาเปล่ง

ันจะเป็นบ้า ถ้าฉันจะต้องทำ...เรื่องนี้...ฉันต้องการสิ่งเบี่ยงเบนคว

แต่ความปรารถนาที่จะได้ทางออกง่ายๆ ของเขาก็ชนะ เขาต้อ

่างกระตือรือร้น “แน่นอน เด

นจอมปลอมจนทำให้ผิวฉันรู้สึกขยะแขยง “ขอบคุณนะเลท ค

่งก็นำโทรศัพท์และแล็ปท็อปของฉันมาให้ ฉ

้นหาอีเมลเก่าฉบับนั้น ที่มีจดหมายจากสำน

ั้นยังใช้งานได้อยู่หรือไม่ ฉันไม่รู้ว่าพวกเขาจะอยากไ

ยคนหนึ่งซึ่งมีน้ำเสียงสงบและ

ือด้วยน้ำตา “หนูชื่อชาร์เลทค่ะ หนู