น้อย ความรู้สึกปวดเมื่อประดังเข้ามาเมื่อสติเริ่มมี ริมฝีปากแห้งผากขย

นั้น เธอค่อยๆ ลุกนั่งและพลางนึกทบทวนเม

เพิ่งจะเผาไปเมื่อวานนี้ และวันนี้เธอควรจะไปวัดแต่เช้าเพื่อเก็บอัฐิ น้ำตาคนป่วยไหลพรากเมื่อนึกถึงบุพการีแม้

มขึ้น เรียกสาวน้อยออกจากภวังค์ เขาคนนั้นที่ช่วยเหลือเธอเมื

แย่” กล่าวพร้อมน้ำตาที่ไหลพรากทำให้ณกรที่ทั้งเหนื่อยทั้งโมโ

รหรอกอย่าคิดมาก.

ืนอยู่ข้างตียงเพราะเกรงใจชายหนุ่มที่เป็นธุระให้ ความรู้สึกแปลกๆ ทำให้หญิงสาวยกมือลูบคลำตัวเองก็พบว่าเธอใส่ชุดชั้นในครบทุกชิ้นทั้งยังมีกางเกงขาส

เรียบร้อยแล้วเธอรักษาตัวเองให้หายเถอะ แล้วพรุ่งนี้จะพาไปพบป้าศรี”

ลี่ยนผ้าให้หนู

ณกรยังคงยืนกอดอกไม่รู้ร้อนรู้หนาวกับอาการหน้าแดงเถือกของหญิงสาว เธอบีบมือเข้าหากันอ

ห็นเธอแก้ผ้าเพิ่มขึ้น” รอยยิ้มมุมปากที่มธุรสเห็นตอนที่เหลือบมองยามเขาพูดยิ่งสร้างความอับอายให้เธอเข้าไป

พร่ากำลังจะเอ่ยค้าน แต่ถูกขัด

ปดูงานในสวนเสียเวลากับเธอมากพอแล้ว เรื่องอื่นไว้ค่อยคุยกัน...แล้วห้ามคิดจะไปไหนเพรา

นั่งบนเตียงกว้างอีกครั้ง เมื่อคืนเธอฝัน...ฝันที่เหมือนจริงมากๆ ว่าแม่มาหาและนอนกอดเธอไว้ทั้งคืนปลอ

น้ำตาที่เอ่อล้นจนหมดสิ้นเมื่อนึกถึงผู้ให้กำเ

ใช่วิสัยของเขาด้วยที่จะใส่ใจผู้หญิงคนไหนมากไปกว่างาน หรือเป็นเพราะเรือนร่างบอบบางแต่ซ่อนรูปนั้นและร่างกายเปลือยเปล่าแสนนุ่มนิ่มที

้านเขาก็เท่านั้นเอง ชายหนุ่มยิ้มหยันมุมปากเมื่อคิดได้อย่างนั้น หวังแต่เพียงว่าคืนนี้แม่กระต่ายตัวน้อยจะไม่สร้างควา

ารนักหรือไม่ได้ทำเลย ดูได้จากของสดในตู้เย็นที่มีไม่มากนักและทำท่าจะไม่สดแล้วเสียด้วย แต่ของแห้งจำพวกบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปกลับมีเป็นลัง ด้วยอาการป่วยที่เพิ่งจะทุเลาและแผลที่ดูเหมือนจะเจ็บกว่าเมื่อวานเสี

้อของเขาตัวเดิมที่ใส่เมื่อคืนเพราะไม่กล้าจะหยิบฉวยตัวอื่นมาใส่โดยพลการ แต่อย่างน้อยคืนนี้เธอก็ได้ใส

บางเมื่อได้กินและทายาตามที่เขาบอก ระหว่างรอเธอก็คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยทั้งเรื่องของมารดาและเรื่

ดปากหาวครั้งแล้วครั้งเล่า ในที่สุดเธอก็ต่อต้านความง่วงไม่ไหวยอมฟ