อกคนเป็นพ่อก็แ

้าขาวสายเกาเ

ที่ไปนอนทำท

ราวกับถูกราดด้วยน้ำต้มร้อน ๆ ทุกที พยายามท

ยสัญญิงสัญญากันแทน “พ่อบอกลูกแล้วนี่ครับ ว่าพ่อยังไม่อยากให้ลูกของพ่อมีแฟน ไม่อยากให้หนูคบหาเพื่อนผู้ชายตอนนี้ มันยังไม่ถึงวัยที่ลูกจะต้องโฟกัสเรื่องความร

่างที่คนเป็นพ่อมอง

พ่อ ลูกไม่ใช่เด็ก

าๆ จูบลงบนเส้นผมอย่างแสนรั

งปีหรอกค่ะ

บ ลูกสาวของพ่อยังมีแฟนไม่ไ

ังไม่ได้ม

รนั่น…” ปลายฝนมอง

่อนของลูกด้วยคำไม

อย่างขุ่นเคือง เมื่อ

คนคนเดียวกันอยู่ครับ สรุปว

ครู่ปดไป ก็เพราะไม่อยากให้บิดากังวล แล้วเปลี่ยนไปคุยเร

งหน่อยหนึ่ง ถามห้ว

ช่วย

เลยเข้ามาช่วยเอาไว้ จนถ

ะ เอ่ยเสียงเย็น “สุ

้ยินคำสบถของบิดา

ูดไม่เพราะ

ร้าย มันมาช่วยลูก ลูกเลยพามันมาทำแผลท

ยกภูผาว่า ‘มัน’ เดินมานั่งกับพื้นห้อง สา

านั่งตรง

ปนั่งบนเตียงนอนสีชมพูอ่อน ทำสัญญ

ย เดินมานั่งข

ลให้ภู แต่แผลภูมีหลายแผล ลูกทำไปทำมาก็เลยเป็นตะคริวค่ะ

รสาว เมื่อไม่พบพิรุธ บอกตัวเองว่าอย่ากังวลจ

่อกอดลูกสาวคนส

นอิดออด

ขาปั๊บ พอโตขึ้น ฮอร์โมนเปลี่ยน ความคิด จิตใจและพฤติกรรมจึงเปลี่ยนไป เล

ไปโอบตัวบุตรสาวเข้ามากอดเสียเ

จาโกหก บางทีก็พูดจริงบ้างไม่จริงบ้าง เริ่มแยกตัว ปลีกตัวอยู่แต่ในห้อง

ตอนลูกสองขวบ

้ามองคางบิดา ถา

ำไ

ำถามนั้น ใจของเขา

ากพูดมันออกมา เขาอยากให้ลูกกลับไปเมื่อตอนสองขวบก็เพราะอยากใ

ี่คร่าชีวิตเธอไปอย่างเด็ดขาด ปิยมาภรณ์จะได้อยู

จากมือที่มองไม่เห็น ผละลุกขึ้นยืน มือข้างหนึ่งของเขากวาดไปถูกกระเป๋าคร

ียบกริบในเ

ลงหยิบของที่หลุดออกจากกระเป๋ามา

สียงเข้ม บ่งบอกอารมณ์ได้อย

ะไรกัน..

บิดาสลับมองของในมือท่าน

คุณพ่อฟังล

ของแบบ

นก็ยังไม่เท่าหัวใจของคนเป็นพ่อที่หลุดออกจากขั้วไปเรียบร้อยแล

แต่กลับถูกเสียงเฉียบขา

ลูกไว้ก่อน ลูกถูกงดใช้โทรศัพท์มือถือ แท็ปเลต และโน้ตบุ๊คหนึ่งเดือ

ข้มงวด ไม่ลืม

กับมันอีก ถ้ายังขัดคำสั่ง อ

พายุทอร์นาโดลูกยักษ์ที่พัดเอ

พ่อ.

ำตัดพ้ออยู่อย่างนั้นเป็นนานสองนาน มองของสอง