ดินเข้ามาหยุดยืนตรงปลายนา แววตาจ้องมองแผ่นหลังของคนที่ทำให้ชี

ิ้มให้ แต่ไม่กล้าที่จะมองใบหน้าของหญิงสาว

วน้อยผู้น่ารัก ถึงจะเจ็บปวดเพราะคนตรงหน้ามากแค่ไ

่ ขอบใจนะจ๊ะ” พรพรรณรีบลุกขึ้นแล้วเดิ

กมาเคลียร์ปัญหาที่ค้างคาใจ ถึงจะเกลียดชังหญิงสาวรุ่นพี่ตรงหน้าที่ทำให้ชีวิตของเธอเป็นแบบนี้ แต่เธอก็ไม่อาจที่จะโทษพรพรรณฝ่ายเดียวเลยก็ไม่ได้ เป็นเพราะคนรักขอ

อย่างมากมาย ที่ทำเรื่องเลวร้าย ไม่คิดเลยว่าสิ่งที่เธอไปป

้อฟื้น” น้ำผึ้งมองอย่างเจ็บปวดยามหญิงสาวยกมือ

ธอเงยหน้าอันเศร้าหมองมองหน้าหญิงสาวรุ่นน้อง ป

าหนี ไปมองทางอื่น

่จะไม่ขอให้ผึ้งยกโทษให้พี่หรอกนะ” พรพรรณมองน้ำผึ้ง เธอ

ค่นี้ใช่ไหมคะที

พรรณเปรยเสียงสั่นไหว เธอเงยหน้าม

ขออะไรจา

วดยามได้เอ่ยคำขอร้อง มันยิ่งทำให้เธอดูไร้ราคาไปเลยทีเดียว ไม่เหลือคุณค่าอะไรอ

หน้าพรพรรณ เธอไม่คิดเลยว่าหญิงสาว

รยเสียงติดขัด ละอายใจอยู่เหมือนกันที่เอ่ยขอแบบนี้กับหญิงส

ตละคะ?” น้ำผึ้งกลั้นเสียง

ำผึ้ง เธอเจ็บปวดร้าวรานใจแค่ไหน ยามนึกถึงใบหน้าของสิงโต ผู้ชายเลวเห็นแก่ตัวคนนั้น เขาไม่เคยเหลี

ไปยุ่งเกี่ยวกับพี่โตอีก” น้ำผึ้งเอ่ยบอกกับหญิงสาวตรงหน

่บ้านเลยสักวัน พี่ไม่รู้ว่าพี่โตเขาหายไปอยู่ที่ไหน” หญิงสาวระเบิดอารมณ์ใส่น้ำผึ้ง เธอยืนร้องไห้สะอึกสะอื้น สองมือเรียวยกขึ้น

น ทุกคืนเธอเห็นเขามานั่งเฝ้าที่หน้าบ้าน บางวันก็เข้า

่ๆ ไปจากเสียตรงนี้นะจ๊ะ พี่ขอร้อง จะให้พี่ไหว้พี่ก็จะไหว้” พรพรรณย