นท

ต่ในเมื่อไม่ใช่ก็อย่ามาโยนขี้ใส่ ไม่ชอบ “ทำอย่างกับไม่รู้นิสัยลูกสาวตัวเองอย่างนั้นแหละ หนูมันเป็นแค่หลานน

่ถึงจะรักเธอมากเพียงไหนท่านก็จำต้องอยู่ในโลกของท่าน นั่นเป็นเพราะท่านละท

็นแล้งไปจะทำไงกันหือ...” แม้ปากจะเอ่ยเหมือนดุแต่มือใหญ่กลับยกขึ้นลูบบนศีรษะหลาน

ดกันก็เลยตัดสินใจหนีตามกันมา แต่ไม่นานเจ้าน้องชายจอมเจ้าชู้ก็ออกลาย เก็บข้าวของและขโมยเงินของเขาแล

เลย ส่วนผู้หญิงที่เป็นแม่ของลูกปัดก็ทนอยู่จนคลอดเด็กหญิงก่อนจะหนีหายไปไม่ดูดำดูดี ไ

ไหมจ๊ะย่าจ๋า” ปานธิดารีบวิ่งไปกอดรัดร่างเล็กพร้อมหอมแก้มซ้ายแก้มขวา ถึงแม้จะทะ

าวน้อยร่างโปร่งบางที่เดินตามหลังลูกชายมาด้วยใบหน้าบึ้งตึง นางมองผิด...ตาฝาดไปใช่ไหม ที่เห็นว่ามีผู้หญิงทั้งสาวและสวยเดินออกมาจากห้องลูกชาย และถ้ามองไม่ผิดรู้สึกเหมือนก

หล่าใครกันละ ทำไมถึงได้มาพร้อมกับกำนันได้ละ ว่าไงกำนัน” แก

อีกฝ่ายกลับถลึงตาใส่ อีกทั้งใบหน้าขาวก็เริ่มมีสีแดงระเรื่อ

ันเองแ

ลดเอามือแข็งแกร่งเหมือนกับคีมเหล็กออกจากแขน แต่ไม่ว่าจะทำอย่างไรก็ไม่หลุด

หวกับหน้าตายิ้มๆ ดวงตาพราวระยับและหุ่นล่ำๆ เต็มด้วยมัดกล้ามนี่ด้วยก็ไม่รู้ ไม่เข้าใจตัวเ

ดังลั่น ถ้าไม่ติดว่ามีร่างหลานสาวนั่งกอดอยู่คงลุกขึ้นยืนและเดินเข้าไปหาลูกชายเพื่อให้ได้ยินคำพูดนั้นอีกค

ุง หน้าตาก็สวยดีนะ แต่ไอ้ตาคู่นั้นดูน่ากลัวชะมัด จ้องมาทีเหมือนกับจะกินเลือดกินเนื้อ คิดแล้วเสียวไส้แทนลุงกำนัน ถ้าได้เมียแบบนี้ม

่” ธราเทพยืนย

ันมา” เกร็ดแก้วพยายามพูดแทรกเสียงแหลม เธอสูดลมหายใจเข้าปอดแ

ม่น่าใจดีพาออกจากโรงพยาบาลตามคำขอเลย ให้ตายซิ” ธราเทพบ่นพึมพำ เขาดันให้ร่างโปร่งบางล้มตัวลงนั่งใกล้กับร

วจะไม่พอใจและขัดขืนยังไง "เราสองคนรักกัน แต่พ่อไพลินไม่ยอมรับ เราสองคนเลยหนีตามกัน

นถึงขั้นไม่มีอันจะกิน ที่สำคัญคือว่าลูกชายเป็นหนุ่มเจ้าเสน่ห์ มีสาวน้อยสาวใหญ่ในหมู่บ้านและต่างหมูบ้านให้ความสนใจแทบจะทุกบ้านที่มีลูกสาว ถ้าเป

ขา แล้วก็ยังจะมีทิพย์นาราลูกสาวเจ้าของร้านขายของชำในตลาดที่มาหาบ่อยครั้งพร้อมกับข้าวของติดไม้ติดมือ บางทีมาถึงพ

้านี่โกหก ฉันชื่อเ

็หันไปหามารดาที่นั่งอ้าปากค้าง มองสองหนุ่มสาวสลับกันไปมา พอจะถามก็ถูกขัดไปเสียทุกครั้งจน

แต่งตัวสวยๆ เดินเฉิดชายอยู่ในเมืองกรุงไปวันๆ งานการไม่เคยคิดทำ” ธราเทพถือโอกาสแขวะหญิงสาวทางอ้อมไปเสียทีหนึ่ง ถึงแม้ว่านายเพชรกรุณจะเปิดร้านให้ดูแล