วแรงจนต้องทรุดลงนั่งกับพื้น มาร์โคเองก็มีอาการไม่แตกต่างจากหล่อนนัก

งติดอยู่ที่ปลายจมูก ความเย้ายวนใจของเจ้าหล่อนตราตรึงอยู่ในคว

อับอายกระแทกเข้าใส่ใบหน้าจนแหงนหงาย ดวงตากลมโตหยาดเยิ้

กใช่ไหมคะ ถึงได้

ง เขาพ่นลมหายใจออกจากปากแรงๆ ความอึดอัดกำลั

ในสิ่งที่ผมตั้

ัดขืน แต่มาร์โคก็ใช้พละกำลังที่เหนือกว่าจัดการให้หล่อนมาอยู่ในอ้

้คุณก็ต้องการของตอบแทน คุณมันห

ี่รถสปอร์ตสีดำคันสวยที่รออยู่ และเมื่อเดินมาถึง รปภ.ก็ก้มศีรษะคำนับให้เขาด้วยความ

นประ

แต่สิ่งที่ได้รับตอบกลับมาก็คือรอยยิ้มสะเทือนหัวใจสาว และจากนั

างก็เหมือนจะมืดมนลงทันที เพราะไม่ทันที่หล่อนจะเอื้อนเอ่ยอะไรออกไป รถคันงามก็เคลื่

็คาดเข็มข

าแป๋ว แสดงให้รู้ว่าไม่เข้าใจที่เขาพูด ชาย

ทำให้

ีย์พยายามเบี่ยงตัวหลบเพ

ัดให้คุณไง ไม

บหล่อนในลิฟท์สักนิด เพราะนั่นมันทั้งร้อนแรง ป่

แต่นั่งรถเมล์ในบางครั้งที่ฉันรีบ” ยิ้มอา

ั่นแหละครับ... อย่าบอกน

เองนั้นต้อยต่ำขนาดไหน หากเปรียบเขาคือฟ้

แต่ถ้าวันไหนรีบมากไม่มีทางเลือกก็จะนั่งรถเม

ที่ภายในหัวใจนั้นเจ็บแสบ แม้จะเคยคิดว่าตัวเองนั้นพอใจกับสิ่งที่ตนมีอยู่ แต่พอเ

ลย...” เขากล่าวชมอย่างจริงใ

ก่อนจะนึกสมเพชตัวเองที่ไม่รักดี ดันไปหวั่นไหวกับ

ทำงานอยู่... และนี่ก็คือความจริงที่หล่อนพึ่

อมาก และร่

ด้วยทองคำ ชาตินี้หล่อนถึงได้

ได้รวมถึงสิ่งที่เขาทำ

พราะตั้งแต่เกิดมาคุณคงไม่เค

แต่จะมองการกระทำมากกว่า และเท่าที่ได้เห็นคุณ ผมสามารถพูดได้เ

ำคัญผมชอ

ดงก่ำ คำพูดของเขาเหมือนยาสมานแผลช่วยทำให้ปมด้อยที

ค่ะ อย่างน้อยๆ ก็น

นสวยๆ แบบคุณหรอก ไว้ผมคิดงานที่เหมาะกับคุณ

งคุณช่วยฉัน ฉันก็ไม่มีอะไรที่จะต

ณมาแล้วต่างหาก... ผมจ

สาวก็ร้อนรุ่มแปลกๆ ซึ่งก็ไม่ได้ต่างอะไรจากมาร์โคเลยแม้แต่น้อย เพราะเขานั้นรุ่มร้

..

ไปในผิวหนัง จนทำให้แก้มสาวแดงระเรื่อ รู้สึกไ

มื่อมาถึงสี่แยกใหญ่

่ะ อีกนิดก็ถ

ี่ตนเองอาศัยอยู่ ชุมชนแออัด หรือที่บาง

โคจ้องมองเข้าไปตามทางเส้นแคบๆ ที่แคบจนบางทีรถจักรยานยังสวนกันไม

้านคลอ

คมของเขา ก่อนจะเอ่

ละค่ะ ขอบคุณมากนะคะ

ขัดนิรภัยออกจากตัว แต่ก็ไม่ถนัด

น... แต่สำหรับเขา ทำไมหล่อนถึงได้แคร์นักนะ หล่อนคงทนไม่ได้แน

งความรู้สึกอะไรออกมาทางสีห

วผมแกะ

ไปปลดล็อคเข็มขัดนิรภัย ส่วนใบหน้

งลง เพราะผมจะ

ี่เฝ้าหลอกหลอนมาตลอดตั้งแต่เห็นหน้าเขา ถูกพ่อรูปหล่อใช้เท

เกียจหล่อนสักนิด... คว

ล่อขั้นเทพออกมา

่ว่

เดินเข้าไปส่ง ได้ยิน

เข้มนั้นก็บ่งบอกให้รู้ว่

เอ่อ ท่านประธาน” เหมือนจะพึ

็นสันนูน ก่อนจะพ

ั้นมาแบ่งกันตอนนี้เลยดีกว่า ไปเถอะ ผมพร้อมแล้ว” มือหนา

วใจจริงๆ ของเขา หัวใจที่ไม่ต้องการสิ่งตอบแทน แต่ท

ในลิฟท์ย้ำเตือนให้นึ

องหล

มันจะเป็นทางเลือกสุดท้า

รังเกียจ ก