ove เพียงรั

pte

่ไม่

ใส่ใจความรู้สึกของคนชวนสักนิด แต่ที่พูดมาก็มีเหตุผล จิ้นฝูรู้ดีว่าซูลี่คิ

ู่แล้ว เพราะทุกคืนก็ออกไปเที่ยวที่ผับประจำหรือไม่ก็จัดปาร์ตี

้เธอจะเ

ป ก่อนที่จะได้บัตรเชิญอีก” เฟยหลงกล่าวด้

้นตาม “แล้วถ

่แล้ว” ประธานหนุ่มตอบโดยที่ไม่คิด

จะบอกเธอว่าพี่ติดงานด่วน อย

องการ์ดเชิญแล้วเปิดออกอ่าน “แล้ว

มองจิ้นฝูพร้

่จำเป็น

หัวเราะ “งั้นผม

นมานั่งที่ทำงานต่อ ทว่าคำถามของจิ้นฝูย

ะเหรอ…จะไป

ื่อย

ักสายตา เธอบิดตัวซ้ายขวาขจัดความเมื่อยล้าทางกาย ก่อนที่จ

นหายใจออกมา “เฮ้อ ! ปีนี้ก็จะผ่านไปแล้ว

อบ ซึ่งเป็นเรื่องที่น่าเจ็บปวดจริง ๆ อย่าว่าแต่แ

วเข้ามาใกล้ “จ

อบตัวเองมากกว่าปลอบฮุ่ยลี่เสียอีก ก็ในเมื่อเธอสนใจสิ...แต่เมื่อไม

เธอรู้มั้ย อีกไม่กี่เดือนก็ถึงฤดูความรัก

แน่นอนว่าเธอไม่ค่อยอย

ี่ก็เที่ยงแล้ว ไปห

กงานในคอมพร้อมกับกดปิดพักหน้าจอ ในขณะที่เห

ไปด้วยก

ยถามรุ่นพี่ที่นั่งอ

ไปก่อ

ดินเจ้าตัวนั้นเอาแต่บ่นเรื่องความรักในสมัยเรียนให้ฟัง ส่วนเธอเองไม่เคยสัมผัสว่ามีความ

ามาพร้อมกับทิ้งตัวลงบนโซฟาด้วยความเหนื่อยล้า พลางถอนหายใจออกมาอย่างหนัก หนิงเหอนั่งอ่านหนัง

ฮ้อ

่วันแรกเองนะ เธอ

ๆ ก่อนที่จะเด้งตัวขึ้นและเอื้อม

ักใจ...โอ๊ยยยย...ทำไมชีวิตฉันถึ

มสีหน้าแสดงถึงอารมณ์บูดบึ้ง แต่คนที

พูดเรื่องความรักกัน ฉันเนี่ยได้แค่ฟั

องความรักเป็นเรื่องปกติที่เวลาผู้หญิงอยู่ด้วยกันมักพูดกันบ่อยรองจากเรื่อง

ว่าเธอคิดมากเกิน

ี้ทวนคำพูดก่อนที่จ

ช่แ

ี่จะสัมผัสความรักสักครั้งในชีวิต เธออิจฉาผู้หญิงที่มีความรักกันแ

หม่ยอี้มา เจ้าตัวนั้นพูดทำใจหลายครั้งจนนับไม่ถ้วน แต่สุดท้

อยู่ หากถามว่าตอนนี้มีใครในใจก็คงต้องเป

พูดก่อนที่จะเอื้อมมือหยิบหนังสือแ

พยักหน้า

ิบกระเป๋าและเดินเข้าห้องของตัวเองไป ทิ้งตัวลงเตียงก่อนที่

ใจของเธอกลับโหยหา

โปรดส่งเจ้าชาย

ยกันไม่ซ้ำ เหม่ยอี้ถอนหายใจกับเรื่องที่อยู่ในหัวตั้งแต่เมื่อวานจนถึงวันนี้ จน

เมื่อได้ยินเสียงเรียกหญิงสาวเงยหน้าพร้อมกับลุกขึ

จึงเดินกอดเอกสารที่ตัวไปยังจุดถ่ายเอกสาร มือเรี

ม่เคยเดินมาถ่ายเอกสารมีเพียงแค่ถูกสั่งให้คีย์ข

” เสียงทุ้มของใครบา

เจ้าชายของเธ

วานให้พร้อมกับ

ดูท่าวันนี้คุณคงถ

รกดปุ่มไหนและทำอย่างไรบ้าง ดูเหมือนประโยคที่เขาพูดหลัง ๆ จะไม่เข้

่อร์ ! แถมยัง

ห้เธอสะดุ้งขึ้นพร้อมกับมองด้วยท

ะต้นฉบับให้กับเธอ หญิงสาวเอื้อมมื

บคุณ

าล่ะ เอกสารในที่ประชุมช้าไม่ได้” จิ้

นุ่มเดินใจไปด้วยหัวใ

็ยิ้มจนหุบไ

กลม ๆ ของเธอเปล่งออกมาได้ชัด เธอเดินเข้ามาในห้องทำงาน ก่

ู่ข้าง ๆ สังเกตขึ้นมา “เหม่ยอี้เป็