.มีคนมาขอพบ
นให้ลูกศิษย์ตัวเล็ก ๆ ชั้นประถมของหล่อนต้องเงยหน้าขึ้นและเห็นเด็กหญิงในชุดนักเรียนช
ว่าเป็นเวลาพักเที่ยงแต่หล่อนเป็นคนเดียวในห้
ขาบอกหรือเปล่
ใหญ่มากเลยนะคะ ท่าทา
รั่งมาขอพบคร
มื่อเห็นร่างสูงใหญ่ของใครคนหนึ่งในชุดลำลองก้าวเข้ามาหยุ
ี่ขนม เป็นช็อคโกแล็
บคุ
ๆ ในขณะนั้นอิงธารก็ค่อย ๆ ก้าวออกมาจากโต๊ะทำงานและมองใบหน้าคมคร้ามของบุรุษซึ่งหล่อนไม่เคยเห็นหน้าหรือคุ้นตามาก่อ
าบว่าคุณต้องการพบฉ
ุณ...ผมคือวิคเตอร์
งไง ฉันไม่เคยรู้จั
่อนแต่ผมแน่ใจว่าในแวดวงธุรกิจถ้าอ้างชื่อนี้ขึ้นมาทุกคนต้องรู้จักดี เอาเถอะ...จริง ๆ แล้วมันก็ไม่ได้สำคัญหรอกนะครับว่า
รนะเห
ฝาแฝด เพียงแต่หล่อนเป็นผู้หญิงทีมีความมั่นใจในตัวเองสูงและเป็นนักธุรกิจสาวนายหน้าค้าที่ดินแตกต่างจ
ญมาก มันเกี่ยวกับเอ็มม่
นล่ะคะ ฉันเป็นแค่ครูสอนเด็กเล็กๆ ไม
นั้น แต่เราอาจต้องพูดกันยาวซึ่งที่นี่ดูจะ
ถึงร้านอาหารที่ไหนสักแห่งตอ
มาณน
้ำตาลบรูเน็ต นัยน์ตาสีสนิมเหล็กลุ่มลึกจ้องมองหญิงสาวเรือนร่างบอบบางและตัวเล็กกว่าเขามากแต่ใบหน้าของหล่อนหวานจัดเรี
ับไม่ได้ฉาบด้วยเครื่องสำอางทั้งที่แก้มนวลเป็นสีระเรื่อนุ่มนวลชวนฝัน ชายหนุ่มระงับความรู้สึกพลุ่งพล่านลงเมื่อเตือนตัวเองว่าเขาไม่ได้มาที่นี่ในรูปแบบสันติว