ะห้าวันเจ็ดวันอย่างนี้ด้วย ฉันกลัวใจพ่อทองค่ะ เลี้ยงลูกมาแต่อ้อนแต่ออกแม้จะแค่ในวัยเยาว์ เพราะรุ่นหนุ่มก็ถูกส่งไปเมืองน้ำเมืองนอกเ

มาเป็นสะใภ้ เป็นหล่อนก็คงช้ำใจตายเหมือนก

ลางทีคุณพระนายอาจจะมีคนที่หมายปองอยู่แล้วก

รเลย ฉันเกรงว่าเลือกนักมักได้แร่น่ะสิคะ กว่าจะรอพ่อทองถูก

ัยที่หมองลงก็ทำให้หล่อนต้องเก็บกิริยา แม่ผู้มีใบหน้าเปี่ยมทุกข์เรื่อ

“ถ้าคุณหญิงถูกใจคุณหนูเรือนไหน ค่อยนัดแนะให้คุณพระนายไปพ

้ฉันคลุมถุงชนแน่ ให้ไปรู้จักกันเองน่ะค่ะดีแล้ว ขอแค่คุณพี่

รียนนอกเป็นที่โจษขานเรื่องความคิดความอ่านที่เป็นเยี่ยงฝรั่ง

ัมพันธ์กันต่อได้เลย ว่าแต่คุณหญิงต้องการให้ดูลูกหลานเรือนใ

นเอว และก็สะโพกเป็นสะโพกนะครับคุณป

ณพระ

่อท

ัน เมื่อเสียงคนหนุ่มทุ้มลึกแต่เปี่ยมไปด้วยอ

งเชียว มาแอบฟังตั

ายิ้มแห้งๆ ให้กับแม่ส้มจีนที่นั่งทำหน้าไม่ถูกเช่นกัน

ู้เป็นแม่ ในระยะที่ใกล้แม่ส้มจีนได้

กายด้วยชุดเครื่องแบบเจ้าพนักงานรถไฟหลวงซึ่งเป็นสีกากีกลัดกระดุมทอง 7 เม็ด ต่างจากเสื้อราชปะแตนที่เป็นสีขาวก

ครับคุณป

้พลางกล่าว “ไหว้

ไรเล่าครับ ตรงนี้ไม

นิดก่อนจะขำ เมื่อคุณห

ยคุณป้าเลยหรือไร” คุณหญิงพูดพลา

ล้วมังครับคุณแม่

พอดีก่อนจะซบใบหน้าหล่อก

ลุมถุงชนหรือครับ” ดวงตาคมเข้มหยอกเย้าม

ุงคงจะยาก ก็คงจะมีแค่พระวิจิตรดุริยางค์เพียงคนเดียวเท่านั้นกระมังที่ยอมให้คลุมถุง

วจะเข้าใจสิ่งที่คุณหญิงชบาต้องการเป็นอย่างดี ไ

าคุณหนูที่มีคุณสมบัติตามที่

ยจะพูดง่าย และเมื่อแม่ส้มจีนพยักหน้า คุณหญิงชบาก็ถามต่อ “

. รีบตีขลุ

ต้องเข้าน่ะสิ พ่อทองจะว่ายังไงเล่า ตอบแม่มาซะดีๆ ถ้าหาก