ที่จะมาเมืองไทยอีกสองอา

่างช่วยพี่ชายบ้าง แม้ว่าพี่ชายจะดุน้องๆ แค่ไหน และกับคนที่ทำงานร่วมกันแล้วจะรู้ว่าคุณมานพเป็นคนเอาจริงเอาจังไ

็รู้ข่าวหรือคะ สมก

ก็พอรู้บ้าง สามีก็ซื้อบัตรการกุศลไว้ให้ค่ะ แต่คงต้องไปดูคนเดียวเพรา

ล้วเหรอเนี้ย เสียดายจัง”

ับน้องสาวที่ช่วยแก้สถานการณ์ใ

ตว์จรจัดค่ะ” มาริสายิ้มกว้างแต่คราวนี้มานพยิ้มไม่ออกเพ

ะให้ลูกเกดช่วยนะ

คุยกับพี่หมอกค่ะ เพราะว่าพี่หมอ

่องงานบุญงานกุศลลูกเกดชอบค่ะ” หญิงสาวห

เขาหันไปมองน้องสาวที่ยิ้มเจ้าเล่ห์อย่างรอคำอธิบา

ระจวบเหมาะกับมีเด็กๆ กลุ่มที่ชอบแต่งคอสเพลย์อะไรนี่แห

ก แต่ไหนแต่ไรก็เห็นเก็บหมาหรือแมวมาเลี้ยงบ่อยๆ แม้ว่าตัวเองจะเป็นสถาปนิก แต่พอมีแฟนก็

ะไร เหมาบัตรเข้า

่ะ แค่ไปดูๆ แล้วหย่อนเงินใ

ศีรษะไปมา “พี่จะสี่สิบแล้วจะไปดูเด็กๆ แต่งค

ลลิต้าไงค่ะ” มาริสาหัวเราะจนลืมตัว มะยมที่ก

ตินันท์หมด” มานพอดเ

นเข้าใจว่าพี่มา

ยขนาดนั้นเลยเหร

็คงดีขึ้น อ้อ! ของผู้หญิงด

ยแต่ทำย

ี” มาริสาพยักหน้าไปด้านหลัง มานพมองตามสายต

ขดีแล้ว จะมาวุ่นวายกันท

วเหรอว่าม

ริสาส่ายหน้าไปมา มือเรียวเล็กทาบที่ห

ัก มันอาจไม่ใช่ควา

เป็นแม่คนแล้ว เขาได้แต่ยิ้มให้กับการเติบโตของเด็กสาวตัวน้อยของเขา แม้ว่าก่อนหน้านี้เขาจะไม่ค่อยชอบขี้หน้าน้อง

พ่อมีเรื่องจ

้ครั

่งให้เขา ชายหนุ่มหยิบแผ่นกระดาษเก่าๆ ออกมา มันเป็นรูปถ่ายเก่าๆ สีซีดจางบ่งบอกอายุที่ล่วงเลยมานาน เขาเพ่งมองรูปถ่ายในมือ วิวทิวทัศน์ที่เห็น

ครั

ไม “จำไม่ได้ก็ไม่แปลกหรอก มันตั้งสิบ

ล้

อนต้องทำและรับปากว่าจะไม่พูดเรื่องนี้กับใคร เรื่

ณดน

หม่ให้น้องๆ คนอื่นดูแลไปก่อน งานที่นี่ไม่มีอะไรมาก ทุกอย่างอยู่ตัวดีแล้ว ลูก

พยายามค้นเรื่องราวที่ตกหล่นในความทรงจำ แม้จะไม่รู้ราย

ทุกอย่างให้เรียบร้อ

่างสนุกสนานในไร่สตอเบอรี่ แต่ตอนนี้เธอไม่รู้ว่าตัวเองอยู่ที่ไหน ฟ้าที่เคยสว่างสดใสกำลังมืดแสงลงที่ละน้อย เด็กหญิงตะโกนเรียกพ่อสุดเสียงแต่ก็ได้ยินเพียงลมพัดตอบกลับ เธ

่ตนเองเชื่อว่ามันจะพาเธอไปหาพ่อได้ ทว่ามันก็ยิ่งมืดลงเรื่อยๆ ต้นไม้ดูสูงใหญ

ลบทางไหนแต่ดูไปต้นไม้ก็น่าตาเหมือนกันหมด มันจะเป็นอะไร? เสือหรือสิงโตแบบในหนังฝรั่