นพรัตน์ & ณัชชา

มืองทำเอาทั้งคู่ชะงักงันกันไปเป็นครู่ ก่อนที่อีกฝ่ายจะก้มหน้าเตรียมเดินหลบ แต่อีกคนมองจ้องนิ่งอึดใจเ

ว่าร้องเรียกเพ

่ะ ณัช ณั

ยออกปากเรียกหยุดแล้วหันมายิ้มบางๆ ดูฝ

ว่าไงป

้วย นี่ไม่เจอกันนานแค่ไหนแล

ม้จะไม่ได้อยู่ห้องเดียวกัน แต่ทั้งสองเรียนในระดับชั้นเดียวกัน เคยทำ

ือ ‘อัญจารี

ั่งคุยกัน

ะดับอยู่บนใบหน้

งทำงานน่

ยจะเป็นพนักงานในสถานเสริมความงามมีชื่อบนชั้นนั้น ก็พยักหน้าอย่างพอเข้าใจว่าเพื่อนคงป

มาถึง เหมาะสมกับเวลาที่ล่วงเข้าทุ่มห้าสิบพอดิบพอดี แต่กระนั้นถนนด้านหน้ายังคงคึกคักด้วยยวดยานพาหนะและผู้คนที่เดินขวักไขว่กันอยู่ ยืนรอที่ทาง

ามาก...ค

วรกุล ผู้ซึ่งขึ้นชื่อว่าหน้าตาดีกว่าพี่กว่าน้องที่เหลือ นพร

อะไรม

เขาว่าไม่เอาแล้ว แกล้งทำหน้าบึ้งๆด้วยแหละ เท่านั้นเอ๊ง...เขารีบให้ส่วนลดปูนิ่มเลย ส่วนรุ่นใหม่ที่กำลังจะมาอ่ะนะ ปูนิ่

้ฟังว่าเรียบแต่คนฟังสัมผัสได้ว่า

มันมีใบเดียวไง” บอกจบ เมินออกไปมองด้านนอกรถ ค่อยเอ

วงไปอึดใจใหญ่ๆ

ใค

ณั

บนรถอึมครึมลงเล็กน้อย แล้วเลยจ้องอีกฝ่ายนิ่งๆ ถามเขากลับ “คุณ

พร้อมสะดุดลมหายใจของตัวเอง ไม่ตอบอะไรอีกฝ่าย เจ้าห

่ะ แล้วว่าแต่ปู

มเหมือนทุกทีเวลาปูนิ่มเจอเพื่อนคนอื่นเลยล่ะว่าสวยขึ้นไหม อกตู้มหรือเปล่า

่วคราว ถามให้ตัวเองหลุดพ้นจาก

วยไ

ีของชายหนุ่ม ขยับนั่งตัวตรงมองไปที่

้เยอะเลยนะ เมื่อกี๊ตอนเจอกันเธอก็ดูสวยดีอยู่หรอก แต่แววตาดูซ

ครางรับสั้

้าเพื่อน ถึงเธอจะผอม

ลำคอ เลยหัวเราะเบาๆ หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเ

อาไว้โทรคุยกัน เลี้ยงรุ่นรอบนี

ดใจเดียว บอกต่ออีกค

เห็นไหมมัวแต่โม้ ลืมถ่ายรูปคู่ด้วยกันเอาไว้เป็นหลักฐาน จะได

ยอมหร

คุณนพ ยอมให

อื

ัยนั้นน่ะ ณัชชาเธอคบใครที่ไหน แต่แอบเห็นนะว่ามีคนไ

้อมรอยยิ้มแปลกๆบนใบหน้าของเจ้าหล่อน ปรายตามองนพรัตน์อย่างต้อง

ล้ว

ของชายหนุ่ม ทำเอาอัญจารีย์ยิ้มกริ่มขึ

ใครจะกล้าแล้วไ

กแล้วเนี่ย

งรถตลอด เกล

ัวลงเลย ส่งข้าง

ตำนานบนพวงมาลัยรถยนต์ อัญจารีย์มุ่ยหน้าบ่นพึม “เปลี่ยน

มหานครนิ่งราวกับมันเป็นสิ่งมหัศจรรย์อยู่เป็นนาน พร้อมความทรงจำในอดีตที่วาบผ่าน