ย!” เสียงหัวหน้างานดังข

นของหญิงสาวเพียงครู่ ก่อนจะหันกลับมามองเธอดั่ง

ึ้นจับหน้าอกของตัวเองพร้อมตบลงเบาๆ เป็นการเรีย

ๆ” จางเพ่ยอันบ่นพึมพำพร้อมยกมือทั้งสองข้างขึ

น้า” หญิงสาวรี

่นหยกโบราณที่วางอยู่บนโต๊ะทำงานของเธอด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความพิศวง

าภายในห้องทำงานส่

ม่ด้วยนะอันอัน ข้อมูลของวัตถุโบราณที่เพิ่งให้ไปนำส่งก่อนจะออกเดินทางด้วยนะ” หัวห

่าดูหน้าซีดๆ ชอบกล” หัวหน้างาน

งเพ่ยอันรู้สึก

งค้นคว้าหาข้อมูลปิ่นหยกนั่นอยู่ก็เลยคิดอะไร

ฝ่ายพัฒนาบุคลากรด้วยล่ะ เธอจะได้มาช่วยทำงานเป็

กว้างออกมาทันใดค

งานตัวเดี๋ยวนี้เลย” เธอตอบกลับ

ณเข้าตู้เซฟให้เรียบร้อยด้วยนะ”

ย่างแข็งขันพร้อมหันหลังเดินกลั

็นงานที่เธอได้รับมอบหมายเข้าตู้นิรภัยที่ตั้งอยู่ด้านหลังของโต๊ะทำงานพร้อมปิดล็อกตั้งรหัสใหม่ทุกครั้ง ไ

ุษในชุดเกราะแม่ทัพปรากฏออกมาอีกครา ดวงตาภายใต้หน้ากากสีเงินจ

ยชื่อเล่นของคนงามออกมาเบาๆ ด้วยได้ยินชื่อของเธอเ

สนไกลกำลังเรียกขานบุรุษในชุ

ย่ะค่ะ!” เสียงเรียกค

!!” ครานี้เสียงเรียกดังขึ้นมาอย่างชัดเจน พร้อ

คอ

ระโจมท

ยงเรียกขานด้วยความเป็นห่วงพยายามป

งช้าๆ ดวงเนตรสีนิลกาฬกลอกกลิ้งไปมา เพดานเบื้องบนคือผ้าของกร

เอ่ยขึ้นด้วยความดีใจอย่างยิ่งยวด เ

่อย” สุรเสียงแหบแ

ก่อนจะตรงเข้าประคองพระวรกายใหญ่ให้ลุกจากฟูกพระบรรทมขึ้นมาอ

บเข้าหากันจนแน่น ด้วยทรงเ

งค์ชายหนุ่มเสวยน้ำ

รับสั่งสุร

วยขนาดใหญ่กว่าเดิม ตรงปรี่เข้าไปประคองพระว

ลืนน้ำลายลงคอได

้นหน้ากากสีเงินปิดบังเอาไว้ องค์ชายแห่งแคว้นฉินทอดพระเนตรพบหน้ากากของ

กไป!” รับสั่งถามสุรเสียงเข้มพร้

ลายลงคอด้วยความหวาดหวั่นเมื่อถูกสายพระเ

นพระอาการหนักหนาสาหัสยิ่งนัก หลายครั้งหลายคราทรงหายพระทัยติดขัด กระหม่อมจึงต้องตัดสินใจถอดหน้ากากของพระองค์อ

ยวด ก่อนจะปิดพระเนตรลงเพียงครู่ครั้นทรงได้ยินเช่นนั้

ใบหน้าของข้านอกจากเจ้า” รับ

งพื้นอยู่ในขณะนั้นเกิดอาการนิ่งงั

รับสั่งต

ค่ะ พูดแล้ว!” องครักษ์หนุ่มละ

รับสั่งถาม

ระหม่อมด้วยเป็นสี่คนพ่ะย่ะค่ะ” องครักษ

นนั้น พระเนตรปิดลงทันทีก่

ยกันหมดแล้วหรือยัง” ร

รักษ์ตรงเบื้องพระพักตร์แปลกใจอ

ค่ะ หมอหลวงและผู้ช่วยทั้งสองยังคงอยู่ดีมีสุขเป็

ช่นนั้น พระพักตร์เงยขึ้นทอดพ

รับสั่งด้วยความแปลกพระทัยเป็นยิ่งนัก ก่อนจะทอดพระเนตรองครักษ์

มีชีวิตอยู่ปรากฏให้เห็นอยู่ตรงหน้าข้าในขณะนี้

รักษ์คนดังกล่าวถึงกับเงยหน้ามององ

่ะ กระหม่อมไม่เข้าใจ” เสียงนั้นกราบ

รวลออกมาเบาๆ เมื่อนึกถึงชะตากรรมที่ทรงได้

ล้วแต่รอดชีวิต ดังนั้นทุกคนจึงมิให้เสด็จพ่อและเสด็จแม่ได้พานพบข้าเลยสักครา ด้วยเกรงว่าทั้งสองพระองค์จะทรงมีอันเป็นไป

งเฮาสิ้นพระชนม์เพราะองค์ช

ักตร์พยักขึ้นลงติด

อต้องการพบหน้าข้าสักครั้งและนั่นเป็นครั้งสุดท้ายที่ข้าได้เห็น เพราะในที่สุดเสด็จแม่ก็พบจุดจบเหมือนกับทุกคน และนี่คือสาเหตุว่าเพร

หลวงตามพระบัญชาของเสด็จพ่อจวบจนกระทั่งวาระสุดท้ายของชีวิต เพราะข้าคือโอรสที่สวรรค์สาปให้มีใ

ดเช่นกัน!” รับสั่ง

ค่ะ แต่นี่นับตั้งแต่ครั้งแรกที่กระหม่อมถอดหน้ากากองค์ชายออกจนถึงเวลานี้ ก็ผ่านไปห้าว

ยู่ได้นานถึงตอนนี้ก็เพราะว่าข้าไม่ได้สติ แต่ในเวลานี้สติข้าหวนก

งค์ทำให้องค์รักษ์คนสน

ะท้อนจากเงาน้ำ ทรงทราบหรือไม่ว่าพระพักตร์ขององค์ชายหาได้อัปลักษณ์ผิดรูปเป็นที่น่าเกลียดน่ากลัวแม้แต่น้อย ตรงกันข้ามทรงมากด

สียงรับสั่งตวาด

งินของพระองค์ขึ้นมาสวมปิดบังพระพักตร์อย่

นแบบนั้นเช่นกันไม่แตกต่างแม้แต่น้อย ต้องตายทันทีที่ได้ยลโฉมของตนเอง และนี่คือเหตุผลที่

ืนน้ำลายลงคอทันทีเมื่อได

รรายงานข่าวดังข

ียงดังก้องอยู่

ค์ชายหนุ่มรั

รีบรุดเข้ามาภายในกระโจมที่ประทับท

่างมิรู้สาเหตุเสียแล้วพ่ะย่ะค่ะ ทหารที่ได้รับบาดเจ็บยังมีอีกเป็นจำน

ิดด้วยหน้ากากส่ายไปมาติดๆ กัน พระองค์หันกลับไปทอด

ร ส่งสาสน์ไปที่เมืองผิงหยางให้นำส่งหมอหลวงมาช่วยรักษาทหารที่ได้รับบาดเจ็บ

ญชาอย่างแข็งขัน ก่อนจะสังเกตเห็นพระโลหิตไ

าทจัดส่งหมอหลวงของราชสำนักมารักษาพระอาการขององค์ชา

ช่นนั้น พระพักตร์หันกลับไปท

ยเสด็จพ่อก็ไม่ส่งหมอหลวงมารักษาข้าแม้แต่น้อย เสียเวลาโดยเปล่าประโยชน์!” รับสั่งตว

งราชสำนักส่งหมอหลวงฝีมือดีมารักษาพระอาการ ทรงเป็นถึงองค์ชายใหญ่เหตุใดฝ่าบาทจะทรงไม่เหลียวแล ทุกวันนี้แคว้นฉินแผ่ขยา

สรวลเค้นออกมาเบาๆ คร

ายแดนตลอดกาล ไม่มีวันได้หวนคืนกลับสู่เมืองหลวงแต่อย่างใด” รับสั่งพร้อมยกพระหัตถ์สะบัดไปมาเพื่อไล่

วรกายลงประทับบรรทม โดยมีองครักษ์คนสนิทรีบตรงปรี่เข้ามาป

ิเห็นหรือไรว่าจุดจบของบรรดาหมอหลวงเป็นเช่นไร

พียงแค่ยิ้มออกมาบางๆ เมื่อไ

พ่ะย่ะค่ะ หากแม้นต้องตายก็ไม่เสียดายชีวิต เพราะก่อนตายมีโอกาสคอยดูแลพระองค

ักตร์ของพระองค์ในเวลานี้เลยว่าทรงเป็นเช่นไร ทั้งสีพระพักตร์และสายพระเนตรแฝงเร้นความเศร้าหมอง ด้วยพระองค์ทำให้ผู้คนรอบข้างต้องพบจุดจบก่อ

ดามิเคยทรงได้รับ ซ้ำร้ายยังทรงเป็นที่น่ารังเกียจของราชวงศ์ ราชสำนักต่างกล่าวขานว่าพระองค์คือองค์ชายปีศาจของราชวงศ์ฉินที่จะนำหายนะมา

หาและวาสนากับผู้ใด เพราะคนใกล้ตัวล้วนล้มตายไปจนหมดสิ้น หากแม้นเจ้า

ื่อสัตย์กราบทูลกลับไป ก่อนจะได้ยิ

าได้ไปสถานที่ดังกล่าวนั้นจริงๆ ผู้คนมากมายอีกทั้งบ้านเมืองในแคว้นนั้นข้ามิเคยพานพบจากที่

องครักษ์คนสนิทที่กำลังนั่งฟังอย

็นไปได้นะพ่ะย่ะค่ะ ดูเอาเถิดแม้ในยามนี้ไข้ของพระองค์เหตุ

พของพระองค์แต่อย่างใด ทรงปล่อยวางได้หากแม้นต้

ดีจะได้ไม่ต้องทนทรมานอีกต่อไป ข้าอยากทำอะไรบางอย่า

้วเข้มเข้าหากันทันท

ให้กับผู้ใดอย่างนั้นหรือพ่ะย่ะค่

ดไปชั่วขณะเมื่อบาดแผลจากลูกกระสุนในยุคอนาคต

องของนาง” รับสั่งพึมพำสุรเสียงแผ่วเบาแทบจะไม่ได้ยิน ในขณะที่องครักษ์คนสนิท

างเครื่องประดับทำปิ่นหยกและฝังไปพร้อมกับร่างอันไร้วิญญาณของข้าเข้า

รับพระบัญชาอย่างรวดเร็ว แม้จะไม่เข้าใจในถ้อยรั

ยผ้าพันแผล แต่ถึงกระนั้นก็ยังสามารถรับรู้ถึงไอร้

ปวดถึงเพียงนี้นักเล่า เป็นอาวุธเช่นไรหนอจึงทำให้ทน

ดหมาดๆ พลางนำมาเช็ดพระวรกายเพื่อบรรเทาค

็บสาหัสถึงเพียงนี้พ่ะย่ะค่ะ ภายในบริเวณนั้นหามีทหารต้าเหลียงหลงเหลืออยู่แม้แต่เพียงผู้เดียว มีเพียงพ

ังวิ่งตรงมาหาพระองค์ด้วยความหวาดกลัวอย่างสุดขีด พร้อมเสียงดังกึ

เพียงแค่ความฝันหรือเรื่องจริง!” สุรเสียงพึมพำฟังไม่ได้ศัพท์ก่อนจ

องค์ชายพ่ะ