ุ๊

ตัวลงจากเก้าอี้แล้ววิ่งตามเก็บลูกแก้วเล็ก ๆ ที่กลิ้งไปบนพื้น แต่แล้วเมื่อกำลังจะเอื้อมเก็บลูกสุดท้ายที่กลิ้งไปไกลก็ต้องชะงักเมื

องหนู

ค่ะ...

วงตาสีสนิมเหล็กใต้ปื้นคิ้วดำหนา อรินลดาจ้องมองบุรุษร่างสูงสง่าตรงหน้า

ำอะไรที่นี่ หนู

นท

่ะ...แม่จ๋าเข้าไปในห้

ฝีปากหยักได้รูปและคราวนี้เขาคืนลูกแก้วให้เด็กหญิงตัวน้อยที่รับเอาไว้ในมือเล็กที่มีลูกแก้วกองเต็มฝ่ามือ เขามองท่าทีลิงโลดแ

องหนูที่หน้าห้องนั้นนะ แล้วอย่าไปเล่นซนที่ไหน เ

่ะ

กลับมาและถามชายหนุ่มที่ยืดลำตัวขึ้นยื

ื่ออะ

มอีกฝ่ายเงียบไปอึดใจ

อ...ชาค

อเล่นไ

ล่นว่า

ป๊ะป๋าของน้

ของร่างสูงสง่าในชุดสูทสีเทาควันบุหรี่ก่อนมันจะจางลงและกลายเป็นราบเรียบ ชาครินทร์ก้าวเข้าไปและลูบเรือนผมสีน้ำตาลอ่อนนุ่มน

รอ...อืม...ดีจัง...ถ้างั้นเจอกันวันห

...ป

มาร์ทเดินห่างออกไปโดยมีสายตาไร้เดียงสาของอรินลดามองตามก่อนเห็นหลังกว้างหายไปและประตูห้องฝ่ายบุคคลเปิดออก ร่างเล็กหัน

ราจะกลับบ้า

.เราจะกลับบ้

กถึงคำพูดของพนักงานฝ่ายบ

็นไปตามขั้นตอนของทางโรงแรม แต่คิดว่าคงเร็ว ๆ นี้ค่ะเพราะท่านประธานพึ่ง

แต่แล้วความคิดของอัยย์ญาดาต้องชะง

ญากับน้องเ

ืม

จะพาน้องเอ๋ย.

ๆ...

นี้การเงินของเธอง่อนแง่นอย่างถึงที่สุดหลังตกงานจากบริษัทเก่าที่เลย์ออฟพนักงานจากพิษเศรษฐกิจ อัยย์ญาดามีเงินเหลือเก็บจากการถูกเลิกจ้า