บทที่ ๕ นางไม่พูด

เหวินขงเฉว่ คือนามของเขา

นามนี้กลายเป็นที่กล่าวขานกันตลอดการถกเถียงของเหล่าขุนนางในราชสำนัก

เมื่อเกิดเหตุการณ์ที่ฮ่องเต้หายตัวไปพร้อมกับองครักษ์เหวิน หม่ากงกงผู้นั้นจึงได้บอกเล่าความจริงทั้งหมดแก่ขุนนางและข้าราชบริพารคนสำคัญ

ขุนนางผู้เฒ่าผู้แก่คนใหญ่คนโตของต้าเหลียงต่างทราบดีว่าจะจัดการกับปัญหานี้อย่างไร

แต่เรื่องที่ไม่ทราบมาก่อนว่า แท้จริงแล้วทายาทบัลลังก์มังกรพระองค์แรก เกิดจากหมอตำแย ทำให้เหล่าขุนนางเหล่านั้นต่างหัวหมุนกันไปยกใหญ่ เมื่อมีโอรสของไท่ซางหวงเหวินเฟิงเฮยเพิ่มขึ้นมาเพิ่มอีกหนึ่ง

แม้ว่าจะเป็นเพียงลูกสนมและถูกส่งตัวไปอยู่ที่ชายแดนเมืองเยว่ แต่ก็เป็นถึงบุตรเขยของท่านแม่ทัพเยว่หยางเซียน ไม่แน่ว่าอาจจะถูกหนุนหลังให้ขึ้นมามีบทบาทสำคัญในราชสำนักก็เป็นได้ ถึงเวลานั้นบัลลังก์มังกรอาจจะสั่นคลอน

เช่นนั้น... ชิงตัดไฟแต่ต้นลมเสียจะเป็นไร