็นนางพยาบาลอย

นางพยาบาลอยู่ที่นี่นะคะ ...เอ้อ

แต่ปรัชญ์ก็ยังจับมือของคนไข้สาวเอา

รยาของผมชื

องดวง เขาบอกแพมแล้วค่ะว่าสามีของเขาเป็นหมออยู่ที่นี่แต่เราไม่ทันได้คุยอะ

นว่าเป็นโชคดีมันอาจไม่ได้

้าของปรัชญ์ที่เปลี่ยนไปก่อนเขาวางมือเธอลง แต่ก่อนนายแพ

นมากตอนสมัยเรียนมัธยมปลาย แต่พอเข้ามหาวิทยาลัยก็ไม่ค่อยได้คุยกัน คือว่า...เมื่อก่อนดวงเขาชอบคุยอวดในกลุ่มเพื่อน

ย่างนั้น

ส่ใจความรู้สึกของใคร ดูภายนอกเหมือนว่าจะจริงใจกับเพื่อนๆ ...เอ้

ี้ยงและส่งให้เรียนจนจบ แต่บางทีการที่ผมได้รับรู้เรื่องภรรย

ดวงหน้าหมดจดที่ส่องประกายวาววาม เป็นประกายเจิดจร

*****

ึกแล้วยังไม่นอ

ะขยับแว่นมองหลานชายคนเดียวซึ่งเป็นศัลยแพทย์มือหนึ่งของโรงพยาบาลชื่อดังทั้งที่อายุยังไม่แตะสามสิบที่เข้ามาหย่อนตัวลงนั่งข้าง ๆ ความสูงกว่าร้อ

็นหนูยังไม่กลั

บคุณย่า ใช้เวลาหลายชั่วโมง

นก็อย่างนี้ล่ะ

ค่ำกระมัง แทนที่จะมาคอยดูแลคุณย่าแต่กลับป

ถ้านอนโรงพยาบาลได้ก็คงนอนที่นั่นไปแล้วถ้าไม่เกรงใจว่าต้องกลับมาดูแลคุณย่าของเขาที่มัก

นอนเมื่อสักครู่เพราะพรุ่งนี้ย่ารู้ว่าดวงมีเวรเช้า เขามานั่

ื่นชมแต่ไม่ได้ทำให้หลานชายรู้สึกดีสักเท่าไ

ื่อย ๆ หน้าเซียว ๆ คงเป็นเพร