หยินใหญ่เจออวี้เหมยหรูระหว่างทาง ตำหนิอวี้เหมยหรูเสีย

้วให้ฮูหยินใหญ่

ดฮูหยินใหญ่ถึ

ยี่ยงนี้มันเหนื่อยเสียจริง ทั้งสามีก็ไม่ได้เรื่อง แล้วนางจะหาทางออ

วปัญหาอย่างซือเหยียน

รีบหลบไปให้เจ้าน

มีอัน

อย่าได้ต่อปาก ต่อคำกับม่อหลันอีก ถ้าบัง

ท้าอย่างฉับไว มาแค่นี้เพื่

ยมีใคร

ใบไม้ผลิก็มาถึง ค่ำคืนนั้นอวี้เหมยหรูกั

นางนั่งนิ่ง ไม่แม้

บอกเจ้า หวังว

ำหูท

ุ่มทำ

เขาสาวเท้าอย่างฉับไวโ

ของว่างมาให้ พรเอมรินน้ำชาชั้นดี อวี้เหมยหรูมองบรรยากาศโดยรอบ มีการร่ายรำอย่างงดง

บื่อหน่าย นางไม่รู้ตัวเลยว่ามีสาย

ิดว่า เขาคิดสกปรกกั

ต่างออกมาเล่นเพลงพิณ ถวายแก่ฝ่าบาทหรือฮ่องเต้

จจุบันอย่างไร ในโลกนิยายแห่งนนี้ พ

้าน กลับไปทำ

ตรีโต๊ะข้าง ๆ

จ้าตัว

ยวล่ะ ดวงหน้าใสกระจ่างป่านก้อนเมฆ

ะมาณสิบหกปี สามีของหลิวเหนียง คือรองแม่ทัพเว่ยป๋อ ครอบครัวหลิวเหนียงเ

ตรงหน้า ในนิยาย นางยัง

ูหยินน้อยรองแม่ทัพ

งสองหัวเราะอย่างชอบใจ ซือเหยียนมองฮูหยินตัวดี ทำท่าทางไร้ซึ่งยางอาย ในวังสงบเงี่ยมเอาเสียเลย พอ

นคือม่อห

ุกขึ้นมา เเล้วจึง

สั่งให้นางทำ คิดว่า ต้องทำให้สำเร็จ นางจะต้องดึงซือเหยียนมาเ

ระซิบเสี่ยวฟาง ข้ารับใช้คนสนิท แววตาสองนาย

นเพลิน นางกำนัลที่ริสุราทำสุ

เจ้าคะ" นางกำนัลคนนั้นเอ่ยอย่างสำนึกผิด อวี้เหมยหรูมิใช

เวณทะเลสาบที่เขียวขจีในยามค่ำคืน เเสงจัน

ายสาม" นางกำนัลคนน

ติอย่างเพลิน ต้องมาเจอกับคนอย่าง

ถอะ ข้าอยากจะคุย

ว่าอยากจะคุยด้วยไหม

นางกำนัลส

วี้เหมยหรูถามฝ่ายหนึ่ง ดูท่าจิ้งจอ

กข้าตกลงไปในลงทะเลสาบแห่งนี้ เจ้าว่าซื

ันปรากฏขึ้นอ

่เจ

า ม่อหลันจากนางเอกจ

!!!!!