ิ

่านคือ กาม

มฆ เดนสวรรค

ทุกอย่างปั่นป่วนไปหมด ทั้งถูกขายเป็นทาส ถูกจ

ขให้เส้นเรื่องขนานนี้กลับมาสู่จุดอวสานให้ได้เสียที! อนิจจา...ช่างงามหน้าเสียจร

กับแม่ทัพใหญ

้โง่เขลาเบาปั

ตัวละครออกม

อง ตัวร้าย

ไม่ ว่าท่านเ

ันแรงกล้าที่ท่านยึด

ูกจะผิด ขึ้นอยู่ว่า..

ปักษ์ รักษาดินแดนแห่งเมืองมนุษย์ โดยยึดถือแคว้นฝูเป็นหลัก เพร

เรืองหรือล่มจม ขึ้นอยู่กับ

รงแปดเหลี่ยมให้ลูกแก้วกลิ้งขลุก ๆ วนรอบสามหนตามจำนวนภพ อันได้แก่ ภพสวรรค์ ภพมนุษย์ และภพมาร จากน

สลักคำว่า ‘โลกา’ กลิ้งตกร

ีย

ล่าว ด้วยความคล่องแคล่วว่องไว ทบทวนอย่างถี่ถ้วนด้วยการก้ม ๆ เงย ๆ พินิจพิเคราะห

กคิดกระทบรางดัง

งสำแดงเดช แถลงไข

งเผชิญกับกลี

ามารโค่นล้มราช

ุนจัญไรผงาด

์อย่างโหดเหี้ยม

บำเพ็ญบารมีเพื่อช่วยเหลือสรรพสิ่ง

ุษย์จะล้มตายเป็นผักปลา สตรีลดน้อย

ดาลให้บุรุษสามารถตั้งครรภ์ในช่วงเวลาอัปรีย์เช่นนี้ และยังต้

ะมุขสวรรค์ทั้งแปดร่วมกันประสานพลัง เพื

าวว่า สี่เท้ายังรู้พลา

ต่ท่านเทพพยากรณ์ ก็อาจทำ

จะบังเกิดในอีกสา

ารถอนหายใจทิ้งไปราว ๆ สักหนึ่งก้านธูป กระนั

้ คงจะเป็นเวลาอันเหมาะสมที่จะให้ประมุขสวรรค์อวตารล

่ท

องเพศ’ ได้บั

ดาลให้บุรุษสามารถตั้งครรภ์ เพื่อเพิ่มจำนวนประชากร และทำหน้าที่อุ้มบุญตั้

ตนนั้นจะได้เชิดหน้าชูตา

งมีเวลา

์ถ้อยคำนินทาลับหลังอย่างหยามเกียรติเทพค

นน้อยไม่ถึงกับอวบอิ่ม อีกทั้งยังสามารถผลิตน้ำนมได้ และมีอว

ประมุขสวรรค์ทั้งแปด คอยประคบประหงมดุจไข่มุกขาวกลางฝ่ามือมาโดยตลอด จวบจนกระทั่ง ก่อเกิดความตะขิดตะขวงใจในหมู่เท

ายไปก่อนชั่วคราวกระมัง เพราะเมื่อถึงคราที่กลียุคนั้นมาเยือนคราใด

ยอมรับได้ ทั้งที่ตนเป็นเทพจ

ตนอยู่ใต้อาณัติอย่างยากลำบาก หนนี้ยังมีเทพครึ่งบุรุ

ะมุขสวรรค์อวตารลงไปบำเพ็ญบารมี เตรียมพร้อมเผชิญก

งสวรรค์ กริยาท่าทางจริตจะก้าน ราวกับเทพธิดาที่ถูกฟูมฟักมาด้วยความทะนุถนอม อากัปพิน

รพ์ ขนาบข้างบันไดทองคำทางขึ้นสู่แดนส

กีดกัน มิให้เท้าของเทพน้อยตนนี

หน้า ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ชี้มือชี้ไม้ ปาก

นุชายาเจ้ากี้เจ้าการขอ

ราวที่กำลังจะเก

ันว่า อาทิตย์อั

บอาย หลังจากถูกฉุดกระชากออกมาจากสวนอันเต็มไปด้วยคนธรรพ์ที่ง่วนอยู่กับการเพาะป

ริ้มเพรา พองแก้มอย่างน่

ร่อขบขัน พลางตบท้ายด้วยการกลั่นแกล้ง

็นเทพพิกลพ

นเทพไม่สมปร

นเทพวิปริตว

เท่าที่เคยได้ยินจากเหล่า

‘เทพลักเพ

าจวิ่งหน้าตั้ง พลางกระดิกหา

อวตารลงไปบำเพ็ญบารมี เตรียมบรรล

ยงกดขี่ต่อว่าและด่าทอจากบรรดาเหล่าเท

เล่าจะ

ลุดออกจากปากของเทพ

มีดีแค่ฝีปากเป็นเลิศสินะ ฮึ แต่ในกะโหลกคงกลวงโบ๋

ดูแลเหล่ามัจฉา ได้ยินดังนั้นก็พลันฉุนจน

อบึงกลางศาลาที่เจ้านั่งเอาเท้าราน้ำเด็ดเม็ดบัวแทะกินอย่างสำราญ! ข้าเห็นแต่ว่าวัน ๆ

ปากดีเมื่อครู่ได้มลายหายไปสิ้น ด้วยความที่เขาไม่เคย

มากกว่าเจ้า

ดีที่รูก้นจะถูกชำเราจนกลวงโบ๋ซ้ำแล้วซ้

ด้วยเสียงสรวลของ

ากด้วยใบหน้าแดงระเรื

นผู้ให้กำเนิดวีรชนผู้กอบกู้กลียุค เป็นมารดา

เทพเลี้ยงปลากระจอก

ห้หน้าหงาย คงต้องถูกรังแ

ข้าจะลงไปภพมนุษย์! ไปทำให้เจ้า

่ไร้เสลดของเหลวใด ๆ พ่นออกมายามส่งสายตาอย

ะโยชน์แล้วยังโง่เง่า

นเทพอาวุโสประทานให้สวมใส่ ก้าวย่างสามขุมกึ่งวิ่งไปเฉีย

ปรงรุ่มร่าม หากก้าวพลาดไปแม้นิดเด

ื้อใกล้ทรวงอกอันเต้นเร

่จริง คล้ายว่าไม่มีเทพจิปาถะจอมเกเรตนใดเชื่อว่

่แ

อกไปจากเส้นขอบฟ้า ฉับพลันก็ร่วงตกลงไป ฝ่าก

ายไว้ใช้ในยามยาก ราวกับถือดีไม่เจียมตน เพราะแม้แต่ทวยเทพผู้ยิ่งใหญ่ยั

ดนสรวงสวรรค์รับรู้เป็นกิจลักษณะ เป็นเรื่องเป็นราวไว้ว่

าดราวกับ ‘ตกเมฆ

และได้ประสบพบเจอกับเรื่องน่าสยดสยองไม่รู้ลืม เห็นทีคงได้พยา

ที่เจ้าเทพเลี้ยงปลา

ประ

่เ

าที

ฟากสำค

เหล่านี้จะได้ยลโฉมเด็กน้อยที่ตนต้องคอยอุปถัมภ์ เกื้อห

าว่า ดวงชะตาถูกวางอย่างเหมาะเจาะเอาไว้

มาอวยพร และบอกกล่าวให้ดวงดารามาเรียงตั

เป็นเวลาตกฟากเป็น ‘คืนเดือนมืด’ อับแสงดาว ไร้แสงจันทร์ ทุกอย่างมีเพี

ั้งที่แปดประมุขสวรรค์กกตัวเทพน้อยเอาไว้ให้เสวยสุขสำราญในตอนต้น และเ

หญิงงดงามโสภี จึงถูกเลี้ยงดูปูเสื่อด้วยความมั่งมีเงินทอง กินอิ่มนอนหลับ มีข้าทา

ย... ก็ได้มาก

ุตรชายนอกสมรสของโหรหลวง เ

นการหมกมุ่นกับศาสตร์พ

่มีปรากฏในคัมภีร์โหราศ

ต่บุตรชายใน

มลิ้ม จวบจนเติบใหญ่ได้ราวสิบสี่หนาว กลับพบว่าม

าคุณชายน้อยจะป่วยตายหรืออย่างไร แต

่ยงสตรีออกมาจากอวัยว

นจิ๋วทั้งสองเสียแล้ว ร่างกายเกิดการเปลี่ยนแปลง เสียงใสร

กกล่าวหาว่าเป

ึงพบว่าแก่นกายท่อนลำน้อย มีไว้เพียงท่อลำเลียงน้ำปัสสาวะ

วเรื่องมาได้ว่า เจ้าหนุ่มหน้าตาสดสวยผู้นี้เป็นบุตรของตน และตนอาจจะถูกประหารโทษฐานให้กำเนิดทายาทตัวประหลา

มตตาปราณี นำพาใครผู้หนึ่งมาช่วยคุ้ม

มโลก โหรหลวงจอมฟั่นเฟื่อนกลับไ

พธิสัตว์มา

ยดฟ้า เงาอึมครึมทึบ

ยอดไผ่สีกันไปมา

วนักฆ่า ที่จ้างวานให้มาซุ่มดักรอคอ

วชพเนจรน่าเลื่อมใสเสียจนต้องลงไปประสานมือขอเสวนาว่า เห็นวี่แววก

นรสพระธรรมคำสอนจนแยกย้าย กลับตั

่าจะเย่อหยิ่งแต่เสนาะหูยิ่ง อีกท

มม่านออกมาเชยชมโฉมนักบวชรูปนั้น เด็กหนุ่มแลเ

ซ่อนอยู่ใต้ผ้าคลุม แย้มให้เห็นไรผมสีดำขลับตัดกับผิวกายขาวหยวกดุจเนื้อหยกละเอ

กแต่ประกายสีอำพันยากจะสังเกต หากมิใช่

รของ ‘ต้าเทียนไป่เสอ’ ซึ่งเป็นหนึ่งในแปดป

เทพบู๊ รวมกันเ

สวรรค์ผู้

้ว่า ตนนั้นหุนหันพลันแล่น กระทำการใจกล้าบ้าบิ่น กระโดด

เด็กหนุ่มคือ เทพสองเพศ ที่ตนและสหายช่วยสร้าง

เล่นสนุกสนานอยู

าอยู่ที่

งตนเป็นทุนเดิม แต่เพราะยามนี้เขากำลังบำเพ็ญบา

ีแห่ง ‘ร

ประมุขสวรรค์เพื่อให้บ

ปัญญานิรันดร

โอบอ้อมอารี มีความรัก และเห็นอกเห็นใจแก่เหล่าสรรพสัตว์ โดยที่เ

ชายที่เกิดมาผิดแผกไปจากเพศกำหนด กลุ่มนักฆ่าที่ตนก

งความรักแก่สัตว์โลกผู้โง่งมตนนี้ด้วย นักบวชงูขาวพ

งล้ำค่าและศักดิ์สิทธิ์เป็นอย่างยิ่ง แม้ว่าเขาจะกล่าวเพียงเพื่อช่วยใ

ได้กระทำตามหน้าที่ หากตายไปก็จะกลายเป็นเพีย

หน่งจับเตรียมกระทุ้ง เจ้างูขาวจึงเ

่งหน กังวานดุจระฆังเหง่งหง่างอย่างไร้

สวรรค์ เพื่อเผยลิขิตชะตาในภายภาคหน้าให้ประสกได้รู้แจ้งว่า บุตรของประสกผู้นี้ จะได้

ในประมุขสวรรค์ แม้ว่าจะฝ่าฝืนลิขิตฟ้าลงมายังภพมนุษย์ก่อนเวลาอ

ยจะทำให้พวกเทพน้อยบนชั้นฟ้าได้ประจ

รภ์ เขาต้องหา

ในท้องออกมาให้เ

มิได้บอกกล่าวเทพอาวุโสตนใดให้มาคอยคุ้มกันภัย หรือช่วยวา

ดประมุขสวรรค์กำลังง่วนกับการบำเพ

ันนั้นเป

ชูคอว่าตนเป็นลูกรักของสวรรค์ ทั้ง

หนิติเตียนให้รู้สำนึก ทึกทักไปเองว่าทุกอย่

สวรรค์จนหัวหด คิดกลับใจรีบพาเขากลับมาจว

ัติพัดวีขัดสีฉวี

มีดุจพระโพธิสัตว์อวต

ีบุตรชายที่สามารถตั้งครรภ์ได้ และโพนทะนาว่าลูก

ินทาว่ากล่าวเหยียดหยามได้แม้แต่

สมสู่ทางรูทวาร และเมื่อคลอดก

ฟางหยุนออกมาจากช่องทางเด

ิง ๆ ของลั่วฟางหยุน จึงถูกล้อเลียนว่า

มากมาย แห่แหนมาหมายจะยลโฉมหน้าหน

้ใจ แสร้งทำเป็นหูทวนล

งสนุกสนาน ทว่า ก็ดูแคลนอยู่ในใจว่า ผู้ที่จะได้เป็นสามีของตนนั้น หาใ

ิยมชมชอบ เป็นที่หมายตาหมายปอง พูดถ

ห้าหนาว กลายเป็นสาวเต็มกายพร้อมแต่งอ

เป็นบุรุษก็มิใช่สตรีก็

างไร้วี่แววว่า เมื่อใดสามีดุจพ

อ แต่คนพวกนั้นหรือ จะสู

กบารมีไม่ทัดเทียมกัน แต่ขืนดันทุ

าของพวกข้ารับใช้ว่าเขาขายไม่ออกไปก่อน แล้

้ลั่วฟางหยุนใจร้อนลนลาน พานหงุดหงิดก

นิ้วมือเรียวงามขึ้นมากัดเล็บพลางขบคิด

นอาจจะคงหัวเราะเยาะ

ึ่งทีก็ได้พบร่างอวตารของประมุขสวรรค์แล้วตั้งหน

ด้เด

้วลงบนโต๊ะคัดอักษ

งมา เขาเคยร่วงลงไปจนถึงภพมาร แต่ไม่มีส

ได้เกิดเป็นบุตรนอกสม

ะสวย และถึงแม้เกือบ

าวซวย’ ทั้งหลายเหล่านี้ จึงได้หล่อหลอ

เท้าออกไปจากบ้าน ก็คงหอบหิ้วพระโพธิสั

ัยสิบแปดปี จึง

ับเป็นลูกรักส

งใจกับการผจญภัยหลังจากก

ปราบมารปล่าวประกาศว่าให้ระวังอย่าง มารราคะแห่งรถม

บม ‘ส่วนนั้

าไปในยามราตรี เพื่อคว้าผู้ที่ถูกใจหมายปองฉุดขึ้นม

ีให้ เพราะชื่อเสียงระบือลือนาม เกี่ยวกับ

ียบเท่าคนเป็นอยู่ตัวหนึ่ง สวมหน้ากากปิดบังโฉม ท

หลาด อีกทั้งยังถูกถกให้บางสิ่งออกม

องคชาติที่ตั้งตระหง่าน แล้วเขาควรจะนั่งเบีย

อบใจของมารราคะที่ด้านนอกรถม

ล้วนั่งขี่ไปบนลำลึงค์นั้น จะได้นั่งอย่างมั่นเ

ภ์ตามธรรมชาติ อีกทั้งยังคิดลำพองใจว่า ตนได้รับการช่วยเหลือจากทุกส

ุนจึงใช้ร่องกลีบบุปผาของร่างแน่งน้อยครอบลำก

มาอย่างจัง ให้จุกเสียดทั่วท้องระบมทั่วกลีบน

อยู่ในลำคอ เนื้อเสียงทุ้มต่ำ ฟ

สิ่งใด เพราะโขดหินกับล้อรถม้าได้อ

จ้าสิ่งนั้นเสียบคาได้หลั่งน้ำลื่นเมือกออกมาชโลม

่หลั่ง… เจ้าตุ๊กตาตัวนี้เองก็ได้ฉีด

ารร้อนผะผ่าวทั่วไปหน้า สมองตื้อหัวหมุนเคว้ง อ

ข้าออก ด้วยขนาดกายที่ใหญ่โตกว่าตนมากโข ลั่ว

นเพ่นพ่าน ลั่วฟางหยุนจึงผุดลุกจากตักกว้างมาสวมกางเกงอย่างทุลักทุเล โดยที่ไม่คิ

เป็น ๆ คือเหยื่อผู้เคราะห์ร้าย ที

น ถูกรีดเค้นน้ำจนองค

ติด สมกับเป็นจอมหลงตัวเองที่พรมน้ำปรุงหอมฉุยเ

บตะบึงห้อรถม้าเคลื่อนหนี ไม่รีรอให้การสกัด

ม้าหลบท้องฟ้าที่ใกล้จะรุ่งสาง รอคอยย

กระเผลกในป่าใหญ่ ด้วยความรู

ารมณ์หมายด้วยตุ๊กตาของมารราคะ ช่างถ

ับตุ๊กตา คงไม่นับว่า... เป็น

พธิสัตว์อวต

เองเพียงลำพัง กลางป่า

งระลึกได้ว่า ที่ผ่านมา ตนเคยพบเห็นก

ป็นเขาแน่ ๆ สามีดุจพระ

ทองคำของไม้ขักขระอยู่ไม่ใกล้ไม่ไก

ข้างข้าเสี

ี่เป็นลูก

ยุนผู้นี้อ

ักบวชงูขาวพเนจรมิได้มีจิตใจเลือดเย็นอํามหิตเยี่ยงโจโฉ การ

สอได้ตั้งไว้คือ ‘ครองตนเป็นพร

ก็เพื่อขจัดพิษกาม ที่ถูกมารราคะแห่งรถม้าวังวสันต์สาดเข

ดทะเล่อทะล่าโผล่เข้าไปคารวะ ขัดจังหวะของร่างอวตารแห่งประมุขสวรรค์ เขาจึงไม่อาจสำเร็จก

เบียบ ขบฟันเอ่ยขานรับเจ้าเด็กหนุ่มน

วงตากลมคู่นั้น เหลือบมองกระโจมกลางหว่างขา พลางกลืนน้ำลายอ

ถึงเทพน้อยที่ตนเคยประคบประหงมเป็นอย่างดีร่วมกับสหาย หวังจะใช้เทพน้อย

ินิจพิเคราะห์ เขาคงไว้ว

ิษกามจากมารตนหนึ่งมา และออกปากว่า อยากจ

้ำกลางหุบเขาสมใจปรารถนา เสียงถอนหายใจอย่างโล่งอกด

จ้างูขาวบนไม้นักพรตกลับชูคอขู่ฟ่อไม่

ว พลางบอกว่า ให้ลั่วฟางหยุนคอยท่าเฝ้ารักษาการณ์อยู่นอกถ้ำ รุ

ฟางหยุนคอยเฝ้าถ้ำแห่งนี้ กำชับบอกให้หนุ่มน้อยคอย

ตลอดอย่างไม่ลดละ ทว่า มันคงดูงุ่มง่าม เงอะงะ เฟอ

ินใจฉกฉวยโอกาส ซึ่งที่แท้

พิษกามและพยายามกางอาณาเขตขังตนเองเอาไว้ในถ้ำ ไม่ให้

ภายใน ซ้ำยังเรียกหาเขาเสียงอ่อนเสียง

ช้คอยยั้งสติ นักพรตหนุ่มจึงตบะแตกด้วยพิษราคะถาโถม ก่อกำเนิดกิจก

าดใจ มันจึงฉกเข้าที่ข้อเท้าของผู้ที่หมายจะแก่งแย่งเจ้าน

่าที่คุ้นเคย เพื่อปลุกนายของมั

ต้าเทียนไป่เสอลืมตาเบิกโพลงอย่างต

ัณฑ์จากสวรรค์ล่อ

ารมีที่สั่งสมมานานปีจึงถูกริบรอน หนทางเดียวที่จะบรรลุเป็นพระโพธิสัตว์ไ

านมากลาย

ธา มือหนาคว้าบีบคอระหงของมารหัวขนตัวน้อยอย่างจังให้ผุ

ั้งศีรษะ นัยน์ตาสีอำพันจ้องเขม็งแค้นเคือง งูเผือกพ

หยุนอย่างเลือนราง ตอกย้ำว่าครั้งหนึ่ง ตนเป็นเพียงเทพ

ะทบถึงกลียุคให้เลวร้ายเกินจินตนาการ หากว่าต้าเทียนไป่เส

อาวุโสจงให้อภัย อ้างว่าเห็นแก่บุตร

งหมายกลับไปยังสวรรค์ ได้

้างบุตรในครรภ์ที่เกิดมาจากค

ยามที่ผู้อ

็นพระโพธิสัตว์จ

ามเสี

พน้อยอย่างสาสม จึงปรามาสและ

ทพลักเพศตัวกระจ้อย ที่บังอาจช่วงชิงพรหมจรรย์จากกายาอวตารของข้าเอ๋ย หากปรารถนาจะตั้งครรภ์ให้ข้านัก ก

่วงเวลานี้ เพื่อทำในสิ่งที่เจ้าฝักใฝ่ เสีย

อยว่า หากแม้นลั่วฟางหยุนตายก็ไม่สามารถไปสวรรค์ได้นับแต่บัดน

แห่งงูกินหาง

้นของ ‘มหาวิบัต

นานนับร่วมเดือนที่ผ่านพ้น และแสร้งทำเป็นบังเกิดการเลื่อมใสในรสพระธรรม บอกกั

ในเมื่อร่างกายหาใช่ช

ายที่สามารถตั้งครรภ์ได้อีกต่อไป ลั่วฟางหยุนจึงถู

กไม่รักดีตั้งครรภ์! กับผู้ใดก็ไม่ยอมบอก เอาแต่ส่

ลูกชายที่คงจะขายไม่ออกนี้ ทั้งที่เมื่อหลายวันก่อน

กคิดไ

ผีไม่บอก หาก

งพราย หากลูกช

เป็นถึงบุรุษที่สามารถตั้งครรภ์ได้เพียงหนึ่งเดียวในโลกหล้า ดังนั้น โหรหลวงจึ

กดีนี่ออกไป หวังใช้สถานการณ์ก่อนที่ท้องจะโต

้องใหญ่ท้องโย้ก็จะได้ไม่เป็นที่ครห

็ลูกมันคนนั้นที่ได้แต่งกับเ

ระโพธิสัตว์ ก็ไม่ต้องคาดหว

อกมา ไม่พิ

ูกินหางอย่างไม่มีวันหลุดพ้น ผลัดเปลี่ยนหมุนเวีย

าเนื้อ

ับเสริมบารมี เมื่อตนเป็นเพียงผู้เดียวที่ได

วกกลับไปประสบกับการสาปแช่งของต้าเทียนไป่เสอ... เพราะไม่ว่าอย่างไร ลั่วฟางหยุนก

์ของเขาที่เชื่อมั่นนักหนาว่า บิดาคือเทพบ

นาง ให้เป็นยอดคนอย่างไ

งจะพึ่งบ

ู่บุญบารมี พอจะช่วยอุ้มชูบุตรในครรภ์ได้เลย ทุกครั้งมักจะจบลงที

เร่ค้าประเวณีบ้างล่ะ สารพัดจะถูกย่ำยี แปรเปลี่ย

นประสบพบเจอกับการตายน่า

นใจตายไปอย่า

กับแม่ทัพใหญ

งในลำคอแว่

นั้นรึ ข้าร

หน่าย ๆ มือจับป้านชายกขึ้นรินให้ตนเอง หวังดื่มดับ

ก็วุ่นวายประมาณนี้แล อ๊ะ ถึงแม้ว่า เจ้า… อะแฮ่ม ข

ัว

ดเดา แต่ท้ายที่สุดแล้วทุกสิ่งจะจบลงได้ ด้วยความที่

ชิญมาสวมบทบาทแทนลั่วฟางหยุนที่ไม่

ง เทพน้อยผู้นอนเอกเขนกอย่างเสวยสุขอยู่ด

ุ

เพื่อทำให้ตนสำรอกเม็ดองุ่น ทั้งเพื่อระบายความอัดอั้นหลั

ากที่อ้าเพื่อไอโขลกใหญ่ ภายห

ล็ดอย่างอเนจอนาถ เพราะอาการ

ด ก็ได้ยินเสีย

้วอย่างงดงาม แต่ข้ากลับต้องมาสวมบทบาทเป็น