น แต่คิดว่าคนอย่างมิคคาเอลจะยอมให้ตนมำงานเหรอ ฟันธงได้เลยว่าไม่มีทาง ส่วนแม่และลูกของตนก็ย

นจะนั่งลงข้างๆ ร่างบางเพื่อช่วยจัดของ "ชอบครับ ชอบมาก" ร่า

งพูดพร้อมกับขโมยหอมแก้ม

่าชอบนี่คือผมประชด" ร่างบางมองค้

ึ" ชอบใจใหญ่เลยนะ ร่า

คำมาเถียงไม่ได้ก็เปลี่ย

ป็นหม้ายไม่รู้ด้วยนะ" ผู

มันน่าตบด้วยปากแล้วกระชากด้วยลิ้นจริงๆ "หน้าอย่างนี้เ

กล้าดียังไงมาว่าชายหนุ่มรู

งียบๆ ขรึมๆ ที่ตามจีบเขาแรกๆ มันหายไปไหน "ปากดีจริงๆ"

อถูกร่างเล็กที่พุ่งเข้าใส่เมื่อกี้กัด

ใจแล้วก็หันกลับไปจัดของต่ออย่างอารมณ์

ท้าเดินออกไปจากห้องทันที ขืนอยู่ต่อคงไม่โดนแ

สียงหัวเราะด้วย คำว่าเตี้ยพูดเบาๆ ก็เจ็บ ทางด้านร่างสูงที่เดินลงมาด้

ิคคาเอลเดินมาทิ้งตัวน

าน ไม่ว่าจะเป็นฐานะหน้าตาทางสังคม แต่กลับต้องเอาชีวิตมาผูกติดกับแม่ห

ักญาจริงๆ นะครับ คนอื่นจะว่ายังไงผมไม่แคร์หรอกครับ เพราะคนที่ผมแคร์ที่สุดก็คือญา" เมื่อได้ยินแบบนี้เธอก็เบาใจล

กแม่มาคืนด้วยตัวเองเหมือนวันที่มาขอดูแลลูกของแม่นะ" เธอยังจำวันแรกที่เจอชา

สียงนักแน่น กว่าจะเจอแม่พันธุ์ที่ถูกใจขนาด

ั่งเล่นของเล่นจนเบื่อแล้วจึงเงยห

้ให้มากที่สุด เพราะชัญญาแคร์ลูกมากที่สุด ถ้าลูกไม่อนุญาตให

าสู่วงแขนของชายหนุ่มอย่างไม่ล

กน้อยไว้ในอ้อมกอด ก่อนจะพาลูกสาวคนโตขึ้นไปหาแม่ที่จัดของ

นผู้เป็นแม่สาวน้อยก็ดิ้น

งหันหน้าไปตามเสียงเรียกของลูกสาวและอ้

สาวน้อยบอกที่มาข

เดินมานั่งข้างสองแม่ลูกที่

นอื่นเขา เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาตนก็ทำแต่งาน จนเพื่อนแซวว่าตนจะต้องได้แต่งานกับแฟ้มเอกสารเล่มใดเล่มหนึ่งในห้องทำงานของเขา แต่ใครจ

นข้าวที่บ้านใหญ่" บ้านใหญ่ ก็บ้านพ่อ

อดตนกับลูกเพื่อความแน่ใจ เขายังไม่พร้อมที่จะ

นไหม" เหมือนได้ยินเสีย

าไหมคะลูก" เมื่อร่างบางเงียบชายห

รักมากคะ เดี๋ยวพรุ่งนี้พ่อพาไปซื้อของเล่น" คำพูดข

ด้คุณหมอ" เขาเอาของเล่นมาล่อแค่นี้หน

พี่หมีให้ด้วย ดีไหมค

เหรอคะลูก "............" เอิ่ม พูดไม่ออกลู

ิ แค่ไปกินข้าวกับพ่อแม่

หน่อยไม่ได้เหรอ" ย

ูดปลอบใจร่างบางแต่ดูเหมือนว่าร่างบางจะกังวนอ

ก่อนนะ" เอาว่ะไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว

ปนั่งรออยู่บนเตียง ไม่นานร่างบางก็ออกมาจากห้องน้ำในสภาพที่แต่งตัวเรียบร้อยแล้ว โดยใส่

งบางที่เย็นชืด ไม่รู้ว่าเย็นเพราะเพิ่ง

หาคุณย่ากั

นานก็มาถึงบ้านพ่อแม่ของเขา โดยมาชัญญาที่นั่งทำหน้าเหมือนคนจะ

อรถจอดสนิทภายในโรงจอดรถของบ้านหลังใหญ่ "เปลี่ยนใจตอนนี

ลังใจ

องร่างบางเพื่อให้กำลังใจก่อนจะก้มตังลงอุ้มลูกสาวไว้และจูงมื

ยุดลงตรงหน้าร่างสูง และที่ทำให้ตกใจกว่านั้นคือเธอเขย่งปลายเท่าขึ้นและรั้งคอของชายหนุ่งล

ร่างสูงหันไปมองหน้าร่างบางที่ยังคงนิ่งไม่แสดง

หนูน้อยในอ้อมกอดของร่างสูงก่อนจะปร

งสูงแนะนำทั้งสองคนให้หญิงสาวรู้จัก แต่เธอทำเป็นไม่สนใจค

ละเดินตามร่างสูงไปเงียบๆ ส่วนหนูน้อยก็ย

ของมิคคาเอลพูดขึ้นเมื่อเห็นลูกชาย

าก่อนค่ะ" ร่างสูงเดินไปนั่งที

ูกเต้าเหล่าใครเนี่ยลูก น่าชังจริง" มลมณีแม่

อเรียกร่างบางให้มานั่งข้างๆ ตน ร่างบางยกมื

ลมณีถามลูกชายอีกครั้งเพื่

องผมเ

มแม่ไม่เคยรู้ โอ้ยตายลูกชายฉัน" ผ

่ผมเคยเล่าให้แม่ฟังไง" ลูกชายรี

่หม้ายลูกติดเข้าคนหนึ่ง ตอนแรกก็ยังทำใจไม่ได้หรอกที่ลูกจะรักกับแม่หม้าย แต่พอ

่ของพีชถามขึ้นเมื่อเห็นอาการของมลมณ

ๆ" เธอบอกพร้อมกับก้มลงเล่นกั

เสียงเข้ม "แล้วคุณเคยสนใจลูกด้วยเหรอ

มจะไม่

นอื่นเลยนะคะ" หญิงสาวจงใจเน้นคำว่าคนอื่นให้ชัญญาร

ดสมทบคำของลูกสาวและมอง

มีที่นั่งอยู่ด้านข้าง ทำไมเธอจะไม่รู้ว่าสามีเธอต้องการจะจับคู่ให้ลูกชายของเ

รเกรงใจหนู

ี่ผิด" พีชแสร้งทำเสียงเศร้า ก้มหน้าซ่อนรอยยิ้ม

างบางหันไปขอความช่วยเหลือจากร่างสูง แต่ร่างสูงกลับพยักหน้าทำให

เมื่อกี้ว่าสวยแล้วพอมามองใกล้ๆ แบบนี้

ครับ ผมเป

ห้ผ่าน โอ้

อ...

ัวแม่หรอกล

เลยรู้ไหมคุณมิค ร่างบางมอบค้อนวงใหญ่

ยังคะลูก" มลมณีก้มลงถามหนูน้อยก่อ

ากคะค