นัญญา

ไปที่มือจับประตู ตั้งใจจะลงจากร

้อนตัวฉันขึ้นอีกครั้ง แขนของเขาแข็งแรงและไม่ยอมปล่อย และอุ้มฉันเข้าไปในบ้าน ท่าทาง

องเขาดูเงอะงะขณะที่เขาแกะถุงน้ำแข็ง นิ้วของเขาพันกับผ้าพันแผลอย่างทุลักทุเล เห็นได้ชัดว่าเขาไม่เคยทำแบบน

ันข้อเท้าให้ฉัน สัมผัสของเขาอ่อนโยนอย่าง

ี่น่าสับสน มันเป็นวงจรที่ออกแบบมาเพื่อให้ฉันเสียสมดุล เพื่อทำให้ฉันโหยหาเศษเสี้ยวของความ

ัว ส่วนหนึ่งในตัวฉันที่เคยวิเคราะห์ทุกอารมณ์ของเขา ที่พยายามอย่า

ำพูดนั้นสุภาพและว่าง

้าฉันอย่างชัดเจน คาดหวังอะไรบางอย่างมากกว่านี้ อาจจะเ

ถาม น้ำเสียงของฉันเป็

ิ้ว “คุณไม่อยากถามผ

น้าช้าๆ

ชีสาธารณะที่เต็มไปด้วยรูปภาพการเดินทางล่าสุดของเธอ เธอมาอยู

แขก” ฉันประกาศ พยุงตั

ันแตกต่างออกไป กลยุทธ์เดิมๆ ของเขาไม่ได้ผล “เธอต้องการงาน โปรเจกต์ล่าสุดของเธอ

้อารมณ์ ฉันเข้าใจเรื่องธุรกิจ

ในความสงบของฉัน “มันก็แค่นั้น เราเป็น

นพูด พลางกระโดดขาเ

สัมผัสของเขาครั้งนี้ลั

นเป็นเหล็กร้อน “อย่า” ฉันพูด

เคยเห็นฉันมาก่อน ตลอดหลายปีที่อยู่ด้วยกัน ผ่านการเงียบใส่แ

เสียงของเขาแข็ง

งห้องนอนแขก ปิดประตูอย่างหนักแน่น ฉันไม่ได้ล็อกมัน แต่เสียง

กชื่อดังอย่าง ‘ภควัตและหุ้นส่วน’ ไม่ใช่เพราะฉันต้องทำ แต่เพราะฉันอยากอยู่ใกล้เขา อยากสนับสนุนเขา เขาบอกทุกคนว่าฉันเป็นสถาปนิกที่มีความสามาร

งฉันด้วยความเย็นชาแบบเดียวกับที่เขาทำกับคนอื่นๆ และไม่เคยเลยที่จะยอมรับว่าฉันเป็นคู่ชีวิตของเขา ฉันทุ่มเทจิตวิญญาณใ

อยู่ในมือแน่น คุณมาร์ธา ผู้อำนวยการแ

ขอแสดงความเสียใจด้วยน

“การเปลี่ย

ยจริง คุณภาคย์ยังไม่ได้คุยกับคุณเหรอคะ? เรื่องการปรับโครงสร้าง.

พัฒนาแนวคิด เอาชนะใจสภาเมือง และหาเงินทุนเริ่มต้น มันเป็นโปรเจกต์ในฝันที่ภาคย์เ

ทวนคำ เสียงของฉัน

คุณมาร์ธารับมันไป ดวงตาของเธอเต็มไป

อย่างเป็นทางการบนโต๊ะของ

าเบล อัศ

ย็นเฉียบตัดกับมือที่ชื้นเหงื่อของฉัน โลกทั้งใบเอียงกระเท่เร่อย่างรุนแ

ามฝันของ