“ใจเย็นๆ ลูกชาย อย่ากระดี๋กระด๋ามากน

ทิ้งตัวลงไปนอน จนกระทั่งได้ก

โต๊ะด้านนอก แล้วก็พยักหน้าเรียก “ออกมาทานตรงน

ขยกเขย