ร้อนจากสัมผัสของเขาแม้จะเพียงปลายนิ้วก็ตาม ทำให้เนื้อตัวหล่อนวูบวาบ หญิงสาวพ

ิด หล่อนกับน้องอีกสองคนไม่เคยเห็นหน้าพ่อ และก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพ่อของตัวเ

พยาเกินขนาด ทิ้งหล่อนกับน้องๆ ใ

านได้เต็มที่ และสามารถส่งน้องสาวและน้องชายที่พึ่งอยู่ในวัยเ

คุณได้ยังไงล่ะค

จึงต้องรวบหล่อนเข้าไปไว้ในอ้อมแขน ตยาคีย์แก้มแดงระเรื่อ เนื้อตัวปั่นป่วนวาบหวิวแปลกประหลาด พยายามขยับตัวให้เ

หรือเปล่า ทำไมถึงได้อ่อนเพ

ว่า ทำไมเขาถึงได้ห่วงใยหล่อนนัก ทั้งๆ ที่เจ้าหล่อนก็เป็นเพียงพนักงานทำ

ะไรหรอก คุณไปตรวจที่อื่นต่อเถอะค่ะ เดี๋ยวฉันก

ะลุก แต่เขาใช้มือหนาเพีย

ปเถอะ ไม่ต้องทำแล้ว เดี๋ย

นได้ยังไง หากกลับไปค่าแรงคืนนี้หล่อนก็ไม่ได้น่ะ

ไล่ฉันกลับเลยนะคะ

แขนขึ้นโยกไปมาให้เขาดู มาร

ะจัดการเรื่องนั้นให้ รับร

แต่ฉันจำเป็นต้

รู้สึกสงสารขึ้นมาอย่างไม่ทราบสาเ

ุณสักหน่อย ไปเถอะ

ด้วย ศีรษะของหล่อนสูงแค่ปลายคางของเขาเท่านั้นเอง ทำ

ฉันเลย คุณทำงานของคุณไปเถอะ

มา นานๆ จะเจอผู้หญิงที่ชอบยืนบนลำแข้งของตนเอง

พอดี ไปเถอะ

ม้หญิงสาวจะพยายามฝืนขนาดไหนแต่ก็สู้แรงผู้ชา

ห้องท่านประธานไม่เรียบ

วน้อยก็ยังมิวายเหลียวกลับมามองห้อ

อ รู้สึกเอ็นดูแม่สาวน้อย

ประธานไม่มีทางว่า

ล่อนให้เดินเ

บได้ยังไ

ตูมขึ้นมาใหม่ หัวใจเต้นระทึกราวจังหวะเพลงร็อค เรียวปากอิ่มแห้งผากราวกับขาดน้ำหล่อเลี้ยงมาเป็นปี พลังอำนาจที่ซ่อนอยู

ามมากเกิ

่น หญิงสาวหน้าแดงก่ำ เมื่อเรือนกายสาวปะทะเข้ากับความเป็นชายที่ตื่นตัวเต็มที่ที่หน้าขา ส

มากเกิน

ำอางอย่างฉวยโอกาส ตยาคีย์ราวกับถูกมนต์สะกด เลือดสาวในกายร้อนผ่าว ยอ

ต้านสัมผัสอันแปลกใหม่นี้ แต่ร่างกายกลับ

ำอย่างอื่นได้ตั้ง

ศีรษะที่ปกคลุมด้วยเส้นผมสีดำก้มต่ำลงมาเรื่อยๆ จนลมหายใจอุ่นๆ เป่ารดพ

่างนี้นะคะ ฉันไม่

งออก...” เขา

วเองไม่ได้เลย

ขยี้ด้วยความหิวกระหาย ดุดัน ร้อนแรง ราวกับว่าเขาไม่อา

งกายที่ไร้เดียงสาของหล่อนกลับตอบสนองเขาด้วยความเต็มใจอย่างไร้ความละอาย ขณะแหงนเงยศีรษะขึ้นรองรับริมฝีปากอุ่นร้อ

ั้นเป้าหมายแล้ว ทำให้ชายหนุ่มตัดใจถอนจุมพิตออก เขาจ้องมองใบหน้าหวานฉ่ำที่หลับตาพริ้มอย่างหลงใหล ก่อนจะตัดสินใจกดลิฟ

่ารักจ

ยทั่วทุกมุมโลกก็วิ่งเข้าใส่ไม่ยั้ง หญิงสาวกำลังจะอ้าปากต่อว่าเขา แต่ก็ช้าไป เพราะชายหนุ่มสุดหล่อได้ก้ม

เสียงเล็กๆ ที่ร้องตะโกนว่า มันไม่ถูกต้อง ให้เงีย

ลูบไล้เนื้อนวลที่ซ่อนอยู่ใต้บราเซียตัวเก่าเก็บของหล่อน ตยาคีย์แทบจำตัวเองไม่ได้เลยว่าตอนนี้หล่อนคือใคร เพราะเท่า

ยา ไร้ยางอาย

ีอะไรแตกต่างไปจากโ

รู้จักสำรวจตรวจตราเรือนร่

ผ่านบราเซียเท่านั้น สาวน้อยก็หลงลืมสติที่เพียรเรียกกลับมาจนหมดสิ้น เผยอเรียวปากอิ่มตอบสนองจุมพิตของเขาด้วยความ

ามด้วยความพึงพอใจของมาร์โคออกมาอย่างต่อเนื่อง ชายหนุ่มอยากจะเนรมิตให้ภายใ

บคุณมา

ม่อาจจะหยุดตัวเองให้ยืนนิ่งเฉยอยู่ได้ ยิ่งเมื่อเขาแทรกปลายลิ้นแกร่งล่วงล้ำเข้ามาใน

อีกครั้งว่าประตูล

ตียงผมจะทำมา