ีก่อ
ด้เจอนายอ
่อนเบาๆ ขณะพาเ
่นกัน บ้านนา
มเมื่อมอง
ฉันก่อน ท่านคงดีใจ
ตเดินผ่านห้องโถงของตัวบ้าน เขาสะดุดตากับกรอบรูปถ่ายของหญิงสาวที่กำลังฉีกยิ้มกว้
นายจำได้ไห
มเมื่อเอ่ยถึ
ร นายจำได้หรื
ใกล้ๆ กันซึ่งเป็นรูป
นละเมอ เขาหยิบขึ้นมาอย่างเผลอไผล ลู
จะจำไ
ายตาไม่ละจากรูปถ่ายข
ะว่า...” กฤษณะมอง
นายว่ะกฤษ ข
ฤษณะทวนคำ
เป็นเม
หน้าสบตาเพื่อนนิ่ง สัมผัสได้ถึงค
งเหรอ น้องฉันยั
วรีบพูดกันท
ยแก้มป่องยังก้
เอ่ยคำถามที่ทำให้เพ
วนะ เริ่มเป็นสาวเต็มตัว หนุ่มๆ พา
ตรึม” ภวัตท
ำเสียงแก อย่
วง
ุ้งนึกขึ้นได้แล้วเอ่ยถามออ
ที่ตอนเด็กๆ มีรอยแผลเป็นตอนโตมักจะจางหายไปเองตาม
เคยเห็นยัยแก้มป่อง ตอนไปหานายที
เอามือลูบบนรูปถ่
้านเราติดกัน”
งแกจะเป็
งจังนักเมื่อเห็นเพื่อนจ
วยดูด้วยแล้วกัน ห้ามหนุ่มๆ
ฤษณะส่ายหน้ากับค
ข้าไปทำความรู้จัก รับรองว่าตอนนี้ฉันไม่ไปกวนน้
รอให้ยัยอรเรียนจบก่อน ฉันจะไม่ขัดขวางนา
รั้งหนึ่ง แม้จะรู้สึกว่าสามปีมันช
ีต่อ
่าหนังสือก่อนจะ
! ขอโท
มื่อเดินชนกับร่า
หล่นลงพื้นส่งให้หญิงสาวตรงหน้า สายตาคมกริบกวาดตามองร่างโปร่งบา
านน่ากลืนกิ
คุณค
ายตามองใบหน้าคมสันที่จ้องเธอนิ่ง หัวใจสาวสั
แพขนตางอนงามเป็นธรรมชาติ เวลากะพริบตาช่างดูงดงาม คิ้วเรียวโก่งเข้ารูป จมูกเล็กโด่งงาม ริมฝีปากเต็มอิ่มสีชมพูระเ
นื้อสาว และเมื่อได้เห็นรูปถ่ายที่บ้านของเธออีกครั้ง ทำให้หลังจากนั้นเขาก็เฝ้าติดตามมองเธออยู่
ฉันต้องขอตั
ติเจอสายตาของผู้ชายที่มองเธอแบบนี้ออกบ่อยๆ แต่ช
รบางคนที่เธอเคยรู้จ
ี๋ย
บกับดวงตากลมโตสวยใสของสาวน้อยวัยยี่สิบเอ็ด
อะไรหร
ยๆ ก้าวถอยไปด้านหลัง
นั้นทำให้ภวัตรู้สึ
รู้จักกั
แดงปลั่งด้วยความอายในท่าทีห่ามๆ ของเขา ที่จู่ๆ มาพูดว่าอยากรู้จักเธอแบ
่อยากรู้จัก ทำไมต้
ะคิดว่าเขาหน้าเหมือนมหาโจร ภวัตควบคุมอารมณ์เต็มที่ มือข้างหนึ่งซุกในกระเป๋ากางเกงยีนส์สีซีดด้วยท่าทีสบายๆ สายต
.ขอตัวก
งวิ่งหนีเมื่อสามารถสลั
ี๋ย
นาก้มลงเก็บกระดาษแผ่นเล็กที่ปลิ
อรเบเ
เบอร์โทรศัพท์ ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองร่า
ว้ให้ดูต่างหน้า พี่ก
๋ากางเกงยีนส์ตัวเก่ง ก่อนจะเดิ
๊งต
เข้ามา หญิงสาวยิ้มบางๆ ขณะที่มือกำลังสาละวนอยู่กับ
อนรับค่ะ เชิญนั่งก
หลาคมเข้มกำลังมองเธอไม่วาง ร่างสูงใหญ
ดินชนเธอเมื่อครึ่งช
า การมองของชายหนุ่มเล่นเอาอรนภัสหายใจเข้าไม่ทั่วท้อง เมื่อเธอสานสบดวงตาคู่นั้น ทำให้เธอลนลานจนทำอะไรไม่ถูก แ