งคุณค่ะลอว์ เพราะตอนนี้ฉัน

สับสนกับการรับไมตรีของหนุ่มชาวต่างชาติที่ไม่เคยรู้จักมักจี่กันมาก่อน แต่มันก

องนี้เพื่อนผมซื้อทิ้งไว้นานแล้ว แต่เขาก็ย

ง มันไม่ใช่ห้องพักเล็ก ๆ อย่างที่นิตาเข้าใจ ตรงข้ามเป็นห้องชุดขนาดใหญ่โตโอ่โถงจนทำให้เธอเริ่มนึกสงสัยว่าเพื่อนของลอว์สันอาจ

ู้สึกว่าฉันรบกวนคุณมากเกินไปแล้ว

า...ทำไมคุณ

ใหญ่มาก เหมือนโรงแรมเลยล่ะคะ แล้วเพื่อนของคุณเขา

นธ์มากเกินกว่าเพื่อนชาย อันนี้คงต้องบอกกันไว้ก่อน กลัวคุณจะเข้าใจผิดที่ผมกับเพื

่อนของลอว์สันเป็นใคร แต่ก็อาจถือได

รับว่าหลังจากนี

อนใจเบา ๆ ก่อนทรุดตัวล

ี้ฉันแทบไม่เหลืออะไรเลย ฉันไม

ตามหาคนที่คุณต้อง

วก็จำนนด้วยการก้ม

นมาถึงอเมริกา นอกจากตามหาคนที

สองประสานกันบนตักดูราวกับว่าเธอเป็นเด็กที่กำลังอยู่ต่อหน้าผู้ใหญ่กระนั้น ความคิดของเ

ือนจากนี้บ้างไหม...อย่างเช่น...แจ้งควา

ง ๆ “แต่ถ้าคุณจะกรุณาและไม่เป็นการรบกวนมากจนเกินไป

ด้เป็นการรบกวนเขาแต่อย่างใด หากแต่เป็น

มจะแวะมาหาคุณที่นี่อีกครั้ง ถ้าคุณอยากได้งานทำในนิวยอร์คก็จำเป็นที่ผมจะต้องช่วยให้ค

“ขอบคุณมากค่ะลอว์...ฉ

นเรื่องหนักหนาอะไรเลย นอนหลับ

โต๊ะรับแขกและลุกขึ้นจากเก้าอี้ และเมื่อชายหนุ่มก้าวพ้นออกจาก

ฉันมีเรื่องอยา