ียงหูฟัง เขาได้ยินเสียง

ผมต้องแบ่งเบาภาระของพ่อกับแม่ ผมคงไม่มีเงินม

ฤทธิ์กำลังตัดพ้อเธอ เขาคงไม่มีปัญญาหอบเ

กกันนี่คะ หวานยังไม่ได้เร่ง

ง เธอใจเย็น

ผม

อบ หวานตาใจเย็นขึ้น เธอวาดปลายเท้

่าหวานใช่ไหมคะ... หว

ๆ ลงคอเขาฉวยแก้วกาแฟมา

งในรถยนต์สีดำที่จอดอยู่

รีบล้วงผ้าเช็ดหน้าออกมาเช็ดคราบกาแฟที่ก

อเข้ามาพูดกับห

ลับมาแบบนั้นนี่เอง ครั้งแรกก็แค่สงสัย สายตาของเขาวนเวียนไปแถวนั้นบ่อยๆ

ือ.

ล้าแย่งแฟนชาวบ้าน แต่กลับไม่กล้าสู้หน้า

ก ยิ้มหยันเลยไปให้ผู้หญิงขี

รอกนะครับ” เรืองฤทธิ์พยายามแ

เข้าใจ ผิดตรงไหนคะ คุณบอกเองนี่เรืองฤทธิ์ คุณเจอผู้ห

ุขึ้นมาอีกรอบ หลัง

ากใจ ที่คิดเอาไว้ง่า

สบการณ์ การฟูมฟายไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้น เธอโตแล้ว และมีเหตุผลมากพอ ในเมื่อชายตรงหน้าไม่ได้เห็นค่าความสัมพันธ์ครั้งนี้ เธอรั้งผู้ชายหมดใจก็จะเป็นก

ค่

หวานไปหรอก หวานก็รู้ สำ

นลง เรืองฤทธิ์เลยพยา

หากจะแก้เผ็ดเอาคืนเรืองฤทธิ์ เขาจะต้องจำจนตาย เพียงแต่เวลานี้ เธอยังคิดหาทางแก้ลำเขาไม่ถูก ในส

ัวเราะทีหลัง

รับคุณ แต่คุณก็ยัง

นมาจิบ เธอเกือบขำกับท

อ้มตอบ...หากจะถูกตราหน้าว

จะต้องผ่อนบ้าน ผ่อนรถยนต์ ค่าเสื้อผ้า ค่าของใช้ ค่าเครื่องดื่ม

ป็นต้องขวนขวายแบบนั้นเลย ห