img จันทราพร่างพราว เหมันต์หวนคืน  /  บทที่ 4 กัวจื่อหราน | 8.70%
ดาวน์โหลดแอป
ประวัติการอ่าน

บทที่ 4 กัวจื่อหราน

จำนวนคำ:2023    |    อัปเดตเมื่อ:16/01/2022

ง เขาสนิทสนมกับองค์รัชทายาทเพราะเคยเรียนฝึกเพลงกระบี่กับอาจารย์ท่านเดียวกับองค์รัชทายาท ขณะนั้นเขาทราบข่าวเพียงแค่ว่า อนุของบิดา

อบต่อให้ภรรยาเอก เป็นเช่นนี้สืบทอดมานานยิ่ง แต่มารดาของเขาตายจากไปตั้งแต่เขายังเด็ก ไข่มุกน้ำตาจันท

เมื่ออายุสิบสองถูกส่งตัวไปร่ำเรียนวิชายุทธกับอาจารย์ท่านเดียวกับองค์รัชท

าเขาจึงชินชา จนกระทั้งปีที่เขาอายุสิบแปดจึงได้เกิดเรื่องขึ้น เป็นปีแห่งการพลิกผัน เขารับตำแหน่งสืบทอดผู้ปกครองเมืองตันห

า’อย่างเงียบๆ เพราะไม่ต้องการเป็นข่าวและเป็นที่ครหา แต่กระนั้นก็ยังมีเสียงกระซิบนิน

ก่อนจะทุบไปที่ผนังห้อง

ทางเดียวที่จะแก้คำครหานั้นได้คือตา

นานกลับพลิกผันเป็นเศรษฐีได้ อาจเพราะแต่เดิมมีชาติกำเนิดมาจากชาวนายากจน หลินเหิงอี้จึงมีนิสัยโผงผาง พูดจาเสียงดังแลดูไร

ล้าพาหลานสาวมา

ห็นหน้าเห็นตาหลานสาวคนใจสกปรกผู้นั้นก่อนเ

ล้

ยู่ไม่ไกลจากห้องทำงานนัก หญิงรับใช้สองคนที่รู้ว่าเขาเดินเข้ามาต่างพากันถอยออกห่างเ

่างไม่ได้จะเอาความผิดแต่ประการใด เขาโบกมือให้บ

“ข้าเห็นดอกไม้ในแจกันนี่สวยดี อยากจะเอาดอกไม

ายเกลื่อนอยู่ที่พื้น แจกันแก้วเจียระไนเป็นขอ

าดเจ็บ

็กหนุ่มส่ายหน้าแล้วยิ้มเจื

ดาขึ้นยืนแล้วหันไปทางสั่งบ่าวไพร่จัดการเก็บ

บา “ข้าหิวแล้วอยากกินของห

กัวจื่อหรานถอนหายใจ

ืม

แล้ว ตอนที่กัวอี้เซียวอายุเจ็ดขวบเคยถูกโจรลักพาตัวไป ตอนนั้นบิดาล้มป่วยอยู่ก่อนแล้ว เป็นเขากั

ด้รับการกระทบกระเทือนทางจิตใจอย่างรุนแรง จนเหมือนสติปัญญาจะหยุดการเจริญเติบโต เขากลายเป็นเด็กเจ

วนและมอบฐานะให้ สำหรับกัวอี้เซียวก็เป็นหนึ่งใน ‘ลูกรัก’ ที่บิดาเป็นก

หมือนไหล่ทั้งสองถูกกดทับด้วยสิ่งที่มองไม่เห็น อีกน

ได้ยิ้มหรือหัวเราะเช่

ัดสน ฐานะของท่านลุงใหญ่ค้ำชูครอบครัวให้มีความเป็นอยู่สุขสบาย แต่ที่บ้านมีบ่าวรับใช้เพียงไม่กี่คน หลังจากมารดาตายไป นางรับหน้าที่ดูแลเรื่องต่างๆ ในบ้านด้วยตนเอง และเมื่อบิดาอนุญาตให้นา

ิ่ง บิดาของนางเน้นความเรียบง่ายและประโยชน์ใช้สอย โต๊ะไม้เรียบง่ายแต่แข็งแรงคงทน ภาพประดับส่วนใหญ่เป็นฝีมือนางกับบิดาเอง นางชอบศึกษาการค้าขายมากพอๆ กับที่ฝึกฝนตนเองเรื่องการวาดภาพ ท่านลุงใหญ่มิใ

นูเจ้

ห็นท่าทีเจียมเนื้อเจียมตัวของอีกฝ่ายทั้งที่อายุมากกว่านาง หลิ

ณหนูเลย เรียกอว

วมิก

หญ่เข้มงว

นายท่านดูแลพ

ง “เช่นนั้นข้าเรียกท

าค่ะ” นางส

่น” นางหัวเราะเบาๆ “พี่หวัง

เป็นหญิงรับใช้ที่บ้านหลังหนึ่ง ถูกขับไล่ออกมา คราวนั้นนายท่านซื้อต

img

สารบัญ

บทที่ 1 บทนำ บทที่ 2 หลินอวี้เจิน บทที่ 3 หลานสาว บทที่ 4 กัวจื่อหราน บทที่ 5 สีหน้าเจ็บปวด บทที่ 6 บุรุษผู้นั้นคือคนที่พวกเราจะลวงเกินไม่ได้ บทที่ 7 บอกมา! เจ้ามาทำอะไรที่นี่!!!
บทที่ 8 ไล่กลับละไม่ว่า
บทที่ 9 ตระหนัก
บทที่ 10 ข้าชอบพี่สาวมาก
บทที่ 11 กวาดตามอง
บทที่ 12 เขากัดริมฝีปากนาง
บทที่ 13 พี่ใหญ่ยิ้ม
บทที่ 14 อยากพบ
บทที่ 15 โทษชะตากรรม
บทที่ 16 กระวนกระวาย
บทที่ 17 นางกำลังร่ายเวทมนตร์ใดอยู่กันแน่
บทที่ 18 ข้าหาได้เชื้อเชิญท่าน!
บทที่ 19 มีอะไรก็พูดมา
บทที่ 20 นี่คงไม่ได้คิด ‘ขาย’ นางหรอกนะ
บทที่ 21 อย่างนั้นหรือ
บทที่ 22 เจ้ารอข้า
บทที่ 23 ข้าย่อมมีสิทธิ์ในตัวเจ้า!
บทที่ 24 ขัดขืน
บทที่ 25 ‘ตกนรกทั้งเป็น’
บทที่ 26 พี่ใหญ่ไม่มีความสามารถหรือ
บทที่ 27 บังเอิญผ่านมา
บทที่ 28 ติดค้าง
บทที่ 29 ไม่ผิดเพี้ยน
บทที่ 30 ห่วงใย
บทที่ 31 หายไป
บทที่ 32 คำพูดของท่านเชื่อได้หรือ
บทที่ 33 เหตุใดท่านจึงลักพาตัวข้ามาเช่นนี้
บทที่ 34 สายตาเจ้าเล่ห์
บทที่ 35 วางยา
บทที่ 36 พิษร้าย
บทที่ 37 พอที
บทที่ 38 ไม่มีทางอื่น
บทที่ 39 ไข่มุกน้ำตาจันทรา
บทที่ 40 จันทราพร่างพราว
บทที่ 41 มาเป็นภรรยาข้าซิ
บทที่ 42 สายลมเหมันต์
บทที่ 43 เปิดเผย
บทที่ 44 ปรารถนา
บทที่ 45 ครอบครอง
บทที่ 46 บทส่งท้าย
img
  /  1
img
ดาวน์โหลดแอป
icon APP STORE
icon GOOGLE PLAY