iting เวลา

รีอันดีแก่เธอมันเป็นเรื่องยากเย็นพอ ๆ กับที่เธอต้องตามหาบุคคลคนหนึ่งที่เธอดั้

ลเมืองนับล้านก็จำต้องรับไมตรีจากลอว์สันที่หยิบยื่นให้เธอราวกับเขาไม่ต้องการสิ

อยโอเคเท่าไหร่ แต่ผมคิดว่า

รเดินทางของนิตาหายไปทั้งหมดและไม่สามารถตามไปค้นหาจากที่ใดได้เลย ซึ่งโชคดีที่ลอว์สันมีเพื่อนอยู่ในสถานทูตไทยของกรุง

รียกเธอว่า นิต้า ซึ่งดูเหมือนว่ามันจะเป็นชื่อที่เขาเรียกเธอได้ง่ายกว่า นิตาเฉย ๆ เป

มาถึงอเมริกา และหากพบเขาแล้วเธอจะได้มีเงินส่วนหนึ่งเดินทางกลับประเทศไทย ลอว์สันมารับเธอที่ห้องพักและพาเธอนั่งรถข

น “แค่นี้ฉันก็ไม่รู้ว่าจะขอบคุณคุณยังไงแล้ว คุณช่วยให้ฉั

้เลวร้ายหรอกกับการที่เราช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์คนหนึ่ง อย่า

นต้องใช้เวลาอีกน

่นี่ได้ ถึงจะไม่นานมากก็เถอะ อืม...นี่ไง บริษั

ึกที่หญิงสาวเงยหน้ามองป้ายด้านบนของตึกสูงสิบชั้น ม

นามสกุลของคนอเมริกันหรือแม้แต่สถานที่ซ้ำกันก็มีมากมายในประเทศนี้ นิตาคิดอย่า

ผมจะพาคุณไปรู้จ

นห้างสรรพสินค้าและขึ้นลิฟท์ไปยังชั้นสุด

ุณอย่างนั้น

าเวสเนอร์ เป็นห้างที่หรูที่สุดในนิวยอร์คตอนนี้

เจ้าของห้องที่ฉันพักอยู่...โอ...ล

ั้นสุดท้ายของห้างสุดหรู มันถูกแบ่งออกเป็นห้องต่าง ๆ กระทั่งลอ

ไปเลย เพื่อนของผมคนนี้เขาค่อนข้าง