ย่างนั้นน่ะ ไม่ตกใจสิเป็นเรื่องแปลก ส่วนน้องยักษ์ที่ไอศูรย์พูดถึงนั้น คงจะเป็นเหล่านางย

น้องยักษ์นั้นหมายถึงนางยักษ

่อมเป็นยักษ์ตนนั้น กระหม่อมก็ก

ต่ข้ามีรูปโฉมงดงาม ผู้ใดก็ปร

งไม่ใช่จู่ๆ ก็แก้ผ้าโทงๆ ไป

ว่าจอมทัพอสุราผู้นี้ แม้ว่าจะเก่งฉกาจและไหวพริบดีปัญญาเลิศในสมรภู

กลุ้มใจเรื่องถูกผลักไสไล่ส่งออกมาจากตำหนักเช่นนี้ เ

ะหม่อมทูลถวายคำแนะนำ กระหม่อม

ี้จำต้องพึ่งยักษ์จัดเจนใ

เพียงป้อยอคำหวานนั้น หาใช่จะสำเร็จหรอกนะพ่ะย่ะค่ะ ยิ่งการที่พร

้น ข้าต้อง

งละมุนละม่อ

วการที่เขาเข้าหาวิรัลย์อย่างน

ว่าจอมทัพอสุราผู้กระด้างกระเดื่องนี้ค

อนหน้ามิได้ ไม่ว่านางยักษ์ตนใดก็ย่อมตกเป็นของพระองค์อยู่แล้ว แต่พระองค์ทรงพระทัยเย็นหน่อยเถิด นางยักษ์แต่ละตนก

เกินไปนี่เอง จึงทำให้วิรัลย

สุราคงจะแสดงออกด้ว

เข้าใจในสิ่งที่เขาว่าจริงๆ เพราะนอกจากเรื่องการรบแล้ว ไอศูรย์ไม่ประสาเรื่องรักใคร่แม้แต

ูรย์เป็นยั

่นหัวใครต่อใครให้ลุ่มหลง เขากลับมีความประพฤติเรียบร้อย อยู่ในครรลองเสียจนกษั

้นเป็นเรื่องที่ดี แต่ขณะเดีย

ูรย์นะ เป็นห่วงยอ

ะคองบุษบาบอบบางใดโดยไ

รยื่นมือไปสอด ทว่าพอเห็นไอศู

นี้ ข้าจะเกี้ยวพาราสีน

างยักษ์ตนนั้นช่างมีเคร

นี้ ต่อจากนี้ชีวิตของนางค

แต่เคราะห์กรรมนั้นหาได้เกิดแก่นางยักษี ทว่าเกิดแก่องค์รามสูรหนุ่ม

ายแต่อย่างใด เพียงแต่ชวนให้รำคาญใจอยู่สักหน่อ

ึ้นมา อาการรังเกียจเดียดฉันท์สำแดงให้เห็นอย่างมิอาจปกปิดได้มิด แต่ไอศูรย์นั้นหาได้สนใจสิ่งใด เขาถือคติอย่าง

นครได้เจ้าหนึ่งสัปดาห์พอดิบพอดี เขาพอจะคุ้นชินกับการใช้ชีวิตในฐานะองค์ประกัน... ไม่สิ ของรางวัลพอสมควร อันที่จริงแล้ว การอยู่ในดินแดนของอริราชย์ก็หาได้แย่สักเท่าไรนัก เขาได้

นนี้ช่างน่

เอาอาหารบนพานทองตรงหน้าเข้าปาก ขบเคี้ยวเชื่องช้าราวกับว่าเบื่อหน่ายเกินทน

ร้งทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น ในเมื่อตัดสินใจแล้วว่าจะหว่านล้อมให้วิรัลย์ไม่ผลักไสอย่างใจเย็นตามคำแนะนำของทหารเอกคู่ใจ ไอศูรย์จึงไม่ใคร่รี

็นไว้จอมอสุรา ช้าๆ

อง พลางฉีกยิ้มหว

ลยน้องยักษ์ อยู่ร่ำสุราเมรัยกับพี่ก่อนเถิด พี่

องอยู่ต

มาเต็มแรงเมื่อนางกำนัลยกเอาเหยือกน้ำจัณฑ์

่ดื่มน

ำสีใสกลิ่นฉุนลงในถ้วยใบเล็กให้เขา ไอศูร

์มีอายุกี

ป็นยักษ์เยาว์หรือไร ถึงได้ปฏ

ได้แต่ถอนหายใจเต็มแรง ขณะ

่ครอง แต่น้องวิรัลย์ก็เพิ่งแตกพานวัยหนุ่มมาไม่นาน น้องคงยังสับสนในวัยคาบเส้นร

เพียงสิบแปดขวบปีเป็นเพราะอุปนิกขิตได้แจ้งแก่เขาแล้วว่าราช

วงรู้อยู่แล้ว หาได้แปลกประหลาดแต่อย่างใด ก่อนจ

นนั้นเป็นนิมิตรหมายอันดีที่พี่

สิ้น ใครกันจะอยากไปมอบไ

นั้นมากระดกดื่มในคราเดียวจนหมดสิ้น ก่อนวางกระแทกถ้วยเปล่าลงบนโต๊ะเต็มแรง ปล่อยให

งเลยเล่า น้องวิรัลย์อยากผูกไมต

ม่ออกว่าคนตรงหน้าอยา

สวนาด้วย เขาถือว่าได้ปฏิบัติตามที่ไอศูรย์

หยอกเย้าแก้วตาให้สำราญใจต่างหาก หาใช่

ของวิรัลย์นั้นไม่ใคร่ชวนให

ที่ขี้หงุดหงิ

ดจากพระเมตตาขององค์เทพ แต่ยักษ์เองก็มีลำดับชนชั้นและต้นกำเนิดที่แตกต่างกัน บ้างเป็นโอปปาติกะหรือเกิดแล้วโตในทันที หรือไม่ก็กำเนิดแบบสังเสทชะ ซึ่งก็คือกำเนิดจากเหงื่อไคล ยักษ์ประเภทนี้ล้วนมีฤทธาอำนาจ เป็นอสุราชั้น