สามวันต่อมา เหมันต์เยือนเมืองเยว่

ชาวบ้านจำต้องกักตุนอาหารไว้กินไว้ใช้ยามขาดคลาน แท้จริงแล้วไม่ใช่เพียงแต่ชาวบ้านสามัญ แม้แต่ค่ายทหารแห่งนี้ก็ต้องกักตุนเสบียงเช่นเดียวกัน เงินทองทุกเม็ดทุกหน่วยที่ขึ้นตรงกับบัญชีของท่านรองแม่ทัพ ซึ่งถูกวางแผนการใช้อย่างเป็นระบบระเบียบมิได้ขาดตกบกพร่องในหน้าที่แต่อย่างใด

ทว่าแม้จะประหยัดมัธยัสถ์แค่ไหนนางก็ยังพยายามให้ทหารกินอิ่มนอนหลับ เว้นเสียว่านานวันเข้าเสบียงที่กักตุนไว้นั้นกลับถูกขโมยไป โดยเฉพาะแม่วัว หมู และไก่

หากแต่ขโมยนั้นหาตัวได้ไม่ยาก มันทิ้งร่องรอยเอาไว้อย่างชัดเจน... เป็นฝีมือของพวกหมาป่าที่ออกหากินยามวิกาล ยามนี้ภายในป่าคงจะแร้นแค้นหนัก มันจึงเข้ามารุกรานในเขตตัวเมืองเสียแล้ว

ก่อนออกล่าหมาป่า นางได้แวะเวียนเข้ามาถามไถ่สุขภาพของแพทย์หนุ่มร่างกายผอมบางด้วยความเป็นห่วงว่าลมหนาวจะทำให้เขาจับไข้