ที

องเขาจะเป็นตาลุงวัยกลางคน ไม่หัวล้านก็พุงโรตัวใหญ่อะไรแบบนี้มากกว่

บกับหนวดเคราที่ได้รับการตัดแต่งมาอย่างดีบ่งบอกชัดเจนว่าผู้ชายคนนี้เป็นคนเจ้าสำอางขนาดไหน เมื่อไล่สายตาไปตามเสื้อผ้าที่เขาสวมใส่ก็พอจะเดาได

อกหนังฝรั่งในมาดนักธุรกิจหล่อเหลาอย่างไร ตัวจริงของพ่อเลี้ยงเขาก็เป็นอย่าง

ไม่ใช่จดทะเบียนไปโดยที่ไม่มีใครรู้ แล้วก็มาจากโล

ี่เรียบร้อย อย่างน้อยก็ถือว่าดีอย่างหนึ่งตรงที่ผู้ชายคนนี้ยังคิดเป็นห่วงเขา เป็นห่ว

งแล

พาทที่หน้าบ้านหลังหนึ่ง กานต์มองออกไปนอ

เขามีบ้านที่หลังใหญ่กว่านี้อีกหลายหลัง หลังที

ก ฉันเห็นว่ามันใกล้กับโรงเรียน

ทางบ้านหลังนั้นด้วย ทำเอากาน

หญ่มาก ใหญ่กว่าบ้

าด้วยซ้ำ แล้วราคาก็น่าจะแพงหูฉี่ด้วย นี่มันหมู่บ้านจัดสรรในละแวกแมนฮัตตันที่ได้ชื

แผ่ว “ถ้างั้นก็ไปเอากระเป๋าเถ

รถไปคว้ากระเป๋าออกจากท้ายรถ

ตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์เข้าเซตกันเป็นอย่างดี ทำเอากานต์ที่อยู่บ้านปูนชั้

เงียบ “ห้องฉันก็อยู่ข้างๆ เธอ ที่ชั้นบ

ินก็ชี้นิ้วไปทางห้อง

ิแล้วแม่เธอจะเป็นคนทำความสะอาดที่นี่ แต่พอแม่เธอประสบอุบัติเหตุ ฉันก็เลยไม่ได้

์พยั

้...แม่ก็เ

อนอนคือห้อ

มตรงหน้าคิดอะไร แต่ไม่ทันที่จ

ียบร้อย มื้อเย็นค่อยลงมาร่วมโต๊ะกับฉัน วันน

ึกประหลาดอยู่ไม่น้อยที่พ่อเลี้ยงม

ในวันที่แม่มีชีวิตอยู

ป็นห้องเดิมของแม่เขา ตอนนี้มันไม่มีข้าวของเครื่องใช้ของมารดาเขาอยู่แล้ว ห้องถูกจัดเก็บ

ิบกรอบรูปที่วางอยู่บนชั้นขึ้นมาดู พลันความคิดถึงก็แผ่กำจาย ก่อนที่จะวางรู

้าวของ เขาทำได้แค่เตรียมเสื้อผ้าไปอาบน้ำแล้วก็กลับมาทิ้งตัวลงนอนที่เตีย

ว่าคนอเมริกันค่อนข้างจริงจังกับเรื่องเวลา การที่เขาผิดนัดเป็นเรื่องที่เสีย

ร็ว ก่อนจะต้องชะงักขาเมื่อเห็นว่าออสตินนั่งไขว่ห้างอย

นแล้

่สูทแล้ว แต่ก็ยังอยู่ในชุดเดิม เพียงแต่ไม่ได้สวมเนกไทและสูท มีเพียงเส

ไรก็มีเ

วลาที่กานต

บ พอดีผมผ

โทษ จิตใต้สำนึกของ

“ฉันขึ้นไปเรียกเธอที่ห้องมา แต

็นิ่ง ขณะที่อีกฝ

นอนสบา

งก็เลยได้แต่พยั

กลิ่นอับ” ออสตินว่าสบายๆ ยกโน้ตบุ๊กจากตักไปวางบนโต๊ะกระจก

วก็ต้องหิวแล้วล่ะ น

รอในครัว ฉั

อี้ เดินไปคว้าผ้ากันเปื้อนสีดำมาสวม ถลกแขนเสื้อขึ้นสูง จากนั้นก็เดินไปเปิดตู้เย็น คว้าเอาว

ว ยังจะใจดีอีก แล้วที่เป็นเจ้าของบร

้อมไปทุกด้าน แถมอันต

มไปด้วยความประหม่า ทั้งประหม่าเพราะไม่คุ้นชิน ประหม่าเพราะเป็นชาวต่างชาติ ประหม่าเพราะเขาเพียบพร้อมเกิ

้อวัวได

ขึ้นมา กานต์สะดุ้งเล

้คร

เพิ่งนึกขึ้นได้ว่าแม่เธอเคยบอ

้ครับ ไม

กหน้า พลันยกจานอาหารที่เพิ่

นั้นเป็นอาหารแบบง่ายๆ...สเต๊กเนื้อ ออสตินคิดว

ราดแล้วกัน ฉันไปซื้อมาจากไชน่าทาวน์ เผ

นไทยแลนด์วางลงตรงหน้า เด็

ซอสยี่ห้อ

เธอก

ข้าม ก่อนจะคว้าเอาส้อมและมีดมาถือในมือ

มขึ้นมาว่าแม่เขาอย่างนั้น แม่เขาอย่างนี้ ดูท

ันเถอ

บนี้ แม้ว่าจะไม่ใช่ครั้งแรกที่มีผู้ชายมาติดพันมารดา เพราะแม่เขาก็ไม่ใช่ผู้หญิงขี้ริ้วขี้เหร่อะไร ต่อให้อายุย่างเข้าวัยสี่สิบกว่าแล

หมือนกันว่าผู้หญิงที่สวยสมกับความหล่อของเขาจะต้องเป็นแบบไหน บางทีอาจจะต้องเป็นนางฟ้าหรือ

มองอะ

ยจนคนถูกมองเอ่ยปาก กานต

บคุณ

เรียกแทนตัวเอง

ันว่าคุณสเวน

่ชะงัก มองหน้าอีกฝ่

รอก” ออสตินว่า ขณะที่เริ

คุณสเวน แล้วจะให้เรี

วรจะเรียกฉั

อส

ยพูดออกไป เท่านั้นคนถูกเรียกก

นไม

่ชอ

อยากให้เ

ียกคุณสเวนเหมือ

ต้องการให้เธอเรียกว่าคุณสเวน เข้าใจหรือเปล่า มันฟังดูไม่สนิทสน

่ไม่รู้ทำไม กานต์กลับรู้สึกหวาดเกรงในสายตาที่อีกฝ่าย

่าอยากเรีย

อหรือนามสกุล ควรจะเรียกพ่อเลี้ยงว่าอะไร ถ้าเป็นคนไทยก็คงจะเรียกน้า อา

ยทีเดียว จนกระทั่งออสตินหั่นสเต๊กในจานต

คิดออกห

ปฏิเสธ ท่าทางประหม่านั่นทำให้ชา

ว่าพ่อ

มถึงกับ

่อ

นมากเกินไปก็ไม่

พิ่งรู้จักกันไม่นาน มิหนำซ้ำยังไม่คุ้น

น ไม่ใช่พ่อลู

ากใจ

งกศีรษะเล็กน้อยใ

่ายดี ฟังดูสนิทสนมกันด้วย เธ

แต่คำภาษาอังกฤษก็ทำให้กานต์พอที

รั

ยแล้วด้วย ออสติน

เรียกฉั

ียก

ว่าแด๊

่พอถูกสายตาคมของออสตินจับจ้อง เขาก็เหมือ

..แด

ออสตินกลับได้ยินเต็มสองหู แล้วเขา

ด็

้องรีบหลุบสายตาหนี คราวนี้ไม่ใช่แค่เพราะประหม่าอย่างเดียว เขาเขิน

’ มันทำให้เขาเป็นไป

ต่งงานได้อันตร

ให้เป็นปกติก่อนที่จะถูก

ต่อเ

ะหั่นสเต๊กบ้าง แต่แล้วก็ต้องชะงักเมื่อจู่ๆ คนที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามเขาเอื้อมม

้มันขอ

ฉับไปทันทีเมื่อถูกดวงตาสีฟ

มันของแ

สตินยิ้มอ

่ถนัดใช้มีด ใช้ส้อมจิ้มกินเลยง่ายกว่า เอ้

ด็กเล็กๆ ความจริงแล้วมันก็ดีอยู่หรอก แต่มันจะดีกว่าถ้าออสตินเป็นคุณลุง

รายต่อสายตาและหัว

าได้เลยว่าป่านนี้เธอคงจะหัวเราะขบขันในความปร

้เพื่อความส

ก่อให้เกิดบรรยากาศประหลาดๆ แต่พอกานต์ชำเลืองมองผู้ชายตรงหน้าที่นั่งหั่

็ไม่มีปัญหาอะไรนะ นิสัยดี ใจดี อัธยาศัย