งเบลล่า

กเข

ธของเขามากนัก คำพูดนั้นลอยอยู่ในอากาศของห้องนั่งเล

วใจเต้นรัวอยู่ใน

้าวเข้ามาข้างหน้าอย่

นที่ฉันจะทันได้ขัดขืน คนหนึ่งก็เตะเข้าที่หลังเข่าของฉัน ทำให้ฉันล้มลงไปกระแทกกับพื้นหินอ่อนแข็

นหนึ่ง เป็นแส้ที่พ่อของเราเคยใช้กับสุนัขล่าเนื้อ เขาสะบัด

ร่

ให้ฉันหายใจไม่ออก ความเจ็บปวดเกิดขึ้นทันทีและแผดเผา เหมือนเส้นไฟที่ล

สียงของเขาคำรามต่ำๆ มาจา

ต่เสียงของฉันย

ร่

าจากริมฝีปากได้ ฉันได้รสเลือดเมื่อฟันกัดทะลุริมฝีปากล่าง ฉันรู้สึกถึงความเปียกช

ลาย “หทัยกำลังจะตาย แล้วแ

ร่

อิจฉา แกอ

ก! แ

กเหมือนกำลังถูกถลกหนัง จิตใจของฉันเริ่มตัดขาดจากร่างกาย ความเจ็บปวดกลายเป็นมหาส

งป้ามาลีที่สั่นเครือด้วยเสียงสะอ

อง บอดี้การ์ดคนหนึ่งลากเธอออกไป เสียง

มหมายอีกต่อไป สิ่งที่มีอยู่คือเสียงหวีดหวิวของหนัง การกระแทกที

ของเลียนแบบ

แทนไ

เรียกแกว่าขโมย แก

ิ่งสุดท้ายที่ฉันเห็นคือแอ่งเลือดสีแดงเข้มที่แผ่ข

มีเพียงความเจ็บปวดที่ตุบๆ และแสบร้อนที่หลัง แต่ความเจ็บปวดทางกายนั้

าะ เสียงหั

กผิดหมดแล้ว!” เสียงหัวเ

อให้หทัยฟังหน่อยได

ไปเอาผ้าคลุมแคชเมียร

เลย! พี่เป็นพี่ชายท

่ำของเจตน์พัฒน์ เสียงที่เคยเป็นความสบาย

าลงกับหมอน เล็บจิกลงไปในฝ่ามือจนเลือดออก พยายามปิดกั้นเสียงของชีวิตที่ฉันได้รับอนุญาตให้ยืมมาใช้เพียงชั่วครู่ ฉ

นเป็นแผ่นไฟ ทุกการเคลื่อนไหวคือการฝึกฝนความเจ็บปวด ฉั

ขาดังมาจากโถงทางเข้า

้ว” เจตน์พัฒน์กำลังพูด “คุณก็รู

ยอชท์” เดชเสนอทันที “อา

ยม” เบิ้มและ

าวบันได พวกเขากำลังจะไปทะเล ทะเลที่อากาศเค

งขึ้นมาจากข้างล่าง เธอเห็นฉันแล้ว “ในที่ส

กผิดและความรำคาญ ฉันคงดูน่ากลัวมาก ฉันผอมโซ ชุดเดรสที่สวมอยู่หลวม

เป็นภาพของความห่วงใยที่ไร้เดียงสา และคล้องแขนฉ

ึงแขนออก แต่แรงบีบข

าฉันพยายามจะแย่งทุกอย่างไปจากแก แต่ฉันให้อภัยแกนะสำหรับสิ่งที่แกทำในงานเลี้ยง ชื่อเสียงของฉันป

ารแสดงที

ือนเมฆพายุ “เบลล่า เป็นอะไรของแก? หทัยกำลังใ

่แกจะเป็นได้ตลอดชี

ามโกรธของเจตน์พัฒน์ ความดูถูกของเดช ความผิดหวังของเบิ้ม ความเฉยเมย

เรือยอชท์ พวกเขาบอกว่า

ังจะตาย ตัดสินใจว่าเธอต้องการบาร์บีคิวบนดาดฟ้าเรือ พี่ชายของฉัน แม้จะกังวลเรื่อง "สุขภาพที่เ

้ว่าฉันแพ้อาหารทะเลอย่างรุนแรง ไม่มีใครจำได้ว่าหลังของฉันเ

็นฉันเป็นครั้งแรกตลอดทั้งวัน “เบลล่า” เขาเริ่มพูด แววตาฉายแววบางอย่

งว่า “ฉันแ

ไปหาอย่างอื่นให้ฉันกิน แต่ทันใดนั้น พายุฝนที่ร

่านร้อนๆ และไม้เสียบที่ลุ

สามของฉันก็พุ่งตัวไปข้างหน้าหทัย สร้างเป

แรง ตกลงบนชายกระโปรงชุดฤดูร้อนยาวข

มท้นแผ่ซ่านไปทั่วขาของฉัน ฉันกรีดร้อง

ร้องและ

สักคนหัน