จงเซ็นชื่อเรียบร้อยแล้วขึ้นมาดู ยิ้มพร

นพรุ่งนี้เริ่มงานไ

ร้อยแล้ว ธามก็มาส่งฉันที่หอพัก พร้อมกับแฟ้มข้อมูลเกี่ยวกับนักเรียนคนใหม่

ันงานติวเตอร์แน่

ญญาไปก็แล้ว คงทำอะไรไม่ได้นอกจากตั้งหน้าตั้งตาอ่านอย่างจำใจ

ตีกอล์ฟ เทนนิส บลาๆๆ ชอบแมว ไม่ชอบหมา ชอบกินสุกี้ไม่

ี่เกิดขึ้นในใจว่า... ทำไมฉันต้องมารู้เรื่องเด็กนี่ด้วย ไม่ช

ข้าจากโทรศัพท์มือถือรุ่นไฟฉายก็ดังขึ้น คว้ามาดูช

โหลว

่ที่ไหน ปลอดภัยดีมั้ย ไอ้บ้

รอกถ้ายัยใบเฟิร์นจะเป็นห่วงขนาดนี้

ตอนนี้อยู่ที่หอแล้ว ตาน

ตอนเห็นแกโดนลากขึ้นรถน่ะ ว่าแต่นายจ้างน

นเป็นติวเตอร์ให้ลูกชายเจ้าของเครือโรงแรมแกรนด์

คนตระกูลไฮโซอัคร

ไม่รู้ว่ายัยนั่นจะแปลกใจทำไมในเมื่อ

้อยด้วยแสบแก้วหูกับเสียงยั

จะใช

เด็กที่แกจะไป

อพอร์ช น่าจะเป็นเด็กน

ดึงโทรศัพท์ออกห่างจากตัวอีกครั้

ั้ยว่าเด็กที่แกจะไปสอน

้แหงแก๋เป็นที่เรียบร้อย จำได้ว่าก็เพิ่งชาร์จก่อนไปมหาวิทยาลัย

กางดูแล้วยิ้มประหนึ่งคนบ้าอยู่คนเดียว ไม่รู้ทำไมฉันถึงได้มีความสุขกับการเห็นจำนวนเงินที่ตัวเองหามาได้นักก็ไม่รู้ แลดูหน้าเงินยังไงพ

พำกับตัวเองอย่างหมายมั่นปั้นมือว่าจะกอบโกยเ

สอนน้องพอร์ชแล้วพาน้องเงินโบ

ุดหน้าเหลืองเสียขนาดนั้น แค่ข้อมูลเด็ก ม.ปลาย คนเดียว ทำยังกับหนังสืออัตชีวประวัติบุคคลสำค

มีตังค์จะทำอะไรก็

ก็เถอะ ฉันก็เลือกใส่ชุดนักศึกษาไปสอนมากกว่าใส่ชุดไปรเวท ไม่รู้

่ฉันเจอหน้าธาม หมอนั่นก็ปราดมองฉันตั้งแต

นี้ ไหนเมื่อวานบอ

นั่นไปขึ้นรถด้วยไม่อยากตอบว่าบรรดาชุดไปรเวทของฉันมันแสนเชยและเก่า

ั้นจะเข้าทางหมอนั่นเต็มประตู เขาหัวเราะน

ีเสื้อผ้าดีๆ ใส่ล่ะสินะ แต่ช

จะรู้ทันกันมากเก

ับนาย มัวแต่พล่ามอย

ั่นจะสำนึก กลับหัวเราะใส่หน้า แล้วก็วา

ธอหลายปีนะ สมควรจะเรียกพี่

่านับถือตายล่ะ ตกลงจะ

ัดหัวให้มือตานั่นหลุดอ

พร่ำทำเพลงกระโดดขึ้นรถทันใด ไม่อยากจะเสียเวลาต่อปากต่อคำกับห

ทำผมตีกระบังโต้ลมเดินรี่เข้ามายังฉันแต่ไกลๆ สาบานได้เลยว่าถ้าฉันเป็นกระทิง คงขวิดคุณหญิงนี่ม้วยมรณาไปแ

ีค่ะคุ

ข้อมูลเกี่ยวกับลูกชาย

้แบบไม่ใส่ใจนัก ก่อนจะถามคำ

หญิงไม่ต้องห่วง ข้อมูลน้องพอร์ชนี่ห

่านซะที่ไหนกันเล่า แค่หน้าสองหน้าก็เอียนจะแย่

าสิ ฉันจะพาไปแ

วยความประหม่า เขาพยักหน้าเป็นสัญญาณให้เดินตามไป ฉันจึงก้าวขาออก มือกระชับกระเป๋าเอกสารการ

ะ เดี๋ยวฉันเข้าไปบอกพ

ได้

อดมาให้ได้ยินเล็กน้อย แต่จับใจความไม่ได้ว่าคุยเรื่องอะไร ก่อนจะค่อยๆ

ต้องการ! คุณแม่เลิ

์ช! ไม่รู้ล่ะ ติวเตอร์มาแ

เวลาไปทำอย่างอื่นเถอะ ชี

นเด็กเอาแต่ใจไม่เบา = =;; เจองานใหญ่ซะแล้วสิฉัน แต่ก็นะ ไม่น

าเดี๋ยวนี้เลยนะ พอร์ช! ได้ย