ราบต่ำ อย่างพยายามสะกดตัวเองไว้ไม่ให้ทำอะไรเอวามากก

ู่แล้ว” เอวาที่เจ็บแสนเจ็บ แต่เธอก็

ดบังเรื่องที่ เดม่อนมีตัวตน ศาลท่านจะรับฟังใคร ให้เธอเอาทรัพย์สินของเธอและโดโนแวนมารวมกัน ยังไม่เท่าเศษเงินของฉันเลย ศาลท่านจะให

เอ เพื่อยืนยันและถ้าให้มีการต่อสู้ขอสิทธิเลี้ยงดู เธอไม่มีทางชนะครูสได้อยู่แล้ว และเผลอๆเธออาจจะมีความผิดใ

็ดปีเท่านั้น” เหตุผลของเอวา เรียกดวงตาเกรี้ยวกราดจากครูสได้เป็นอย่างดี และนั้นทำให้ครูสไม่สามารถประมาทเอวาได้เลย เพราะเธอต้องทำการบ้านมาอย่าง

งานแต่งของเธอ เธอคิดว่าฉันจะไม่มีวิธีที่จะจัดกา

มจริงและความผิดข

ปี และความจริงอีกอย่าง คืนนั้นฉันไม่ได้ข่มขืนเธอเลย จริงมั้ย?” เอวามองครูสที่เขาพลิกสถานการณ์ให้เขาถือไพ

ามน้ำลายจะเกิดขึ้น จู่ๆท้อ

ห่มที่คลุมกาย ยกขาทั้งสองข้างขึ้นมาในท่าชันเข่า เธอหิวและเหมือนจะปว

ของที่นี่แล้ว อาหารรอเธออยู่

มกับคนอย่างแก มันก็เป็นนรกแล้วสำหรับฉัน” เอวาพูดพร้อมกับขยับต

ห่างจากเธอไปไม่มาก เอวาเดินกลับไปที่เตียงเธอยื่นมือหยิบผ้าคลุมเตียงมาเปลี่ยนกับผ้าห่มที่ดูเถอะทะกว่ามากมาพันรอบกายเธอแทน ครูสยิ้มออกมาเมื่อเอ

ธอถูกขังไว้ ตามทางเดินด้านนอกไม่มีใครเล

้หมายความว่ามันไม่มี” ครูสที่ลอบมองเอวา เอ่ยออกมาให้เธ

ะไรมากมายขนาดนี้มาก่อน เอวาไม่สนใจคำเชิญของครูสที่ผายมือให้เธอนั่งลงบนเก้าอี้ เพราะเอวาเลือกเก้าอี้ตรงหน้าเองโดยทันที เธอไม่สนใจช้อน มีด ส้อม ที่วางอย

่อเธอกำลังจะยื่นอีกมือที่ว่างไปหยิบไก่อีกชิ้นมากัดกิน และนั้นทำให้ครูสต้องเจอกับสายตาขว

.!!!!.../เพล้ง!!!!” สิ้นเสียงของเอวา จานเปล่าตรงหน้าเธอล่วงหล่นลงพื้นทันที