นะ” รินนาเ

ผมคงรับปาก

ื้อนาง ยิ่งเวลาที่แสงตะวันลาบไล้ก็ยิ่งผุดผ่อง แย่หน่อยที่เลอองเป็นผู้ชายประเภทแพ้ผิวสวยๆ เสียด้วย ดังนั้นตอนที่รินนาทำอาการ

ินรดลงบนซอกไหล่ขาวนวล ไล้ละจนถึงพวงแก้มใส ฉกฉวยแตะจูบริมฝีปากเรียวบางอย่างรวดเร็วเกินใครจะมอง

องเป็นตาคุณ

งเขาปั่นคำพูดของเธอจนเละ รินนาคิดว่ามันจะจบลงแค่นั้น แต่ริมฝีปากอุ่นจัดพลันปร

ี...

คำพูดยิ่งถูกทำลาย เธอพยายามจะกระเด้ง

ง” พูดจบก็สูดกลิ่นหอม... หอมเหมือนอะไรนะ? “กลิ่นเหมือนแอป

ฟิดดูบ้าง เด็กน้อยก็หันมาทำหน้าฉงน “ผมไม่เห็นได้กลิ่นอะไรเลยนี่ฮะ

รทำงานในวงการอันตรายบังคับให้เขาต้องเป็นคนหูตาไว เวลาเดาอะไรจึงมักจะไม่ค่อยพลาด รินนาสะท้านเฮือกทั

..หย

างการแพทย์เรียกว่าอะไรไม่รู้ แต

มันก็แค่หอมแก้มจูบทักทายไม่มีอะไรเกินเลย ไม่ถึงเศษเสี้ยวของ ‘เซ็กซ์’ อย่างที่เขาชื่นชอบเลยสักนิด แต่ความร้อนระอุแผ่วเบาชั่ววูบนั้นส่งผลหนักหน่วง ร่างกายมันหนักอึ้งไปหมดด้วยความต้องการ ไม่ต่างกับริน

ผมเพิ่งเคยเห็น

ว่านี้อีกนะ อ

ขาหันไปหอมแก้มมิลานบ้าง บังอาจใช้ร

กทุกอย่างไว้ภายใต้ดวงตาแข็งกระด้าง แต่เขารู้สึกพอใจที่เห็นนวลแก้มเป็นสีชมพูระเรื่อขึ้น เนื้อตัวของผู้หญิงคนนี้หอมกรุ่นชวนให้ลิ้

งได้เธอข

มสองตา” มิลานยิ้มกว้าง ไม่ถือโทษโกรธเคืองอะไรแล้ว แต่คนที่อยากจะปีนเสาธงขึ้นไปร้องกรี๊ดก็คือเธอ เลอองซุบซิบพลางเกี่

ะลูก เดี๋ยววันนี

่ไม่เคยเป็นมาก่อน รินนาเกาะรั้วโรงเรียนดูลูกชายอยู่ครู่หนึ่ง นึกสะท้อนใจถึงเรื่องในอดีตและอนาคตท

ล้วคุณพ่อล่ะ

ิลานอีกแล้วค่ะ” รินนาย้ำชัด

งอะไร? ชี้แจงให

ะเดินกลับไปขึ้นรถ ไม่สนใจผู้ชายตัวใหญ่ที่เดินตามหลังมาติดๆ รินนาจึงเร่

งคุยกัน หวังว่าคุณ

ู่นิดหน่อย ทันใดนั้นมีรถยนต์วิ่งผ่านมาอย่างรวดเร็วโดยไม่ชะลอความเร็วลงเลยแม้แต่น้อย ล้อรถสาดน้ำสกปรกใส่คนที่เดินข้างทางเป็นแถบๆ จนรินนาค

ะไรรึเ

ี กลิ่นโคโลญชั้นสูงผสานกลิ่นของบุรุษวัยฉกรรจ์กำลังปั่นป่วนความคิด ไออุ่นที่ร้อยรัดแนบชิดตลอดร่างทำให้ร่างบางชะงักนิ่ง ฝ่ามือของเขาจงใจเลี้ยววกขึ้นมาลูบคลึงทรวงอกผลิงาม วัดขนาดเต็

่คนแล้วกันแน่?! เขาถึงสามารถจับจุด

ณแอบจับห

างคมสันช้าๆ ดวงตาสีอำพันดุจเหล็กกล้ายังคงวนเวียนอยู่ตรง