ove เพียงรั

pte

กลม ๆ ของเธอเปล่งออกมาได้ชัด เธอเดินเข้ามาในห้องทำงาน ก่

ู่ข้าง ๆ สังเกตขึ้นมา “เหม่ยอี้เป็

อกสารตรงหน้า โดยซ่อนรอยยิ้มไว้ภายใต้ที่ใบหน้านิ่งของ

บบนี้คือความ

แต่สุดท้ายเเล้วกลับเป็นจิ้นฝูที่มาเเทน วันนี้เธอจึงมาหาเฟยหลงเพื่อคุยกันให้รู้เรื่อง เพราะเขาทำให้ต้

คัญอะไร เเม้ท่าทางของซูลี่จะไม่พอใจมากนักก็ตาม เขาไม่จำเป็นต้องเเคร์ความรู้สึกของซูลี่ม

ียงของเธอดูเเผ่วลงเเละรู้ว่าถ้าหากโวยวายมาก

มากที่สุดสำหรับการปฏิเสธ ท่าทางของช

ุ่นเคืองเอาไว้พร

รขอโทษ พี่ไปทานมื

กของชายหนุ่ม เขาถอนหายใ

าง ฉันม

ห้นักดนตรีสาวชักสีห

งบ่ายพี่ไม่มีประชุม” ซูลี่ยิ้มก่

ยซ้ำ ถามเลขาไปแล้วไงถ้าเขาไม่ไปสักอย

ันเห็

อมกับเอ่ยขึ้นด้ว

ี่ไม่หิ

เธอ” เฟยหลงตอบไม่อ้อมค้อ

พี

ที่จะถนอมน้ำใจของหญิงสาวมากเท่าไห

ทนอยู่

ยใจเข้าลึกๆ พร้อมกับหมุนตัวเดินออกจากห้องไปโดยท

ด้กลับมาอีกครั้งหนึ่ง เขาลุกขึ้นเดินมายังโต๊ะทำงานเพ

เอียนจนแทบอ้วก หญิงสาวยืนพิงกับขอบโต๊ะเท่าอก มือเธอเท้าวางอยู่ข้างบน พร้อมกับใช้มือสองข้างกุมแก้

ดบอดไปทานข้าวเย็นกับผู้ชายน่ะ” ฮุ่

ตอบทันที เธอไม่ได้ต้องการหาค

้มน้าว “พอดีขาดคนอยู่นะ บางทีงา

่ยอี้กะพริบตารัว พ

ว่า...เรื่องความรั

ื่องแบบนี้เป็นสิ่งที่ผ

อบอีกครั้ง จนคนชวนนั้นทำหน้าเซ็ง ๆ ขึ้นมาทันที หญิงสาวรู้ว่าการนัดบอดคือหาแฟนด่วนแต่ถึงเ

อยากมีคนรักนะ ถึงแม้ว่าจะมาจากการนัดบอดก็ตาม แต่ถ้า

หรอเป็นคำไกลห่างจากความคิดของเธอไปม

แขนของเพื่อนร่วมงานเบา ๆ ครั้นเมื่อกำลังอ้าปากพูดขึ้น สายตาของเธ

นฝูเท่านั้นแหละ เหม่

นฝันด้วยความหลงใหล...โอ

วยน้ำเสียงปกติ ทำเอาคนฟังถึงกับยิ้มออกมาอย่

ี่ชายอีกคนหล่อไม่แพ้กัน แค่สายตาของเหม่ยอี้โฟกัสอยู่เพียงแค่ จิ้นฝูเท่า

ิจฉาจริงๆ ที่ผอ. จิ้นฝูทักเธอ แต่ปกติเ

บเท่านั้น ก่อนจะถามขึ

แต่ก็นะ ฉันไม่เคยเห็นว่าเขาควงสาว ๆ คนไหนออกงานเลย

งกัน ?” เหม่ยอี้เอ

ราวเกี่ยวกับชายหนุ่มทั้งสองคนให้เหม่ยอี้ฟัง แต่ดูท่าแล้ววันนี้ก็คงไม่จบง่าย ๆ เมื

บบ้า

าที่ ก่อนที่จะรับคำสั่งจากหัวหน้าชงซานให้นำเอกสารขึ้นไปส่งที่ชั้นย

ยู่หน้าห้องประตูใหญ่สีน้ำตาล ตรงข้างหน้าห้องมีโต๊ะของเลขาและผู้ช่วยอยู่

่ะ” ซูเจินเลขาของเฟยหลงเงย

ลังเดินจากไป พอดีกับประตูห้องเปิดออก เฟยหลงเดินออกมาพร้อมกับส่งสายตาม

อกสารที่ต

้อมกับยืนแฟ้มใ

ง เดี๋ยวพรุ่ง

ี่จะเดินจากไป เมื่อเดินมาถึงลิฟต

อมกับก้มหัวเดิน

เขาก้าวเข้าไปพร้อมกับกดรอ แต่เหม่ยอี้ยังคงยืนอยู่ข้างนอก เธอไม่

วเข้ามาในลิฟต์ เธอยืนห่างจากประธานหนุ่มในระยะที่พอสมควร ช่างเงียบเละอึดอัดดีจังเลย นี่เป็นครั้งแรก